Nieuwe vrienden maken op latere leeftijd? Zó doe je dat

José (62)

“Alles liep prima in mijn leven. Ik was gezond, had leuk werk, een fijn gezin. Toch, echt gelukkig was ik niet. Ik miste vriendinnen, zoals in mijn studententijd. In de loop van de jaren was ik het contact met mijn oude vriendinnengroep verloren, nieuwe vrienden had ik niet gemaakt. Ik wist ook niet hoe ik dat moest aanpakken. In mijn fitnessclub lukte het niet om blijvende contacten te leggen. Mensen waren heus aardig, maar verder dan een oppervlakkig praatje maken ging het nooit. Pogingen om buiten mijn werk om met collega’s af te spreken, liepen eveneens op niets uit. Na heel lang twijfelen – want op de een of andere manier voelde het toch een beetje zielig – gaf ik me op voor een wandeling via de organisatie NMLK (Nieuwe mensen leren kennen, red.). Alsof het zo moest zijn: binnen vijf minuten raakte ik in gesprek met een vrouw die er ook voor het eerst was. Het klikte zo goed, dat we aan het eind van de wandeling nummers uitwisselden. Sindsdien is er geen week meer voorbijgegaan zonder contact, ze is echt een heel goede vriendin geworden. Ik heb nog meer leuke vrienden op die manier gemaakt. Of deze manier van vriendschappen sluiten zielig is? Absoluut niet! Het is een perfecte, laagdrempelige manier om nieuwe mensen te ontmoeten. Omdat je weet dat iedereen die je spreekt openstaat voor verder contact, terwijl dat in het normale leven echt maar de vraag is. Ik zou het echt iedereen aanraden!”

Irene (66)

“Toen mijn beste vriendin van het ene op het andere moment overleed, besefte ik weer eens dat je je dromen moet waarmaken. Iets wat altijd nog op mijn bucketlist stond, was de wintersport. Voor skiën voelde ik me te oud, maar sneeuwwandelen, dat moest toch nog haalbaar zijn? Alleen had ik niemand om mee te gaan. Daarom gaf ik me op voor een groepsreis. Ik vond het erg spannend. Zou ik aansluiting vinden? De avond voor vertrek was ik zo nerveus dat ik er buikloop van kreeg. Tot mijn grote opluchting gingen er meer alleenreizende vrouwen van mijn leeftijd mee. Ik zat met vier vrouwen in de coupé en het klikte direct. Wat werd het een leuke vakantie. Ik genoot van de lange, prachtige wandelingen door de sneeuw en bijna nog meer van de openhartige, gezellige avonden met mijn nieuwe vriendinnen. Nu, vijf jaar later, hebben we een app-groep waarin we veel uitwisselen, zien we elkaar eens per twee maanden en elke winter is het vaste prik: dan gaan we met z’n allen naar Oostenrijk. Ik mis mijn hartsvriendin nog altijd. Maar dankzij haar heb ik er drie nieuwe vriendinnen bij.”

Berrie (58)

“Binnen een jaar gingen mijn twee kinderen uit huis. Pal daarop werd ik verlaten door mijn man. Vreselijk vond ik het. Mijn leven had altijd om mijn gezin gedraaid, opeens had ik niets meer omhanden. Ik leefde voor de momenten dat mijn kinderen op bezoek kwamen. Dat drukte op ze. ‘Ga iets voor jezelf doen, mam,’ zei mijn dochter herhaaldelijk. Ik wilde mijn wereld ook wel groter maken. Maar hoe? Het antwoord kwam toen ik de kringloopwinkel bij mij in de buurt binnenstapte. ‘Vrijwilligers gezocht,’ stond er op een briefje en omdat ik de vrouw achter de balie erg aardig vond, durfde ik me aan te melden. Ik belandde in een fijn team dat zich niet alleen enthousiast inzette voor de winkel maar ook regelmatig leuke dingen deed samen. Dat ik me bij dat team aansloot, is de beste beslissing van mijn leven geweest. Het werk is erg leuk en ook mijn sociale leven is veel rijker geworden. Ik heb er leuke vriendinnen gevonden. En…. sinds kort zelfs een partner. Binnenkort word ik oma. Mijn dochter vindt het jammer dat ik geen vaste oppas wil worden. Het is spijtig voor haar, maar daar ben ik echt te druk voor!”

