Versjes uit het poesiealbum: staan deze 8 ook in die van jou?
Je poesiealbum, het was vroeger waarschijnlijk een van je belangrijkste bezittingen. En misschien koester je ’m nog altijd, omdat er versjes in staan van je moeder, oma’s, tante’s en juffen die je uit het oog verloren bent of overleden zijn. De lieve versjes en kitsche plaatjes zullen we nooit vergeten.
Op onze Facebookpagina vroegen we welke versjes uit het poesiealbum jullie je nog konden herinneren. De grappigste, meest genoemde en opvallendste hebben we hieronder verzameld. Herken jij ze ook?
1. Een echte klassieker
Roosjes verwelken
Scheepjes vergaan
Maar onze liefde
Zal altijd bestaan.
We beginnen meteen met een klassieker die door meerdere lezeressen achtergelaten werd op onze Facebookpagina. Wie heeft ‘m niet in haar poesiealbum staan? Het liefst met wat plaatjes van rozen erbij geplakt.
2. Voor de schoonmaakfans
Schrob de keuken
dweil de gang
Vang de spinnen
wees niet bang
Schil de piepers
kook de pap
Dan vindt iedereen je knap!
Een versje over schoonmaken en spinnen vangen, in de jaren zestig en zeventig vonden we dat blijkbaar écht iets voor in een poesiealbum: ook deze werd namelijk een aantal keer ingestuurd. Lezeres Greet Dwarshuis zegt erover: “Dit versje is zeker niet uitgekomen. Schoonmaken en spinnen vangen doe ik zéker niet graag!”
3. Tip tap top
Tip tap top, de datum heeft een hoedje op.
Tip tap top, mijn gedicht staat op zijn kop.
Tip tap top... mijn inkt is nu op.
Zoals je kunt lezen staan er in onze poesiealbums een heel scala aan tip tap top-versjes. Er rijmen immers ook héél wat woorden op top.
4. Gestolen woorden
Wat heb ik een pret
Nu ik mijn naam in je album zet
De woorden gestolen, het plaatje geleend
Maar het is toch van harte gemeend.
Iedereen die dit gedichtje gebruikte, was in ieder geval eerlijk over dat hij of zij het niet zelf bedacht had. Om ’m toch nog iets te personaliseren, koos men er vaak voor om voor de eerste zin een naam toe te voegen. In het album van lezeres Klazien van der Helm - Bouw begint ‘ie bijvoorbeeld met Klazien, klazien...
5. Zonnestraaltje
Wees een zonnestraaltje
voor elk die je ontmoet
Dan schenk je anderen vreugde
en heb je het zelf ook goed.
Lezeres Letty Bouvy heeft nog altijd een mooie herinnering aan het lieve versje dat haar moeder in 1955 in haar poesiealbum schreef. Een motto om nog steeds bij te leven, zegt Liesbeth Visser in haar reactie.
6. Vergeet me niet
Aan de oever van een beekje stonden drie bloempjes klein
Het eerste was een lelie, maar die moest het niet zijn
Het tweede was een viooltje, maar ook dat was het niet.
Het derde moest het wezen, het was een vergeet mij niet.
Lezeressen Lidy van Lagen en Alie Kroon - Maas denken bij het poesiealbum allebei direct aan dit versje dat zij nooit vergeten zijn.
7. Zachtheid en deugd
Wees rein als de bloemen der lente
want schoon is het beeld van je jeugd
De kroon die een meisje moet sieren
is eenvoud, zachtheid, en deugd.
Thea Starink - Hovestadt vertelt op Facebook dat ze nooit meer vergeten is dat haar moeder dit versje in haar poesiealbum geschreven had. Het kón namelijk niet minder bij haar passen, wat ze nog altijd heel grappig vindt.
8. Voor altijd
Beste meid
ik heb geen tijd
om een vers te schrijven.
Maar treur maar niet
heb geen verdriet
ik zal altijd je vriendinnetje blijven.
We eindigen met nog een versje dat ook jij ongetwijfeld in je poesiealbum hebt staan of in die van een vriendinnetje geschreven hebt. Met een paar mooie plaatjes erbij natuurlijk, want wat is een poesiealbum zonder ouderwetse afbeeldingen van katten en meisjes in jurkjes?
Ook meepraten met Margriet? Dat kan via Margriet.nl/reageer of op onze Facebookpagina.
