PREMIUM
In een flits registreert Sanne de adressticker; H. Pannekoek staat erop
Door een klant van De Roos en de Koekoek lijkt Sanne opeens iets op het spoor te zijn.
Vorige week: Tijdens een wandeling krijgt Sanne een ingeving over de zoektocht.
Als Sanne diezelfde dag nog in de computer op zoek gaat naar een stamboomdeskundige, komt ze erachter dat er heel wat bureaus hun diensten aanbieden op genealogisch gebied. Maar daar zit uiteraard een prijskaartje aan. En zij wil eigenlijk alleen maar weten hoe Holly Pannekoek nu heet. Wat nu?
Eerst maar eens naar De Roos en de Koekoek. Aan het aantal geparkeerde auto’s kan ze zien dat er aardig wat mensen op bezoek zijn in de winkel voor antiek en curiosa. Mensen zijn blij dat er na een lange lockdownperiode weer gezellig kan worden gewinkeld en daardoor komen er ook mensen langs die onderweg ineens het uithangbord en de vlaggen opmerken.
Altijd al willen hebben
Er is inderdaad nogal wat publiek in de winkel. Daan staat achter in de zaak aan twee vrouwen iets te vertellen over de vitrinekasten die ze door een meubelmaker in de buurt op maat kunnen laten maken en Abel staat achter de toonbank. Hij pakt glaswerk in voor een man in een waxcoat met een geruite pet op. Sanne loopt de overige bezoekers langs en zegt overal vriendelijk: “Welkom! Kijkt u gezellig even rond? Als ik u ergens mee van dienst kan zijn of als u iets wilt vragen, help ik u graag!” Ze krijgt overal vriendelijk antwoord, maar is nog nergens nodig. Dus loopt ze naar Abel die bezig is met een tweede doos, waar hij kristallen whiskyglazen in verpakt, gewikkeld in vloeipapier.
“Dat is een mooie set,” bewondert Sanne.
“Altijd al willen hebben,” zegt de man. “De Schotse whisky staat al klaar!”
“Ik loop zo wel even met u mee naar de auto,” biedt ze aan.
Hondenliefhebber
Een paar minuten later loopt ze achter de man aan op het parkeerterrein. Hij zet zijn doos glaswerk op het dak van de auto en opent zijn achterklep. Sanne zet de doos die zij vast had zorgvuldig in de kofferbak tegen een stapel oude handdoeken. Hij zet zijn doos ernaast en propt er nog een plaid tegenaan om te voorkomen dat de dozen gaan schuiven.
“Altijd handig, zo’n hondendeken in je kofferbak,” lacht hij. “En oude handdoeken voor tripjes naar het strand,” knikt ze. “Een hondenliefhebber. Ik hoor het al.”
“Ja. Ik heb een labrador. Ik kan me geen leven voorstellen zonder hond,” beaamt Sanne. Hij schuift een doos die er al stond wat opzij, zodat alles nog steviger staat. Er zit een grote adressticker op. In een flits registreert ze de naam van de geadresseerde. H. Pannekoek. Hè? Ziet ze dat nu goed?!
Schaapjes voorspelling?
“Nou, bedankt, hè!” zegt de man. Hij klapt zijn kofferbak dicht en stapt in. Sanne doet een stap naar achteren en kijkt toe. Dit is een vingerwijzing van boven! Had Schaapje dat niet voorspeld? Welnee, dat had ze helemaal niet. Sanne, doe normaal! Met je pannenkoeken-obsessie! De man begint achteruit te rijden. Dan kan ze zich niet langer bedwingen. Ze doet een stap terug naar voren en klopt op zijn raam. De man remt meteen en kijkt haar verschrikt aan. Sanne maakt een gebaar met haar wijsvinger: doe je raam eens open! Hij drukt zijn raam naar beneden en dan vraagt Sanne: “Kent u een vrouw met de naam Holly Pannekoek?”
“Hè? Wie? Nee?”
“Ja excuus, maar ik zag uw naam op de adressticker. H. Pannekoek. Vandaar. Ik ben op zoek naar iemand die Holly Pannekoek heet. Van haar meisjesnaam. Iemand van mijn leeftijd ongeveer.” Sanne ratelt haar speurtocht op en de man kijkt haar stomverbaasd aan. Dan begint hij te lachen.
Te mooi om waar te zijn
“Ik heb een pannenkoekenrestaurant! Die doos zit vol foldertjes. Ik moest al lachen toen ik die sticker zag! En nu wordt het helemaal een goed verhaal!”
“Ach hemel, u heet helemaal geen Pannekoek,” zegt Sanne teleurgesteld. “Ik dacht al, dit is te mooi om waar te zijn.”
“Ja,” zegt de man, “Als het te mooi lijkt om waar te zijn, dan is het meestal ook te mooi om waar te zijn!”
“Ik neem deze les mee voor de rest van mijn leven,” belooft Sanne quasi-ernstig. Als zijn raampje weer dicht is, hoort ze hem nog lachen.
Langzaam loopt Sanne terug naar de winkel. Dan stapt juffrouw Schaap net uit haar pipowagen. Ze wenkt.
Volgende week: De nieuwe plannen van schaapje kunnen niet meteen op ieders bijval rekenen.