Anna (55)

“Al toen ik studeerde waren mijn vriendinnen op één hand te tellen. Ik was verlegen, bloosde snel. Maar de enkele vriendinnen die ik had weten te maken, waren lief en betrokken en dat was voor mij genoeg. Totdat onze levens uit elkaar gingen lopen. Om nieuwe vrienden te maken, ben ik aan mijn verlegenheid gaan werken. Ik ging in therapie, overwon mijn bloosangst en kwam beter in mijn vel te zitten. Introvert blijf ik altijd, in een grote groep zal ik me nooit thuis voelen. Maar door mijn herwonnen zelfvertrouwen ging contact leggen makkelijker. Nu ben ik weer close met twee leuke vrouwen en over eenzaamheid hoor je mij niet meer klagen.”

Nathalie (58)

“‘Misschien kunnen we vrienden worden?’ zei Jos, na onze eerste ontmoeting. Ik had hem leren kennen via Tinder. Bij onze koffiedate ontdekten we al snel dat er geen fysieke aantrekkingskracht was. Maar we hielden wel van dezelfde muziek en hadden een leuke klik. ‘Mm, we kijken wel,’ antwoordde ik afwerend op Jos’ voorstel. Want ik zocht een pártner, niet zomaar ‘een vriend.’ Toch zei ik ja toen hij me na een paar weken meevroeg naar een concert. Nu, vier jaar later, heb ik ‘die ene’ nog steeds niet gevonden. Maar met Jos spreek ik nog heel vaak af. Ik ben ook helemaal thuis in zijn vriendengroep, zo’n verrijking van mijn leven. En dat via Tinder, wie had dat nou kunnen denken?”

Katja (54)

“Op zich had ik vriendinnen genoeg. Maar er was niemand met wie ik mijn passie voor schrijven kon delen. Dat ik al twee jaar in de avonduren aan een roman werkte, was dan ook een eenzaam proces. Om inspiratie op te doen, gaf ik me op voor een schrijfcursus, een week in Zuid-Limburg. De cursus viel me tegen, ik leerde er niet veel van. Toch ben ik heel blij dat ik dit heb gedaan. Want ik heb er twee fantastische vrouwen ontmoet, die net als ik aan een boek werkten. Na de schrijfweek bleven we met elkaar meelezen en gaven elkaar eerlijk commentaar en advies. Inmiddels zie ik deze vrouwen als dierbare vriendinnen met wie ik veel meer deel dan alleen de liefde voor schrijven. En mijn boek is bijna af. Zonder hen had ik dat nooit gered!”

Eva (63)

“Wat een domper was het, toen ik na de verhuizing naar ons droomhuis ontdekte dat onze nieuwe buren haast nooit contact hadden met elkaar. Zo anders dan in onze vorige woonplaats! ‘Dan moeten we hier zelf maar sfeer maken,’ zei ik tegen mijn man. In de zomer vatten we de koe bij de horens. We organiseerden een buurtbarbecue voor iedereen uit onze straat. Hoewel het ongemakkelijk begon, eindigde het heel gezellig. En na afloop zei iedereen: ‘Dit moeten we vaker doen.’ Nu is het elke zomer vaste prik en is er veel meer contact onderling. Erg leuk. Want beter een goede buur dan een verre vriend, zeg ik altijd!”

