Brieven en reacties

Bijtend hondje

Onlangs vertelde Suus in Praat Mee over haar driejarige kleinzoon, die werd gebeten door haar al wat oudere hondje. Een waarschuwing, het diertje schrok toen de kleinzoon het aan zijn staart trok. Haar kleinzoon mag nu niet meer zonder zijn moeder bij oma komen. Wat zou jij doen? De reacties via facebook.com/margrietnl en praatmee@margriet.nl:

Nicoletta:

“Het is een oud hondje, dus de moeder moet het kindje leren dat je daar voorzichtig mee om moet gaan.”

Silke:

“Op die leeftijd is het lastig om een kind te leren hoe het met een hond omgaat. Het hondje is en blijft een dier. Als volwassene ben je verantwoordelijk.”

Despina:

“Het ligt niet aan het hondje, maar aan de opvoeding van het kind.”

Rianne:

“Eén keer gebeten wordt misschien wel vaker gebeten. Wellicht kun je afspreken dat de hond in een afgesloten ruimte verblijft.”

Anita:

“Geen enkele hond wil aan zijn staart worden getrokken. De dochter reageert overdreven.”

Anja:

“Misschien kan Sanne een goed muilkorfje kopen, waarmee het hondje alles kan, behalve bijten. Dan is iedereen gerust.”

Miranda:

“Een hond bijt nooit zomaar. Wij kunnen als we aan ons haar worden getrokken iets zeggen, een hond geeft andere signalen. Laat daarom een hond en een kind nooit alleen.”

Liefdesverdriet

Mijn kleinzoon heeft liefdesverdriet. Hij is net twintig, en het is in goed overleg uitgegaan. Het is gezellig dat hij een weekendje bij mij logeert. Maar nu loopt er in huis een brok verdriet van twee meter. Hij kan zijn ei niet kwijt, draait om zijn mobiel heen. Ik vraag of het pijn doet, en ik weet het antwoord wel. Je eerste grote liefde is zo heftig. Maar als hij na een huilbui zijn hoofd op mijn schouder legt en vraagt naar mijn eerste liefde, vertel ik hem over de man die ik voor zijn grootvader had gekend. Mijn eerste liefde. Ik zeg hem dat de pijn kan overgaan. En ik ben dankbaar voor zijn vertrouwen op dat moment.
Janny D.

Lieve mam,

11 januari 2021 kreeg je de diagnose ALS, en sindsdien ben je aan het vechten tegen deze verschrikkelijke ziekte. Wat ben je ongelooflijk sterk. Niet meer kunnen praten, niet meer kunnen eten. Je hebt vreemde mensen in huis, beademing, elke keer moet jij iets inleveren maar jij blijft je duim opsteken. Ik wil dat je weet dat ik heel blij ben dat jij mijn moeder bent, en dankbaar dat we deze weg samen kunnen afleggen. Dat we samen kunnen genieten van de kleinste dingen, even samen naar buiten, de geschreven gesprekken, een knuffel, een mooie witte vlinder zien. Binnenkort ben je jarig en gaan we er iets moois van maken, herinneringen zijn de mooiste cadeautjes! Ik hou van je mam XXX
Patricia Willemse

Foto van de week

Wil je meedoen aan foto van de week? Mail je foto aan praatmee@margriet.nl o.v.v. ‘Foto Instagram’ en tag @margrietNL bij je foto op Instagram.

De redactie behoudt zich het recht voor je reactie te bewerken en/of in te korten. Alleen als je reactie wordt geplaatst, krijg je bericht.