Eén ding hadden we op het gebied van humor altijd al gemeen: de schuine grappen

Mijn man houdt van woordgrappen. Hij kan compleet stuk gaan om woordspelingen of verbasteringen, terwijl ik meer van de absurde situaties en typetjes ben. Toen ik hem net leerde kennen en hij constant als een soort humoristische voice-over, tussen elk gesprek door er bijna dwangmatig zijn taalgrollen uitflapte dacht ik, oh my god wat is dit voor een ‘vertegenwoordigershumor’. Je weet wel, van die types die binnekomen en anno 2023 nog steeds openen met: “Goedesmorreges” en als je pech hebt komt daar nog “juffrouw Janny” of “Ja het kan nog net” achteraan. Als je dan vraagt hoe laat het is zegt dat type “Eventjes kijken,” om vervolgens het vel van zijn pols tussen wijsvinger en duim te nemen en antwoorden met: “Oh ik zie het al, kwart over vel” om dan heel hard om zijn eigen grap te lachen. Dat trek ik heel slecht. Toen ik laatst de weg kwijt was en aan iemand vroeg waar de ‘zus-en-zo straat’ was, antwoordde hij met “Ja!”… punt. En dan met zo’n vrolijk hoofd erbij van: kijk mij even bijdehand wezen. Bloedje irritant!

Vermoeiend

Gelukkig bleek het bij Charly niet zó erg te zijn en eerlijk gezegd is zijn verbale acrobatiek vaak zo knap gevonden dat ik er wel om moet grinniken. Maar evengoed houden die grappen en grollen een gesprek enorm op en daar kan ik weleens moe van worden, waar Charly dan juist heel erg om moet lachen. Hij kan bijvoorbeeld heel veel lol hebben om mijn geïrriteerde hoofd wanneer ik heb verteld dat ik een oogontsteking heb en hij vervolgens een kwartier doorgaat met oog-woordgrapjes. Zo van: “Nou je ziet er bijna niks van. Van een afstandje lijkt er ogenschijnlijk niets aan de hand. Het oogt wel wat onverzorgd. Ik zou ogenblikkelijk een ooglapje opdoen,” etc. etc. etc. Als ik dan moet zuchten komt hij niet meer bij. Ook al heel irritant.

Mijn man vind het op zijn beurt altijd heel gênant (ik moet eigenlijk zeggen ‘vond’ want hij is er inmiddels wel een beetje aan gewend) als ik weer, tijdens het vertellen van een sterk verhaal, uit mijn stoel spring om het verhaal geheel uit te beelden, inclusief stemmetjes en accenten. Vooral als dat in het openbaar gebeurt of als er mensen op bezoek zijn. Terwijl ik van mening ben dat wanneer je een anekdote wilt vertellen, je verplicht bent aan de luisteraars om die een beetje smeuïg te brengen. Anders is het voor hen toch niet te doen?! Charly vindt dan dat ik lieg want ‘het verhaal klopt niet helemaal precies voor de volle honderd procent’. Dat vind ik dan weer heel komisch.

Erfelijk

De wederzijdse irritatie levert grappig genoeg dus ook wel wat lol op. Wat handig is omdat sommige neigingen op dat gebied erfelijk blijken te zijn. Zo vroeg Alice, onze oudste, toen ze een jaar of vijf zes was een keer aan me: “Mama, wanneer ben ik ook alweer jarig?” Ik antwoordde: “In mei”, waarop ze me heel ondeugend aankeek en zei: “Ben ik in jou jarig?” Dus tja… dan zit er niets anders op dan meebewegen. En ‘waar je mee omgaat word je mee besmet,’ dus je houdt het ook niet echt tegen.

Na 23 jaar samen weet Charly aardig wat hilarische typetjes neer te zetten en flap ik er tegenwoordig vaak automatisch woordgrappen uit zonder dat ik er erg in heb, maar één ding hadden we op het gebied van humor altijd al gemeen: de schuine grappen. Ik schaam me daar eigenlijk een beetje voor, maar daar zijn we allebei enorm dol op. Noem het een guilty pleasure. Hoe fouter hoe beter. Je zou van ons echt geen real-life soap kunnen maken, want dan zou er constant een piep te horen zijn. Als ze bij ons microfoontjes in huis zouden verstoppen zouden we zó voor lul staan (nee, ik maak hem nu niet, want het is echt te flauw en te ordinair). Maar wij worden er heel melig en vrolijk van. Het is ons vooralsnog gelukt om die schunnige en ranzige jolijt voor de kinderen verborgen te houden. En gelukkig heb ik de erfelijkheidsfactor op dat gebied ook nog niet bij ze kunnen ontdekken… vooralsnog... Fingers crossed.

Over Tanja Jess

Tanja Jess is actrice en presentatrice. Ze is al zo’n dertig jaar te zien in allerlei films, op het toneel en in series en programma’s op tv. Ook heeft ze uitstapjes gemaakt naar radio en schreef ze een boek (De Mama Match). Intussen schrijft zij al vijftien jaar columns voor diverse magazines en heeft ze haar eigen podcast, Kaarten Op Tafel. Ze is moeder van twee pubers, heeft een hond en twee katten en is getrouwd met zanger Charly Luske.

Wil je Tanja volgen? Dat doe je natuurlijk tweewekelijks op vrijdag bij Margriet. Daarnaast kan dat ook via haar eigen website Tanjajess.nl, via Instagram of Facebook.