Inez (58)

“Ik leerde Hanneke kennen via een besloten forum voor partners met een depressie. Door mijn thuissituatie was ik in een isolement geraakt. Mensen uit mijn omgeving snapten toch niet wat ik doormaakte met mijn suïcidale man, daarom zag ik haast niemand meer. Liever kletste ik online en anoniem met lotgenoten. Hanneke, die ik toen nog kende onder een schuilnaam, viel me al snel op. Ik herkende zo veel in de gevoelens die zij beschreef. In het begin reageerde ik alleen met openbare berichtjes op haar. Maar toen zij op een dag schreef dat haar man een poging had gedaan om een eind aan zijn leven te maken, stuurde ik haar een steunend privéberichtje. Dat vond ze fijn. We gingen mailen en zo werd Hanneke mijn steun en toeverlaat. En ik de hare. Na een halfjaar stelde zij voor eens af te spreken. Heel spannend vond ik het. Wat als we elkaar in het echt helemaal niet mochten? Het bleken zorgen om niets. We troffen elkaar in de ochtend in een café en vijf uur later waren we nog niet uitgepraat. Inmiddels is de situatie voor ons allebei erg veranderd. Haar man heeft zijn depressie overwonnen, ik ben gescheiden. Maar we zijn nog altijd beste vriendinnen. Niemand die mij zo goed kent als Hanneke!”

Angela (61)

“Zes jaar geleden vond mijn man een baan in de plaats waar ik ben geboren. Ik woonde er tot mijn elfde, sindsdien was ik er nooit meer geweest en ik kende er niemand meer. Wat voelde ik me er verloren, de eerste maanden. Tot ik op een oude klassenfoto stuitte. Wat als ik eens contact zou opnemen met oud-klasgenootjes? Ik zocht er een aantal op via internet en stelde voor eens een kop koffie te drinken. Tot mijn blijdschap reageerden de meesten enthousiast. En al waren we dan volstrekte vreemden geworden, het was leuk ze weer te zien. Met sommigen bleef het bij één keer bijpraten, met anderen hield ik contact. Nu tennis ik wekelijks met iemand die ooit twee huizen verderop woonde en het meisje dat vroeger de stilste van de klas was, is mijn beste vriendin geworden. Wat een spontane vrouw is dat nu!”

Ook nieuwe vrienden maken? Probeer dit eens!

• Geef je op voor een cursus of ga een teamsport doen.
• Zoek een vrijwilligersbaan in de buurt, het is vaak een mooie manier om nieuwe mensen te leren kennen.
• Organiseer een etentje of borrel voor je collega’s.
• Probeer oude vriendschappen nieuw leven in te blazen: speur (bijvoorbeeld) Facebook af.
• Geef je op voor een groepsreis. Er reizen veel meer mensen alleen.
• Heb je een bijzondere hobby? Zoek op internet naar mensen die jouw passie delen.
• Knoop eens een praatje aan met mensen uit de buurt.
• Bied mensen aan om op hun huisdier te passen als zij op vakantie gaan.
• Toon belangstelling in de mensen die je ontmoet, bijvoorbeeld op een verjaardag, en zoek naar gemeenschappelijke interesses.
• Geef eens een complimentje, dat versoepelt het contact.
• Wees niet bang om initiatief te nemen. Nee heb je, ja kun je krijgen.
• Reageert iemand positief op een vrijblijvend voorstel eens iets af te spreken? Prik dan meteen een datum.
• Houd nieuwe contacten warm via de app.
• Tot slot: blijf vooral jezelf. Dan ben je op je allerleukst.

Online nieuwe vrienden maken? Kijk eens op nieuwemensenlerenkennen.nl of actiefplezier.nl.

Praat met een coach

Lukt het je niet om nieuwe vrienden te vinden, ook al wil je dat graag? Helemaal niet gek. Het is geen vaardigheid die iedereen even gemakkelijk komt aanwaaien. Niet iedereen kan even simpel iemand aanspreken of een gesprek gaande houden. Daarom kan het nuttig zijn om aan je zelfvertrouwen te werken en je contactuele vaardigheden aan te scherpen. Ga eens praten met een (gespecialiseerde vriendschaps- of relatie)coach, om te leren hoe je zelf initiatief tot een vriendschap kunt nemen én initiatieven van anderen kunt herkennen.

Sluit je aan bij de Vereniging van Verlegen Mensen

Ben je erg verlegen en staat dat nieuwe vriendschappen in de weg? Word lid van de Vereniging voor Verlegen Mensen en tref lotgenoten bij gezellige activiteiten en feesten die worden georganiseerd.
verlegenmensen.nl