PREMIUM
Van oplichting naar opluchting: de ouders van Caro (46) werden bestolen via whatsappfraude
De ouders van Caro (46) werden bestolen via whatsappfraude en verloren een flinke klap spaargeld. Haar vriendinnen wilden een betere afloop van dit lelijke verhaal en zorgden dat er na de oplichting weer ruimte was voor opluchting.
“Zo vaak hoor je over oplichting, hopende dat het jou en je dierbaren niet overkomt. Toch voorkwamen herhaaldelijke waarschuwingen niet dat mijn ouders (74 en 80) werden bestolen. Ze leerden mij om aardig te zijn voor anderen en hard werken voor je centen, maar werden met meedogenloze brutaliteit slachtoffers van gemene oplichtingspraktijken.”
Slinkse trucjes
“Iemand deed via Whatsapp alsof hij/zij mij was, dusdanig overtuigend dat ze erin tuinden. ‘Hoi mam, door problemen met de provider heb ik een nieuw nummer.’ Toen ik later het hele gesprek teruglas, geloofde ik ook bijna dat ik het zelf was. Alle slinkse trucjes om vertrouwen te winnen werden uit de kast gehaald: alle tijd nemen, inspelen op emoties, wat gezellige emoji’s tussendoor. Daarna de onvermijdelijke vraag of mijn ouders geld wilden voorschieten omdat een betaling zogenaamd niet lukte. Ze zouden het morgen meteen terugkrijgen. Met de gedachte dat ze mij hielpen, hebben ze een fors bedrag overgemaakt naar mensen die er een vak van maken te stelen van anderen.”
Veel tranen en hoop gedoe
“De impact toen het nep bleek, was groot. Erg geschrokken, veel tranen en een hoop gedoe; bellen met de bank, aangifte doen, nieuwe nummers regelen. Een flinke hap spaargeld was weg, het zelfvertrouwen van mijn ouders ook. Mijn vader voelde zichzelf een enorme sukkel, mijn moeder durfde geen appjes meer te beantwoorden. De politieagente waarschuwde voor herhaling.
Criminelen slaan vaak nog een keer toe met valse telefoon- en mailtrucjes. Mijn boosheid zakte dagenlang niet en ik hoorde mezelf de ene na de andere waarschuwing geven; ‘Nooit ’s avonds opendoen en meteen ophangen als iemand zegt van de politie of bank zijn.’ Het gevoel van onveiligheid was groot. Met hun kenmerkende incasseringsvermogen legden mijn ouders zich erbij neer dat ze geen cent meer zouden terugzien. Mensen worden aan de lopende band opgelicht, bovendien was het geld ‘vrijwillig’ overgemaakt dus of de bank coulant zou zijn?”
Crowdfunding
“Maar zo gaat dit slechte verhaal niet aflopen, vonden twee van mijn dierbare vriendinnen. Ze organiseerden een online-crowdfunding, want zo zeiden ze; ‘met z’n allen moet het lukken om het bedrag in te zamelen.’ Ik had het pas door toen ik voor het slapengaan nog even op mijn telefoon keek. Zoveel lieve reacties en donaties van bekenden en onbekenden. Liefs geven is makkelijker dan ontvangen, merkte ik. Want hoe bedank je mensen voor zoiets? ‘Gun mensen om iets goeds te doen voor een ander’, zeiden de vriendinnen. Al de volgende dag was het gelukt. Ongelooflijk!
‘Het lijkt wel Sinterklaas’, grapte mijn moeder toen ik bergen chocolademunten over tafel strooide. ‘Zeg dat!’ zei ik en gaf ze de cheque die ik had geknutseld. Hun reactie was onbetaalbaar. ‘Is dit écht?’ vroegen ze tussen tranen van ongeloof en opluchting door. ‘Dit vergeten we nooit meer.’ Het is precies zoals één van de gulle gevers schreef; ‘Als je eerst opgelicht bent door de ene kant van de samenleving en dan weer gerustgesteld wordt door een ander deel, dan moet dat een heel fijn gevoel zijn.’ Of zoals mijn vader zei ‘Een wonder!’ ”
