PREMIUM
Ik zou hier ook wel kunnen wonen, bedenkt Sanne. Ze moet inwendig lachen om die malle gedachte
De hele weg zit Jaap te lezen in een antiek reisgidsje voor Samos.
Vorige week: Na een bomvolle bus en druk vliegveld zitten Jaap en Sanne in het vliegtuig.
Af en toe leest hij haar voor. Over het feit dat fotorolletjes op Samos wel te verkrijgen zijn, maar veel duurder dan in België en dat je op het postkantoor je guldens kunt wisselen voor drachmen en dat de koers daar veel gunstiger is dan hier. “Lang leve de euro,” zegt Jaap.
Buitenlandse munten
“Ik heb nog steeds een potje met buitenlandse munten,” lacht Sanne. “Daar kun je nu niks meer mee.” Ze halen herinneringen op aan Franse francs en Belgische natuurlijk. Aan peseta’s en Duitse marken. En lires. “Wat een smerig papiergeld was dat,” herinnert Jaap zich. Sanne zucht.
“We worden oud. Onze kleinkinderen weten amper meer van andere munten af. Die herkennen de gulden niet eens!”
“Pythagoras is er geboren,” leest Jaap hardop.
“A kwadraat + B kwadraat = C kwadraat,” zegt Sanne.
“Pientere tante. Maar weet je ook wat die formule inhoudt?” Jaap vraagt het een beetje spottend. “Wel hoor,” zegt ze meteen. “Het kwadraat van de aanliggende rechthoekszijden is gelijk aan het kwadraat van de schuine zijde. Zo. Nou jij weer.” Hij lacht bulderend. “Daarom ben ik zo dol op je. Jij zit echt vol verrassingen!”
De tijd vliegt
De reistijd vliegt om. Sanne leest amper in haar boek, want Jaap blijft maar informatie voeren. En lang voor ze het verwacht, roept de steward om: “Dames en heren, we gaan over vijftien minuten landen. Wilt u alvast uw veiligheidsgordel vastmaken, uw stoel omhoog zetten en het tafeltje voor u inklappen. Het weer op Samos is onbewolkt en 28 graden. Namens onze crew wensen we u een prettig verblijf en graag tot ziens!”
Zodra ze in de deur van het vliegtuig staat, voelt ze de warmte op haar afkomen. Maar er is gelukkig ook een briesje dat een beetje koelte op haar wangen brengt. De koffers komen opvallend snel en ook de douane levert geen oponthoud op. Ze hoeven niet eens hun paspoort te laten zien, maar worden meteen met een kortaf handgebaar gemaand door te lopen.
“De autoverhuur!” wijst Jaap. Hij heeft alles thuis al geregeld en staat binnen een paar tellen aan de balie om zijn creditcard, paspoort en rijbewijs te laten checken.
“Sneller kan niet!” lacht hij, terwijl hij een autosleutel triomfantelijk omhoog houdt naar Sanne.
Gelukzalig vakantiegevoel
“Je hebt een cabrio gehuurd,” zegt Sanne, op slag gelukkig. En als ze onderweg zijn naar Kokkari neemt ze zich voor een hoed en een sjaal te kopen. En voor Jaap ook een hoed. Een strohoed. Veel leuker dan een pet! Ze voelt het hele gelukzalige vakantiegevoel door haar lichaam stromen. We zijn in Griekenland! We zijn op Samos! Het ruikt heerlijk kruidig langs de weg, Sanne ziet veel cipressen en allerlei soorten dennenbomen. Olijfbomen ook en citrusbomen. Het land zucht onder zon en de droogte. De huizen die ze ziet, zijn meest wit of van lichte natuursteen. Rode daken en daar, in de verte, is de zee. Ze haalt heel diep adem. Ik zou hier ook wel kunnen wonen, bedenkt ze. Ze moet inwendig lachen om die malle gedachte. Alsof ze ooit weg zou willen uit Nederland. Weg bij haar zoon, haar schoondochter. Haar kleinkinderen, en Jeppe Jan! En De Roos en de Koekoek. Daan en Abel Juffrouw Schaap... Zelfs haar zus Cathy zou ze gaan missen!
“Ik ga even van de weg af, dan voer ik het adres van ons hotel in,” kondigt Jaap aan.
“Bij een terrasje?” stelt Sanne voor. “Ik heb wel trek!”
“Prima plan,” vindt Jaap. Hij wijst op een reclamebord waarop Taverna Aphrodite wordt aangeprezen. Hij neemt de afslag en rijdt nu op een verharde zandweg.“ Oei, we gaan meteen op avontuur,” lacht Sanne. Maar echt avontuurlijk wordt het niet. Er is een oude boerderij, witgekalkt, met een heerlijk terras overdekt met dakplatanen en witte driehoekige zeilen. Het is er niet druk; er zijn nog zeker vijf tafeltjes vrij. Een jongen in helder wit T-shirt en met een witte servet over zijn arm heet hen welkom en wijst: “Please, please!” Er komen twee boerensalades, saláta choriátiki, een karaf witte wijn en een karaf water.
“Kali orexi,” zegt Sanne. “Eet smakelijk!”
“Ze spreekt ook al Grieks,” zegt Jaap aanbiddend.
Volgende week: Nadat ze wat hebben gerust in het hotel beginnen Sanne en Jaap aan hun zoektocht.
