Linda (50): ‘Hoe zorg ik ervoor dat mijn dochter mijn vriend accepteert?’

Linda: “Vier jaar geleden ben ik gescheiden. Mijn kinderen waren toen twaalf, tien en zeven jaar oud. De scheiding was voor mij moeilijk, ik wilde vechten om ons huwelijk te redden, maar mijn man bleek al snel een vriendin te hebben. Waarschijnlijk was zij de reden dat hij wilde scheiden.

Mijn dochter Roos is in die moeilijke periode een enorme steun voor mij geweest. Ze probeerde eigenlijk de taak van haar vader over te nemen. Wat natuurlijk veel te belastend voor haar was.

Inmiddels heb ik een halfjaar geleden een man leren kennen die veel van mij houdt, en ik van hem. We wonen nog niet samen maar zien elkaar wel bijna elke dag. Hij heeft zelf volwassen kinderen en wil mij graag ondersteunen in de opvoeding van mijn pubers. De jongste twee kunnen goed met hem opschieten, maar Roos gedraagt zich tegenover hem heel onhebbelijk. Ze negeert hem en weigert gewoon antwoord te geven als hij haar iets vraagt. Ze mag hem niet, zegt ze. Ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan. Ik heb toch ook recht op mijn geluk?”

Annette

Mijn indruk is dat de positie van Roos in het gezin erg is veranderd door de komst van je vriend. Het kan natuurlijk zijn dat ze hem als persoon niet mag, maar ik denk dat het ook te maken heeft met haar plaats ten opzichte van jou. Na de scheiding was zij je steun en toeverlaat, meer partner en vriendin dan kind. Dat was zwaar, maar gaf haar vermoedelijk ook een goed, ‘volwassen’ gevoel. Met de komst van je vriend, die graag die rol als steun en gesprekspartner voor jou van haar overneemt, is zij die positie kwijt. De bijzondere, gelijkwaardige band die jullie hadden en die behalve zwaar ook fijn was, voelt ze niet meer. Ineens is ze gewoon weer kind.

Ik denk dat het belangrijk is dat jouw vriend de tijd neemt om een rol in het gezin te krijgen in plaats van die al te enthousiast op zich te nemen. Daarbij moet hij zich vooral niet bezighouden met de opvoeding. Dat is jouw taak, waarbij je jouw regels hanteert. Voor Roos en vermoedelijk ook voor je andere kinderen is het belangrijk dat zij ook nog steeds tijd met jou alleen hebben. Vooral Roos heeft er waarschijnlijk behoefte aan om dingen met je samen te doen en om met je te praten over hoe ze zich voelt. De rol van je vriend is om bescheiden, geduldig en afwachtend te zijn en om zich - vooral bij kinderen van deze leeftijd - niet op te stellen als vader. Want een vader hebben ze al. De rol van deze nieuwe man in jouw leven en in je gezin moet nog worden ingevuld. Voorlopig blijf jij de moeder en de opvoeder en hij kan iemand zijn die de kinderen langzamerhand gaan kennen en van wie ze hopelijk gaan houden. Natuurlijk heb jij recht op geluk en jouw dochter zal je dat ook zeker gunnen. Maar geef haar tijd en aandacht.

Wil je ook een dilemma of vraag insturen voor Annette Adviseert? Dat kan hier.

Over Annette Heffels

Annette Heffels is psycholoog. Ze studeerde pyschologie aan de Rijksuniversiteit van Utrecht en specialiseerde zich als psychotherapeut. Ze is getrouwd en heeft een zoon, twee dochters en een kleinkind.

Dit artikel komt uit het Digitale Magazine van Margriet. Benieuwd wat er nog meer in staat? Klik hier.