‘Ik genoot altijd van de feestdagen. Totdat onze kinderen afstand van ons namen’

Anke:

“Het begon elk jaar aan het begin van november, met het gevoel dat er een grote steen in mijn onderbuik zat. En hoe dichter we bij december kwamen, hoe meer donkere wolken ik in mijn hoofd kreeg. Toen de kinderen klein waren genoot ik van de feestdagen; van de gezelligheid en warmte met ons gezin. Tot het leven ons de afgelopen tien jaar meenam in een wilde achtbaan van ziekte, werkloosheid, relatieproblemen en als grootste dieptepunt de afstand van onze twee kinderen.”

Contact verbroken

“Onze dochter kreeg net na de middelbare school een relatie met een man die meer dan tien jaar ouder is dan zij. Een typische bad boy zoals zij hem noemde, die de liefde van haar leven was. Hoeveel we ook met haar spraken, niets leek haar ervan te overtuigen dat hij echt niet de ware was voor haar. Ze verhuisde naar de andere kant van het land voor hem en verbrak toen, tot ons grote verdriet, al het contact met ons. Kort daarna vertrok onze zoon naar Spanje voor zijn studie. Het zou eigenlijk voor zes maanden zijn, maar hij ontmoette daar de liefde van zijn leven. Hij settelde zich daar, vond een baan en kocht een huis met zijn fantastische vrouw. En hoewel Spanje natuurlijk niet heel ver weg is en we hem elk jaar wel meerdere keren zagen, kwam het er door zijn werk als kok vaak niet van om in december deze kant op te komen.”

Terug

“De kerstdagen brachten mijn man en ik daarom acht jaar lang met z’n tweeën door. We versierden de boom, hingen lichtjes op en kookten uitgebreid, maar het echte kerstgevoel was er niet. Tot dit jaar. Onze zoon is weer terug in Nederland, met zijn vrouw en hun pasgeboren dochtertje en wonder boven wonder is ook de relatie met onze dochter in de afgelopen maanden flink verbeterd. Begin 2022 zag ze na tien jaar vol geweld en mishandeling zelf ook in dat de man die wij altijd al afkeurden inderdaad slecht was voor haar. Ze heeft afscheid van hem genomen en is op zoek gegaan naar wie zij wil zijn, zónder hem. En gelukkig heeft ze in die zoektocht ook ons, haar ouders, weer gevonden.”

“Dit jaar zijn we eindelijk weer met het hele gezin samen in de decembermaand. Net als vroeger, maar dan met een hoop extra littekens, emotionele bagage en levenservaring. Maar ook met extra waardering voor waar het om draait met kerst: samen zijn. Ik ga er tweehonderd procent van genieten.”