Schoolmelk, heb jij het vroeger ook gedronken?
Schoolmelk, het was in de jaren vijftig, zestig en zeventig niet weg te denken uit de schoolbanken. Die lauwwarme flessen, de pakjes met Joris Driepinter erop en soms - als je geluk had - een keertje chocolademelk. Hoewel de basisschooltijd ver achter ons ligt, zijn we de schoolmelk nooit vergeten.
Wist je dat er tegenwoordig nog steeds scholen zijn waar melk geschonken wordt? Al is het aantal leerlingen dat deze melk drinkt wel flink gedaald, van zo’n 700.000 eind jaren zeventig tot ongeveer 100.000 kinderen nu.
Schoolmelk
Sommigen genoten van dat pakje of flesje melk, terwijl anderen nog kippenvel krijgen als ze eraan denken. Toen we op onze Facebookpagina vroegen naar jullie herinneringen aan schoolmelk, kregen we dan ook uiteenlopende reacties:
- Hanna Eversdijk: “Ik kreeg schoolmelk uit een flesje. Met een potlood werd er een gaatje in de dop geprikt en dan het rietje erdoor. Ik was denk ik een van de weinige die het lekker vond!”
- Bianca Boomsma: “Ik vond het vreselijk, door de schoolmelk drink ik nog steeds geen melk! Je was verplicht om het op te drinken, hoe vies je die lauwwarme, dikke melk ook vond. Als ik eraan terugdenk word ik nog misselijk."
- Joyce de Gans: “Ik kreeg dat in een blauwe, driehoekige, kartonnen verpakking. De kratjes stonden de hele ochtend buiten de koeling en de melk was dus altijd lauw. Echt vies.”
- Marion Meuleman: “Het leukste aan de schoolmelk vond ik het zilverkleurige dopje dat op de fles zat. Die deed je dan na schooltijd in het wiel van je fiets, want dat maakte een leuk geluid."
De melkkaart of -bonnetjes
Gelukkig zijn er ook wat dingen die we gemeen hebben, als het aankomt op schoolmelk. Want of je het nou vies of lekker vond, het gedoe met de melkkaart of melkbonnetjes zijn we nog niet vergeten:
- An Weezepoel: “Iedere week mochten we een melkkaart kopen, waarmee we dan dagelijks een flesje melk kregen. En wie de volle melk melk niet lekker vond, moest met rode pen een K op de kaart schrijven, dan kreeg je karnemelk.”
- Geke Drost: “Voor melkbonnetjes moesten we iedere week naar de SRV-man, waar je ze dan kon kopen. Op school had je geluk als je als eerste aan de beurt was, want dan kreeg je nog een koud flesje...”
- Lia ten Boers: “Ik heb een keer stiekem mijn melkkaart weggegooid, omdat ik het zó smerig vond. Wat was mijn moeder boos toen ze dat ontdekte.”
Chocolademelk op feestdagen
En dan waren er natuurlijk ook nog de mooie momenten waarop we geen gewone, maar chocolademelk kregen, Dan was de schoolmelk ineens een feestje.
- Wilma Goor: “Met de melkkaart die ik had, kon ik elke dag een driehoekig pakje melk halen. Dat was niet echt lekker, behalve op speciale dagen zoals Koninginnedag, als we chocolademelk kregen.”
- Katja Bongers Dubois: “Als je moeilijk deed, moest je voor de klas staan om het op te drinken, dus dat lieten we wel! Maar heel af en toe kreeg ik eens chocolademelk, dat ging er zonder problemen in.”
- Linda Jage - le Bruyn: “De melk was lauw en het stonk, maar met Sinterklaas kregen we chocolademelk. Dat maakte het een klein beetje goed.”
- Laura Buszewski: “We hadden melkbonnetjes met witte of bruine druppels, die stonden voor een pakje melk. De bruine waren voor chocolademelk, die ik gelukkig altijd mocht. Gewone melk uit een kartonnen pakje vond ik écht niet lekker."
Ook meepraten met Margriet? Dat kan via Margriet.nl/reageer of op onze Facebookpagina.