Leren typen op een typemachine: herinner jij je deze dingen ook nog?

Op onze facebookpagina vroegen we wat jullie nog bijstaat van het gebruiken van dit loodzware apparaat.

Op typeles

Vroeger was het de gewoonste zaak van de wereld om op typeles te gaan. Naast je school- en zwemdiploma, was ook je typediploma een felbegeerd papiertje.

• Ans van Eekeren: “Tijdens mijn typelessen moesten we met alle meisjes in de klas tegelijkertijd korte woordjes typen, zodat het belletje aan eind van de regel gelijktijdig klonk. Klinkt nu enorm truttig, maar het was toen heel gewoon.”
• Paula: “In de opleiding tot secretaresse was typen één van de belangrijkste vakken: een essentiële taak natuurlijk als je dat werk doet. Wat was het een feest toen we onze eerste elektronische typemachine met een correctielint kregen, in plaats van die vervelende correctiepapiertjes.”
• Janny de Bruijn: “Ik leerde tijdens mijn opleiding typen op een ouderwetse typemachine waarop op elke letter- en cijfertoets een gekleurd dopje zat. Zo leerden we snel en blind te typen. Veel profijt gehad van mijn typediploma en het is nog steeds erg handig.”
• Hanneke Krijt: “Op een ouderwetse typemachine heb ik typen geleerd op de HAVO. Één meisje mocht haar eigen elektrische typemachine meebrengen naar de lessen, want zij zou naar een secretaresse-opleiding gaan en daarom was het voor haar extra belangrijk.”

Zere vingers en veel werk

We hebben het maar makkelijk met de toetsenborden van tegenwoordig. Je hoeft véél minder hard op de toetsen te drukken én de kans op blauwe vingers is flink afgenomen. Om nog maar te zwijgen over wat er moest gebeuren als je een foutje maakte.

• Conny Gerritsen: “Je moest oppassen dat de hamertjes niet aan elkaar vast kwamen te zitten, want dan kon je niet verder. Of, nog erger: dat je pink tussen de toetsen kwam in plaats van erop. Heel pijnlijk!”
• Annemieke Beld: “Stevig aanstaan, blind typen en als je handen verkeerd stonden voelde je het vanzelf. Ik schijn nu, al die jaren later, nog steeds heel hard op de toetsen van een toetsenbord te tikken."
• Alie Lap: “Correctievloeistof ging nog wel, maar op mijn werk hadden we een soort scheermesjes waarmee je foute letters weghaalde van het papier. Dat was priegelwerk: voor je het wist had je een gat in het papier en kon je opnieuw beginnen.”

Flinke herrie van de typemachine

Werken op de typemachine maakt veel geluid. Niet alleen de toetsen zijn vaak luidruchtig, maar ook het belletje aan het einde van elke regel klinkt regelmatig. Al hadden die geluiden ook wel wat, vinden sommige lezeressen.

• Gerda van Capellen: “De herrie van alle verschillende typemachines tegelijk en door elkaar bij mijn eerste baan op de redactie van een huis-aan-huisblad, daar moest ik wel even aan wennen. Wat waren we blij toen we de eerste computer kregen - al was het er maar eentje voor het hele team.”
• Marion van Bijsterveldt: “Ik was zwanger van onze zoon Thomas, en toen die geboren was werd hij rustig als ik weer aan het typen was. Dat geluid kende hij van toen ie nog in mijn buik zat."

Ook meepraten met Margriet? Dat kan via margriet.nl/reageer.