PREMIUM
Jaap rukt de gordijnen open. ‘Er is brand,’ schreeuwt hij. ‘Het tuinhuis!’
Sanne neemt de tijd om Rinke te troosten en na een avond met dorpsgenoten valt ze in slaap.
Vorige week: Sanne is druk bezig met de komende kerst, maar maakt zich ook zorgen om Rinke.
“Lieve OmaSanne, dank dat je er altijd voor me bent, maar ik kan gewoon nergens over praten! Daarom verstop ik me een beetje voor je. En ik hoop maar dat je me dat niet kwalijk neemt?”
“Och lieve schat toch, natuurlijk neem ik je dat niet kwalijk!” Sanne heeft nu ook tranen in haar ogen, net als Jaap die nog twee kerststukken op twee graven zit weg te slikken.
Die arme Rinke. Al dat rouwen om een verbroken relatie, wegduiken in je werk, zorg om dat kleine jochie, haar Jeppe Jan die ze alleen opvoedt. Oké, met veel hulp. Maar toch, de verantwoordelijkheid ligt op die smalle jonge schouders van haar prachtige kleindochter. Sanne luistert stil. Naar hoe moeilijk ze het vindt dat haar pa Wichard en stiefmam MamaJen nu met Eefje, haar halfzusje, naar Australië vertrekken en dat zij hier is. Hoe graag had ze dat anders gezien.
Ooit komt alles goed
“Maar het kan niet anders, OmaSanne,” huilt ze.
“Ik wil je zo veel kracht toewensen, lieve kind van me,” fluistert Sanne. “Ook dit kom je te boven. Heus. Leun af en toe maar tegen mij aan. Ik geef geen raad. Ik geef je alleen een punt in de toekomst, waar je naar uit kunt kijken. Ik geef je het punt van Ooit.” Ze hoort hoe Rinke zachtjes lacht. Want ooit ging ze met haar naar Het Land van Ooit. Rinke was een jaar of vijf. Ze herinnert het zich als de dag van gisteren. De groet van Ooit! Hoe Rinke die fanatiek nadeed en vastbesloten was ooit prinses te worden in Het Land van Ooit. Ooit! Ooit komt alles goed. Wat een heerlijk park was dat en wat eeuwig zonde dat het in 2007 voorgoed moest sluiten.
“Het komt allemaal ook wel goed met Rinke,” zegt ze tegen Jaap, als ze eenmaal thuis zijn. “Ooit.”
De avond voor kerst gaat ze met Jaap naar het kleine kerkje in het dorp voor de samenzang. Ze groet alle bekenden, knuffelt met Schaapje en haar Daniël en werpt een kushand naar Daan en Abel. Iedereen is er en na afloop is er buiten glühwein en wat nababbelen met de dorpsgenoten.
Die nacht droomt ze. Ze stapt haar huis uit en loopt door een enorm graanveld vol korenbloemen en klaprozen. Ze loopt licht, het lijkt of er vleugels op haar rug zitten. Zou het? Ze slaat ze uit. Ja! Het lukt! Sanne vliegt. Daan en Abel staan voor De Roos en de Koekoek; ze zwaaien naar haar. Juffrouw Schaap komt net uit haar pipowagen. Labrador Saar rent langs de dijk, Sanne vliegt achter hem aan. Daar is de stolpboerderij. Ze werken in de tuin, Lenka, Yulia, Marja en Anna. Haar kleindochter Rinke duwt een speelgoedtractor. Daarop zit Jeppe Jan; ze kan hem horen schateren van pret. Het is zomer. De zon schijnt. Ze vliegt steeds hoger en hoger.
Daar, in de verte ligt Oekraïne. Ze ziet de rokende puinhopen van Kiev en ze ziet bommen komen. Die moet ze tegenhouden! Nu! Sanne strekt haar handen uit alsof ze de baan van de raketten kan bijsturen. Ze knijpt haar ogen stijf dicht van angst. Maar als ze ze weer opendoet, lopen er mensen door de straten. Het is feest! Er wapperen vlagen, iedereen danst. De oorlog is weg. Ze zwaaien ook naar haar. ‘Je bent een engel!’ Dat roepen ze. ‘Graag gedaan!’ Ze maakt een bocht. Wat is er met die ene vleugel gebeurd? Haar vleugel staat in brand! Ze kan het ruiken. Die brandlucht. Wanhopig slaat ze met haar vleugels om in elk geval dichter bij de grond te komen.
Er is brand!
“Au!” schreeuwt Jaap. Ze heeft hem lelijk geraakt op zijn neus. Hij zit meteen rechtop in bed en zij ook.
“Ruik je dat?” vraagt Jaap.
“Het was mijn vleugel,” zegt Sanne. “Ik had zo’n rare droom.”
“Er is brand,” schreeuwt Jaap. Hij loopt naar het raam, rukt de gordijnen open en schreeuwt: “Het tuinhuis!”
Er is geen redden aan. Ook niet voor de brandweer die met loeiende sirenes arriveert om de restanten van het houten tuinhuis na te blussen.
“Het is gelukkig een windstille ochtend,” zegt de commandant. “Een mooie kerst, mensen.”
“Ik lust wel een sneetje kerstbrood,” besluit Jaap. Sanne kijkt naar de puinhoop. Dan haalt ze diep adem en zegt: “Met een beetje roomboter. Heerlijk.”
Volgende week: Terwijl Sanne nageniet van kerst belt Cathy. Die lijkt vreselijk nieuws te hebben.
