PREMIUM
Er stijgt een enorm gekrijs op. ‘Wat gebeurt er?’ vraagt Sanne geschrokken
Cathy heeft ontdekt hoe ze met de Oekraïense vrouwen moet communiceren en Jaap legt Rinke zijn plan voor.
Vorige week: Cathy is totaal in paniek vanwege de vluchtelingen. gelukkig biedt Jaap hulp.
En zo arriveren er twee nieuwe bewoners in de stolp. Lenka en Yulia heten ze.
De Jacobians Anna en Marja sluiten al snel vriendschap. Ze hebben een gemeenschappelijk project: de moestuin. De Oekraïense vrouwen hebben hun hele leven in een dorp een moestuin bewerkt en brengen veel nieuwe wijsheid mee. Ze breien en haken, leggen een enorme legpuzzel in de woonkamer en proberen met handen en voeten contact te leggen. Hun dochters Tanya en Sofia hebben met hun dochters hun intrek genomen bij Cathy. Zodra ze er zijn, besluit Sanne ze te begroeten. Dus ze stapt op de fiets en peddelt erheen. Cathy doet open en zegt meteen: “Ja, dat kan ik er nu even niet bij hebben. Het is hier nogal hectisch.” Onderwijl stijgt op de achtergrond een enorm gekrijs op.
Ik schreeuw gewoon terug
“Wat gebeurt er?” vraagt Sanne geschrokken.
“Dat zijn de kinderen. Twee meisjes. Acht en tien jaar oud. Die zijn zo van slag. Het is afschuwelijk,” fluistert Cathy. Ze fluistert! Sanne merkt dat meteen op. Later omschrijft ze het aan Jaap als historisch moment: ‘Mijn zus fluisterde!’
“Als ik iets kan doen, laat het me weten,” had ze terug gefluisterd. En ze was weggegaan.
Maar uiteindelijk voegt alles zich wonderbaarlijk. Niet veel later al vertelt Cathy dat Lenka en Yulia vreselijk schreeuwen tegen elkaar en hun kinderen.“Dat is wel wennen,” had Cathy gezegd. “Ze schreeuwen ook tegen mij.”“En dan?” had Sanne gevraagd.“Dan schreeuw ik gewoon terug.” Haar zus had enorm gegrijnsd bij die mededeling en Sanne had haar vol bewondering aangekeken. Doe het haar maar eens na, had ze gedacht.
En Sanne en Jaap spreken een etentje af met Rinke. Om te overleggen over de oppas op Jeppe Jan. Want Sanne is gesloopt na twee dagen oppas. Ze is er zelf verbaasd over.“Ik dacht eigenlijk dat ik altijd mijn oude vertrouwde conditie zou houden,” bekent ze juffrouw Schaap. Die lacht. “De tijd is een sloper,” zegt ze. “Niets houdt dat verval tegen. Bij de ene mens zet het eerder in dan bij de ander. En bij de één is het zichtbaarder dan bij de ander. Neem mij. Ik heb echt goede genen. Mijn huid is nog zo glad als de billen van een baby’tje!” Ze lacht er zelf om en als ze dat doet, trekt ze nog meer rimpels in haar gezicht dan ze al heeft.
Tranen in haar ogen
Als Sanne tijdens het eten het gesprek brengt op de veranderingen in de oppasregeling, zegt Jaap meteen: “En om alle onzekerheid weg te nemen: Ik neem de kosten op me voor een oppasregeling.”
“Bedoel je...” vraagt Rinke aarzelend.
“Ja joh, geld is echt geen probleem. En jij moet de oplossing zó zoeken, dat het voor jou het prettigst voelt. Dan heeft Sanne haar handen vrij en kan ze gewoon af en toe oppassen. Zonder verplichting. Alles opgelost, iedereen gelukkig. Deal?” Sanne knikt enthousiast. Rinke krijgt tranen in haar ogen.
“Het is ook veel fijner om een regeling te treffen waarvoor je geen dankjewel hoeft te zeggen,” vindt Jaap.“Maar eigenlijk moet ik nu dankjewel zeggen tegen jou!” lacht Rinke. Jaap lacht met haar mee. “Ja, dat is prima, maar alleen vandaag en verder nooit meer, oké?” En zo is alles opgelost. Alleen de invulling van de oplossing is nog even een puzzel voor Rinke. Dat snapt Sanne.
Greetings from Kokkari
En de volgende puzzel dient zich aan via de post: de oude Bertus heeft de ansichtkaart verzonden die Izak destijds naar de vriendin van zijn overleden vrouw opstuurde: een ansichtkaart uit Samos, beschreven in een prachtig handschrift en een plaatje van een haventje met daarop in rode letters: Greetings from Kokkari. “We zijn een stapje dichter bij de oplossing,” zegt Jaap, als hij de kaart in zijn handen houdt. “Zouden ze daar nog wonen?”
“Hoe oud zou Leontiens vader nu zijn?”
“Net zo oud ongeveer als die oude Bertus. Dus hij kan nog best in leven zijn! In de negentig, misschien. Wie weet. En Leontien zou nu 67 zijn. Wat een raar idee.” Jaap kijkt stil voor zich uit en Sanne beseft dat hij in gedachten geen vrouw ziet van 67. Hij ziet de jonge Leontien. Die er zomaar vandoor ging, zwanger en al.
Volgende week: Sanne neemt een voortvarende beslissing, zonder medeweten van Jaap.
