‘Dit is het telefoonnummer van Tim. Hij stond erop dat ik het jou zou geven’

Vorige week: Na een ongemakkelijke kerstavond gaat Rinke naar huis waar haar een heerlijke verrassing wacht: Mara is er!

“Meer glühwein!” Mara trekt een sprintje naar de glühweinstand. Rinke lacht om haar beste vriendin. Wat is het fijn dat ze hier is. Zonder aarzelen had Mara vanochtend de taak van fotograaf op zich genomen. De foto’s waren goed gelukt, op de malle selfies van Mara na dan en Rinke had voldoende input om er een mooi verslag van te maken. Maar eerst nog een glühwein. Het is kerst!

Met een ferme druk op de knop Send stuurt ze later die middag alle kopij en foto’s door naar de eindredactie. Mara vermaakt zich met Jeppe beneden en even later worden twee heerlijke pizza’s bezorgd. Met een extra kerstcadeau van de pizzeria: een overheerlijke lavacake. Die vooral bij Jeppe in de smaak valt.

“Wat ben ik blij dat jij er bent Mara,” zegt Rinke. “Ik heb je zo gemist hier. En het spijt me dat ik de afgelopen tijd zo afwezig was. Het werd me echt even te veel. Dat gedoe met Charly. De drukte op werk. Die reis.”

Time-out

Mara geeft haar een knuffel. “Geen sorry jij… ik snap het helemaal. Ik heb je gemist en nu kan ik ook je verjaardag met jou vieren. Dat is een traditie al zolang we vriendinnen zijn. En ik blijf nog wel een tijdje bij je als je het goed vindt.”
“En je co-schappen dan?”
“Laat ik het zo zeggen, ik heb een time-out genomen,” zegt Mara ineens heel serieus. “Ik heb de tijd nodig om te bedenken of dit echt is wat ik wil. Gelukkig ziet mijn mentor dat ook in. En dus heb ik twee weken vrijaf gekregen.”

Verbaasd kijkt Rinke haar vriendin aan. Dit is toch waar ze altijd van droomde? Toen ze als kleine meisjes de serie Grey’s anatomy keken, had Mara het hier al over. Maar ja… inmiddels weet Rinke ook dat de echte wereld heel anders is dan een ziekenhuissoap.

“Hey… ik wilde nog iets aan je geven. Je moet zelf maar kijken of je er iets mee doet.” Mara haalt een verkreukeld papiertje uit haar tas. “Dit is het telefoonnummer van Tim. Ik kwam hem tegen in de stad. Hij stond erop dat ik jou zijn nummer zou geven. Ik heb hem niks beloofd. En misschien zit je er helemaal niet op te wachten. Maar goed… bij deze.”

Wijntje na wijntje

Rinke stopt het briefje snel in haar broekzak. Tim, natuurlijk schoot zijn naam wel door haar hoofd. Maar ze drukte die gedachte direct weg. Want wat moest ze ermee? Helemaal niks. En nu heeft ze zijn telefoonnummer.
“Wat ga je ermee doen?” vraagt Mara.
“Voor nu even helemaal niks…”
“Nou, dan schenk ik nog even een wijntje voor ons in. Dat hebben we wel verdiend na al dat harde werk van vanmorgen.”

Rinke ziet hoe haar vriendin die avond het ene wijntje na het andere wegdrinkt. Alsof het water is. En als ze naar bed gaat blijft Mara op de bank zitten met een nieuw geopende fles. Halverwege de trap draait Rinke zich om en loopt terug naar de woonkamer.
“Mara… nu is niet het juiste moment. Maar ik wil het morgen met je hebben over het drinken. Ik maak me zorgen.”

Volgende week: Mara vertelt de ware reden van haar twee weken vrij.