PREMIUMaflevering 3
‘Wie zit er nou te wachten op een alleenstaande moeder?’
Rinke heeft een heleboel over haar verleden nog niet verteld aan Charly. Als hij onverwachts langskomt, probeert ze zich groot te houden. Maar of dat lukt?
Vorige week: De herinneringen aan haar verongelukte moeder zorgen bij Rinke voor een lach en een traan.
Ze heeft net Jeppe Jan op bed gelegd als haar telefoon gaat. Het is Charly. Vanmiddag stuurde hij al appjes, maar na het gesprek met Sanne had Rinke geen ruimte in haar hoofd om hem te beantwoorden. Ze voelt zich een slechte vriendin. Althans… het is nog best pril. Is ze eigenlijk wel zijn vriendin? Charly praat honderduit over zijn dag. Hij had een vriend geholpen met verhuizen. Hij had die vriend al gewaarschuwd over zijn onhandigheid. Voor de grap. En prompt laat-ie een doos glazen kletteren. Rinke lacht mee, maar haar hoofd is ergens anders.
Nieuw en spannend
“Hé lieffie, what’s up?” vraagt Charly. “Je bent zo stil…” Rinke vertelt over ‘een beladen gesprek met haar oma’ en zegt dat ze heel moe is en zo gaat slapen. Dit hoeft hij allemaal nog niet te weten. Hoe lang zijn ze nu aan het daten? Een paar maanden pas. Hij weet nog helemaal niks van haar geschiedenis. Rinke voelt ook niet de behoefte om dit met hem te delen. Nog niet. Nu wil ze alleen maar genieten van de vlinders die ze voelt als hij bij haar is. Het is allemaal heel nieuw en spannend. En vooruit… doodeng. Op een paar losse flings na heeft ze nooit een vriend gehad. Ze was altijd veel te druk met haar vriendinnen, met haar studie en tja… toen was daar Jeppe Jan.
Een wijntje te veel
Wat was ze overdonderd geweest toen ze Charly ontmoette bij het toneelgezelschap van haar oma. Die blik in zijn ogen. Ondeugend en lief tegelijk. Ze had zichzelf verzet tegen die kriebels die ze kreeg als hij naar haar keek. Rinke had zichzelf in de spiegel streng toegesproken dat ze normaal moest doen. Wie zit er nou te wachten op een alleenstaande moeder met een jong kind? Zeker de jongens van zijn leeftijd niet. Die willen feesten. En vooral vrij zijn. Dus nee… ze moest die gevoelens de kop in drukken. Tja en toen was er die borrel na afloop van de toneeluitvoering. Een wijntje te veel. Wat maakt het ook uit, dacht ze nog. Mag ik ook mijn lolletje hebben?
Pafferige ogen
De deurbel gaat en Rinke schrikt op uit haar gedachten. Ze verwacht geen bezoek. Door het raam in de deur ziet ze de contouren al. Snel kijkt ze in de spiegel in de hal. Ze ziet er dof uit, pafferige ogen en nou ja… niet op haar best. ‘He lieffie, doe open alsjeblieft,’ hoort ze hem zeggen. En dan valt ze snikkend in Charly’s armen.
Volgende week: De kwestie Charly: meer dan een 'lolletje'?
