Margriet logo

PREMIUM

‘Ze komen morgen,’ gilt Cathy. ‘Ik heb nog geen kinderbedden. Wat nu?’

Cathy is totaal in paniek vanwege de Oekraïense vluchtelingen die ze in haar huis gaat opvangen.

Vorige week: Na Cathy overweegt ook Jaap om Oekraïners in huis te nemen. In de Stolp.

“Sanne, ze komen morgen al!” Cathy klinkt totaal overstuur als Sanne haar aan de telefoon krijgt. Ze heeft die ochtend al van alles geregeld: een afspraak met Jaap dat hij Rinke binnenkort uitnodigt voor een etentje om even rustig te bespreken hoe het nu verder moet met die oppas. Want Sanne heeft allang bedacht dat een vast iemand aan huis het makkelijkst is. Zeker als die ook nog op afroep extra oppasbeurten kan draaien. En omdat Jaap gaat betalen, lijkt het haar ook leuk als de uitnodiging van Jaap komt. Ze heeft die ochtend een was gedraaid en ook een was van Rinke, die ze meenam toen ze Jeppe Jan op ging halen met de fiets.

Telefoon van Cathy

Op de terugweg liep ze, Jeppe in het fietszitje en af en toe eruit, op die kleine pootjes met zijn laarsjes langs de dijk. Over de terugweg deed ze zowat tien keer langer dan over de heenweg, maar ze genoot van elke minuut. Jeppe heeft al een fruithap gehad en twee boterhammen gegeten. Nu ligt hij in zijn bedje te genieten van een heerlijke middagslaap, terwijl Sanne de facturen voor De Roos en de Koekoek verstuurt en twee betalingen verricht die niet langer kunnen wachten. En dan is de eerste was van Rinke al gedraaid, heeft Sanne de tweede er alweer in gestopt en loopt ze naar buiten om alles aan de droogmolen te hangen. Van dit mooie weer moet je gebruikmaken; precies genoeg wind en een lekker zonnetje. En dan belt haar zus. Och jee, die vluchtelingen uit Oekraïne! Geen idee wat Jaap eigenlijk heeft besproken met Rinke en Marja en Anna! Dus daar kan ze niets over zeggen tegen haar zus.

Cathy in paniek

“Sanne, luister je wel?”
“Ja, natuurlijk luister ik!”
“Ze komen morgen. Ik heb nog geen kinderbedden. En het zijn twee oma’s, twee jonge vrouwen en twee kinderen. Wat nu?”
“Maar dat is toch veel te veel voor die ene slaapkamer?”
“Ik heb er twee stapelbedden in gezet.”
“En die kinderen dan?”
“Ja, je luistert ook niet! Ik vraag je toch, wat nu? Help me dan!” Cathy huilt nu hysterisch.“Wat heb je ingevuld bij je woonsituatie? Heb je dat soms te rooskleurig voorgesteld?” vraagt Sanne kalm. Cathy gilt nu bijna.
“Dat weet ik toch niet meer! Nou ja, we wonen toch hartstikke ruim! We hebben een hoekhuis, nota bene! En het is een heel ruime slaapkamer! Wat zeur je nou!”
“Nou, dan moet er nog een stapelbed bij,” constateert Sanne nuchter.
“Dat past toch helemaal niet!” gilt Cathy nu voluit. Nee, denkt Sanne, want zo ruim is die kamer nu ook weer niet. Dat is een heel gewone kamer. En het is een heel gewoon huis. Niet de villa van Linda de Mol of zo. Maar ze beseft ook dat het helemaal geen zin heeft om dat te zeggen. Het zou haar zus alleen maar dieper de put in helpen.

Offers

“Kun je er nog van af?” vraagt ze.
“Wat ben jij voor een beest! Ik kan die arme mensen toch zeker niet de deur wijzen?! Nee, zoiets zou jij doen! Jij hebt geen hart! Maar ik, ik heb dat van moeder. Jij lijkt eigenlijk helemaal niet op ons. Mam zei weleens: ‘wat die Sanne bezielt!’ Nee, dat kan ik dus niet. Desnoods gaan Will en ik wel in de huiskamer slapen zo lang. Dan kunnen die oma’s in onze slaapkamer. Ik moet er een offer voor brengen. Het is gewoon te erg wat daar allemaal gebeurt. En als iedereen dat arme land de rug toekeert, zoals jij en juffrouw Schaap en Daan en Abel, dan lossen we de problemen nooit op. Jullie moesten je schamen! Echt schamen!”

Sanne denkt aan het kleine huisje van Schaapje met één slaapkamer en aan het huisje van Daan en Abel met twee slaapkamers, een grote en een kleintje. Ze haalt diep adem, vermant zich en zegt: “Jaap zou overleggen met Rinke en Marja en Anna over de ruimte in de stolpboerderij. Ik ga hem even bellen. Ik bel je zo terug.” Ze verbreekt meteen de verbinding en belt Jaap.

“Ja! Dat vinden ze prima! Morgen? Ik ga ze nu bellen. Dan kan Cathy in overleg alle spullen die ze al heeft verzameld erheen brengen. Dat komt vast wel goed,” zegt Jaap. Sanne belt meteen haar zus. Die zegt: “Nou, ik ben blij dat Jaap in elk geval wel z’n verantwoordelijkheid neemt.”

Volgende week: Als Sanne langsgaat bij Cathy gebeurt er iets wat ze nog nooit heeft meegemaakt.

Marjan van den Berg

Op alle verhalen van Margriet rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven. Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@margriet.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden