Sanne: ‘En dan is Debby ineens weg’

Vorige week: Sannes tegenspeler is behoorlijk onder de indruk van kleindochter Rinke.

En dan is Debby ineens weg. Sanne merkt het op doordat ze niet even binnen kwam wippen om de krant te vragen. Dat deed ze. Soms ’s ochtends, soms ’s middags en soms ’s avonds. Vaak bleef ze dan ook een hapje mee-eten. Maar de halfzus was altijd vol onrust, altijd bang om net op de verkeerde plek te zijn, de plek waar het allemaal juist níét gebeurde.

“Ik ga toch nog even de stad in. Met een oude vriendin,” zei ze dan. “Tijd niet gezien. Misschien blijf ik bij haar slapen.” Dat meldde ze wel altijd, als ze een nacht niet in het tuinhuis overnachtte. Behalve dan in de periode dat ze verkering had met Peter Granides. In die tijd stond de hele communicatie op niveau nul.

Maar nu komt ze niet voor de krant en Sanne realiseert zich ineens dat ze gisteren ook al geen krant kwam halen. En eergisteren? Ze weet het niet meer.

'Heb jij Debby nog gezien?'

“Heb jij Debby nog gezien?” vraagt ze aan Jaap, die met zijn laptop aan tafel zit. Hij kijkt verstrooid op, klikt iets aan, haalt de oortjes uit z’n oren en zegt: “Ik zit in een ontbijt-zoommeeting. Interessant project. Wat vroeg je?” Sanne vraagt het nog een keer.” Jaap schudt z’n hoofd, stopt z’n oortjes weer in en zegt: “Dat klinkt goed. Hoe staat de gemeente erin? Is er al een bestemmingswijziging?”

Ze zwaait naar hem, klaar om naar De Roos en de Koekoek te gaan. Maar eerst even snel naar het tuinhuis. Debby kan ook ziek zijn! Misschien ligt ze wel in bed? Welnee. Idioot idee. Dan had ze je toch wel gebeld? Voor de zekerheid neemt ze haar eigen sleutel mee, maar ze klopt aan voordat ze hem gebruikt.

“Debby? Hallo!” Ze voelt aan de deur en die gaat tot haar verwondering meteen open. “Debby?”

Een aanrecht vol troep

Ze kijkt naar de kleine keuken; een aanrecht vol troep, ongewassen pannen, borden, bekers. Ook op het tafeltje bij de bank staan glazen en borden, opgestapeld en vies. De afvalbak puilt uit en er ligt heel wat troep naast. Het lijkt wel alsof Debby is doorgegaan met eten en drinken totdat het laatste bordje en het laatste glas vies waren. Toen is ze pas weggegaan. Hoewel, is ze wel weg? Sanne trekt de deur van de klerenkast open. Leeg. Op een trui na, met een groot gat op de schouder.

Vuile was

In de ladekast liggen nog wat ondergoed en sokken, maar als ze een slipje oppakt, ziet ze dat het gedragen is. Debby had zeker geen zin om haar vuile was mee te nemen. Sanne zucht en kijkt om zich heen. Zo’n interieur zie je eigenlijk alleen in een film, als ze zo’n treurige caravan filmen waar al jaren een junk in woont. Of iemand die niet meer in staat is voor zichzelf te zorgen doordat 'ie totaal in de war is. En Debby is geen junk. En ook helemaal niet in de war. Wat is dit raar! Waarom heeft ze dit gedaan?

Sanne loopt door het tuinhuis en blijft staan in de slaapkamer. Daar ligt het bed, met rommelige lakens, half op de grond getrokken. In de douche liggen handdoeken. Háár handdoeken. Bijna allemaal gebruikt en op de grond gegooid. Op het stapeltje in het kastje liggen nog twee keurig gevouwen handdoeken.

'Dan vertel ik alles'

Ze haalt maar eens diep adem en pakt dan haar telefoon. “Daan? Ha! Hebben jullie me vanochtend al vroeg nodig in De Roos? Want ik heb hier een klusje dat ik eigenlijk het liefst meteen opknap! Hè? Nee! Dat vertel ik wel als ik om elf uur koffie kom doen. Nee, tien uur haal ik niet. Elf uur wel. En dan vertel ik alles. Beloofd. Topper ben je! Tot straks!” Sanne gaat aan de slag. Even later draait haar wasmachine al een was met alle handdoeken. Het bed is afgehaald en opgemaakt met het sprei. Al het vaatwerk staat klaar om te worden afgewassen. Een deel neemt ze mee in een krat en laadt ze in haar eigen afwasmachine. Elke keer als Jaap haar ziet, zwaait hij uit de verte en hij steekt zijn duim op als ze hem een briefje toeschuift met: ‘11 uur, koffie in De R en de K!’.

Om kwart voor elf is de badkamer schoon, alles is afgewassen, de eerste was draait in de droger en het beddegoed draait in de wasmachine. Ze pakt de stofzuiger uit de kast en daar zit een envelop op geplakt. Daarop staat met grote letters: ‘Sanne!’

Volgende week: Sanne weet zich te bedwingen en bewaart Debby’s brief tot ze in gezelschap is.

Beeld | Getty Images