Ik hoop dat ik deze mindset vast kan houden. Dat ik me niet meer zo stoor aan geneuzel

“Wat vind jij nou echt grappig?” vroeg een vriendin mij laatst. Hoewel ik graag en veel lach, moest ik serieus even nadenken. Veel van die comedy’s zijn zo dwangmatig, met van die lachmachines of van die nadrukkelijke punchlines. En bij veel comedians die ook het maatschappelijke willen aantikken, vind ik het dan weer niet grappig wanneer we te veel van mening verschillen. Maar waar ik de laatste tijd wel echt hartelijk om moet lachen is onze buurt-app. Vroeger was die voor mij vaak een bron van ergernis. Dat gediscussieer op zo’n hele onvolwassen manier triggerde bij mij behoorlijk wat irritatie. Zo erg zelfs, dat ik serieus overwoog eruit te stappen. Uiteindelijk ben ik toch gebleven, omdat er in die appgroep ook vaak belangrijke info wordt geplaatst over wegwerkzaamheden in de buurt of storingen in het netwerk ofzo. Bovendien worden er ook regelmatig leuke initiatieven gedeeld.

Relativeren

Tijdens een van de coronalockdowns waren er bijvoorbeeld buren die heerlijke zelfgemaakte soep, die over was uit hun restaurant, aan de deur verkochten. En binnenkort is er bij iemand thuis, in het kader van duurzaamheid, een tweedehandskledingverkoop. Maar goed, het gesteggel is er ook nog. En de laatste tijd merk ik dus dat dat enorm op mijn lachspieren werkt. Ik weet niet hoe het komt dat de irritatie ineens heeft plaatsgemaakt voor vermaak. Misschien omdat er al een tijdje zo veel aan de hand is in mijn leven dat ik alles enorm ga relativeren. Dat ik het daardoor ineens zo komisch vind om te lezen waar al die mensen zich zo ontzettend druk over maken.

Zo is er een man die zich enorm ergert aan de hondendrollen van een buurhond, die regelmatig naast of op de oprit van deze meneer poept. De man heeft blijkbaar op de uitkijk gestaan, als een ware Sherlock Holmes uitgevogeld van wie die hondendrollen afkomstig waren en vervolgens wraakgenomen. De volgende dag konden we namelijk in de buurt-app lezen dat een andere buurman vreselijk ontzet was dat iemand allemaal hondendrollen keurig op een rijtje op zijn oprit had gelegd. Waarop de dader, onze Sherlock, op cryptische wijze zijn identiteit prijsgaf en liet weten dat hij vond dat deze meneer met zijn ‘wildpoepende’ hond dat toch echt verdiende en hij hem dus als cadeau zijn eigen hondendrollen terug had gegeven.

Olie op het vuur

Ja, dan kom ik niet meer bij. Vooral als dat heen-en-weer geapp vervolgens doorgaat en allerlei andere mensen uit de buurt zich er ook nog mee gaan bemoeien. Een yoga-juf uit de straat ging bijvoorbeeld helemaal los, je weet wel, met hoofdletters, uitroeptekens en behoorlijk stevig vocabulaire over dat ze er HELEMAAL KLAAR MEE was, we echt meer ‘zen’ moesten zijn met z’n allen en dat de manier van communiceren WALGELIJK ASOCIAAL was, en het nota bene oorlog is in Oekraïne. Echt, dan kun je me opvegen. Dan jeukt het enorm om nog een beetje olie op het vuur te gooien met een of ander uitgesproken commentaar om te kijken wat daar dan weer voor reacties op komen. Ik laat hier maar even in het midden of ik ooit toegegeven heb aan die kriebel.

Het zal wel een zelfbeschermingsstrategie zijn, dat inzien van de betrekkelijkheid der dingen. Zodat je niet overloopt. Zodat, wanneer je dierbaren verliest of dreigt te verliezen of je kind in nood is of alles tegelijk, je niet verzandt in de somberheid of cynisme. Gewoon lachen om al die onzin dus. Mooi hoe zo’n moeilijke periode in je leven je toch ook weer iets brengt. En ik hoop eigenlijk dat ik deze mindset vast kan houden. Dat al die trivialiteiten trivialiteiten blijven en ik me niet meer zo stoor aan dit soort geneuzel. Scheelt me een hoop tijd en energie en ik beleef er nog lol aan ook.

Podcast

In de tweede helft van ons leven komen veel vrouwen voor nieuwe uitdagingen te staan. Hoe dealen we daarmee, wat kost het ons en wat levert het ons op? Daarover spreekt Tanja Jess met diverse gasten in de nieuwe podcastserie Kaarten op tafel bij Margriet.

Over Tanja Jess

Tanja Jess is actrice en presentatrice. Ze is al zo’n dertig jaar te zien in allerlei films, op het toneel en in series en programma’s op tv. Ook heeft ze uitstapjes gemaakt naar radio en schreef ze een boek (De Mama Match). Intussen schrijft zij al vijftien jaar columns voor diverse magazines en heeft ze haar eigen podcast, Kaarten Op Tafel. Ze is moeder van twee pubers, heeft een hond en twee katten en is getrouwd met zanger Charly Luske.

Wil je Tanja volgen? Dat doe je natuurlijk tweewekelijks op vrijdag bij Margriet. Daarnaast kan dat ook via haar eigen website Tanjajess.nl, via Instagram of Facebook