PREMIUM
Jullie reacties
Jullie reacties: opnieuw beleven
Heb je al een (zomer)vakantie durven plannen? En zo ja, waarnaartoe?
De reacties via facebook.com/margrietnl
Lena Hansma:
“Ja, we gaan kamperen in Doorn. We hebben weinig nodig: supermarktje, douche, toilet en fietspaden. We zijn dan redelijk op onszelf, dus hoe dan ook goed te doen.”
Kitty Schreurs:
“Mijn zus en ik gaan naar Ölüdeniz in Turkije. Ik heb parkinson, dus… gaan met die banaan nu het nog kan.”
Jessica Boterman:
“Na twee jaar annuleren willen we nu écht weer naar de zon vliegen. Dus met vaccinaties en boosters is het: Kreta, here we come!”
Manon Seghers:
“Zolang men de vaccinaties en met name de boosterprik verplicht stelt, ga ik niet op vakantie. Laat mijn gezondheid niet verknallen.”
Sandy Brezzo:
“Jazeker, we gaan met de motor naar de Dolomieten!”
Sandra Rook:
“De boot naar Schotland geboekt. Mis de natuur en de mensen daar.”
Ingrid Delfos:
“Niets geboekt. We gaan heerlijk op de bonnefooi naar Zweden.”
Jeanny Verschoor:
“Nee, eerst maar eens Nederland herontdekken en de middenstand wat ‘spekken’.”
‘Goed gezien, Cupido’
Heerlijk, vind ik, om verhalen over de liefde te lezen. In Margriet 5 stonden er drie over daten op televisie, via programma’s als Boer zoekt vrouw en Op goed geluk, wat vast niet zo makkelijk is. Uit ervaring weet ik een heel klein beetje hoe het is om verliefd te worden terwijl ‘iedereen’ meekijkt. Mijn man en ik werden namelijk gekoppeld door gezamenlijke vrienden en véle buren, kennissen en andere dorpsgenoten wisten ervan. Wat gunden zij ons dit nieuwe liefdesavontuur! Het legde enige druk, maar tegelijkertijd voelde het ook hartverwarmend. Dat onze vrienden zo’n vertrouwen hadden in onze match maakte ons bovendien extra benieuwd naar elkaar. Leuk is natuurlijk: ze kregen nog gelijk ook. Mijn man en ik werden verliefd en vinden onszelf na tien jaar nog steeds een heel goed stel samen. Soms kun je in de liefde best wat hulp gebruiken.
Ineke
Blijvende verrassing
In het activiteitencentrum waar ik kom, ben ik met mijn 56 jaar één van de jongsten. Sommige mensen die er komen, onder wie ikzelf, hebben lichamelijke aandoeningen, terwijl anderen licht dementerend zijn. Die mix vind ik prettig. Er is één mevrouw die me daarin steeds weer raakt. Ze vertelt vaak dat ze ’s morgens wat voor zich uit zat te kijken en toen de bus zag aankomen, waardoor ze niet wist hoe snel ze haar jas en schoenen moest aantrekken om mee te kunnen. Dementie is een vreselijke ziekte, maar ik vind het mooi dat iemand steeds op deze manier wordt verrast.
Riet Brusselaars
Jongeren trekken weg…
Al eens gehoord over de woonschaamte onder ouderen, veroorzaakt door het feit dat veel senioren, al dan niet alleenstaand, in voor hen te grote huizen wonen? Zij voelen zich bezwaard, omdat zij niet kleiner kunnen gaan wonen (lees: plaatsmaken voor jongeren), omdat er simpelweg te weinig seniorenwoningen zijn. En dit probleem zal de komende jaren alleen maar toenemen door de hoge mate van vergrijzing in ons land. Een oplossing kan zijn dat gemeenten tegemoetkomen in de kosten om woningen te splitsen in twee huizen: één voor jong en één voor ouder. Ook hofjes bouwen met (kleinere) woningen voor zowel senioren als jongeren is een goed idee, ook in sociaal opzicht. Belangrijk is dat gemeenten vooruitdenken en -plannen, zodat jongeren kunnen blijven wonen in hun vertrouwde omgeving. Als zij noodgedwongen wegtrekken, hebben veel gemeenten in 2030 een groot probleem.
Marianne van der Putte-Verhoeven
