‘Het doet pijn dat ik niet alleen geen moeder, maar ook geen oma zal worden’

Eva (71):

“Ik heb er nooit bewust voor gekozen om kinderloos te blijven, maar het is er voor mij simpelweg gewoon nooit van gekomen. Ik was een laatbloeier in de liefde en toen ik eenmaal voelde dat ik klaar was om mijn kinderwens te vervullen, lukte het niet op de natuurlijke manier. De medische molen ingaan zag ik als veertiger niet zitten, dus helaas bleef het daarbij. Gemakkelijk is dat nooit geweest, maar ik kon het na veel goede gesprekken met lotgenoten gelukkig een plekje geven.”

“Na een tijdje zag ik er zelfs de pluspunten van. Mijn man en ik hebben alle tijd gehad om te reizen, carrière te maken en te doen wat wij wilden, zonder daarbij rekening te hoeven houden met kinderen. Wat ik me toen alleen niet realiseerde, is de impact die het nu weer zou hebben. Als zestiger, zeventiger of tachtiger merk je nog altijd de gevolgen van een kinderloos bestaan. Sterker nog: je wordt wederom keihard op de feiten gedrukt omdat je niet alleen geen moeder bent geworden, maar ook geen oma zal worden. En dat doet pijn. Vooral nu mijn vriendinnen kleinkinderen hebben en daar duidelijk enorm van genieten. Als ze vertellen over hoe ze cakejes bakken met de kleintjes, ze meenemen naar een museum of heerlijk op de bank knuffelen, dan steekt dat.”

Rouwproces

“Ik betrap mezelf erop dat ik me steeds vaker afvraag wat voor soort oma ik zou zijn. Een actieve oma, denk ik, die de kleinkinderen meeneemt voor fietstochten. Die ze verwent met chocolademelk en net dat éne koekje te veel, zoals oma’s dat mogen doen. Ineens lijken de voordelen van een kinderloos bestaan niet op te wegen tegen hoe heerlijk het me lijkt om oma te zijn. Het is alsof ik door een vergelijkbaar rouwproces ga als dertig jaar geleden, maar deze keer durf ik er met niemand over te praten. Want hoe leg je uit dat je jaloers bent op het feit dat anderen wél kleinkinderen hebben, zonder dat het overkomt alsof je het hen misgunt? Ik leef door en geef mijn leven op een andere manier vorm. Door vrijwilligerswerk te doen bijvoorbeeld en door geregeld op een mooie cruise te gaan waar ik enorm van geniet. Maar toch is er altijd dat gemis waarvan ik dacht dat ik het op deze leeftijd niet meer zo zou voelen.”

Dit artikel komt uit het Digitale Magazine van Margriet. Benieuwd wat er nog meer in staat? Klik hier.