Geen centrale verwarming of dubbel glas: zo ging het thuis tijdens de winters van vroeger

Dat vroegen we aan onze lezeressen op Facebook.

Koude winters

Hoewel velen van ons door de gas- en energiecrisis hun verwarming deze maanden zo min mogelijk aanhebben, kunnen we ons een leven zonder goede isolatie, dubbel glas en centrale verwarming bijna niet meer voorstellen. IJsbloemen aan de binnenkant van het raam zien we nu heel zelden en ijs op de dekens zien we gelukkig niet meer. Toch hebben veel Margriet-lezeressen nog herinneringen aan die koude winters van decennia geleden.

Jullie herinneringen

Dit zijn de herinneringen aan die koude winterdagen in de jaren vijftig en zestig.

• Andrien van Reekum: “In mijn jeugd, in de vijftiger en zestiger jaren, hadden we met vijf gezinsleden in huis, slechts één kachel, alleen in de woonkamer. Eerst was het een kachel op kolen, later eentje op gas. Toen kregen we ook een straalkacheltje aan de muur in de badkamer, zodat het daar niet te koud was. Als het vroor hadden we vaak prachtige ijsbloemen op de ruiten, zowel binnen als buiten.”
• Merí Douven: “Je wilde ’s ochtends je bed niet uitkomen en ’s avonds niet naar bed, omdat het zo steenkoud was. ’s Ochtends renden we over de gang met de kleren voor die dag in de arm naar de huiskamer, waar de kachel al aan was. Met wollen maillots en een trui aan ging ik dan naar de badkamer, waar het ook ijskoud was.”
• Linda de Pee: Wij hadden een gaskachel... dat was super gezellig in huis. Nadeel was dat alleen de woonkamer verwarmd was, maar op bed hadden we flanellen lakens en doorgestikte dekens en we kregen een warme kruik mee. We werden lekker warm ingestopt door onze moeder. Heb wel eens heimwee naar die zorgeloze tijd. De R was in de maand, dat betekende hemdjes weer aan èn die ellendige levertraan die op de keldertrap bewaard werd. Geen ontkomen aan, grote lepel iedere avond, ook al moest je daar telkens van kokhalzen.
• Brigitte de Jonge: “Soms hadden we het ijs op de dekens liggen, maar door de goede zorgen van mijn ouders hebben we het nooit koud gehad. De kolenkachel stond aan, waar we met het hele gezin omheen zaten. Achteraf was dat natuurlijk heerlijk knus!”
• Annemarie Lodewijk: “IJsbloemen op de ramen, prachtig vond ik ze. Met flanellen lakens en een extra deken was het vaak goed te doen, maar als het héél erg koud was mocht ik de lange, leren motorjas van mijn vader aan. Die jas woog een ton, maar wat had ik het dan heerlijk warm!”

Welke herinneringen heb jij aan de koude winters van vroeger? Laat het ons weten via margriet.nl/reageer.