Rop Verheijen en Marlijn Weerdenburg over Moltalk, liefde en faalangst

We kunnen er ingewikkeld over doen, en ze vinden dit interview en de fotoshoot prima, maar Rop Verheijen (46) en Marlijn Weerdenburg (37) zien het toch vooral als een kans om bij te praten. Het is vandaag - op de dag van het interview - namelijk een maand geleden dat de twee hun de laatste uitzending van Moltalk maakten, de immens populaire napraatshow van het immens populaire Wie is de Mol?. En ze zitten wel in een boel Mol-gerelateerde appgroepen, maar elkaar live spreken in deze bange dagen van corona, dat is natuurlijk veel leuker.

Dus hoe is het nu met die kleine in haar buik, wil Rop weten. En doe maar een tosti. En of Rop onlangs nog leuke dingen bij de Bijenkorf heeft gekocht, vraagt Marlijn. En ja, ja, goed idee, doe haar ook maar een tosti. Als je ze zo hoort praten, snap je direct dat ze bij Moltalk aan dit immer vrolijk voortbabbelende duo dachten als opvolgers van Chris Zegers en Margriet van der Linden. Desalniettemin was dat bijna niet doorgegaan, als het aan Rop had gelegen.

Rop, jij twijfelde of je dit wilde doen, toch?

Rop: “Ik vond het geweldig toen ze me vroegen, maar ik had amper presentatie-ervaring. En ze vroegen me niet voor een lullig programma, hè. Ik kon niet in de luwte een beetje gaan uitproberen of ik wel geschikt was: er kijken meer dan een miljoen mensen. Plus het is live, met zo’n oortje in. Dan kan iedereen zeggen dat je gewoon jezelf moet zijn, maar zij staan daar niet. Zelfs vlak voordat we live gingen, het moment dat de opnameleider van vijf naar nul telde, dacht ik bij drie: ik kan nu nog weg. Het was een enorme vuurdoop.”

Marlijn: “Ik heb iets meer ervaring, maar had ook nog nooit livetelevisie gemaakt. Al die aanwijzingen in dat oortje, het anticiperen, reageren... We vroegen ons allebei af: wat gaan we in godsnaam doen? Jij wilde het zelfs afzeggen, toch?”

Rop: “Haha, ja, die fase heb ik bij alle nieuwe dingen die ik doe. Ik weet dan zeker dat ik het niet kan, dat het niks voor mij is. Daarom heb ik mijn eigen deelname aan Wie is de Mol? ook twee keer afgezegd. Uiteindelijk is altijd leuk, maar ik heb die hobbel blijkbaar nodig.”

Je hebt faalangst.

Rop: “Totaal. Ik was als kind al bang en angstig. Als mijn moeder vroeg of ik een kopje suiker bij de buurvrouw wilde halen, moest ze haar eerst bellen om te zeggen dat ik eraan kwam. Anders durfde ik niet. Bleu en verlegen, dat was ik. Dan is het dus best gek dat ik dit vak wilde gaan beoefenen. Ik vertelde een decaan ooit dat ik acteur wilde worden en die zei ook dat ik dan toch maar een alternatief moest inbouwen, omdat ik zo verlegen was. Toch wilde ik het. Er zit blijkbaar een soort weeffout in mijn hoofd: ik haat die angst, maar heb hem ergens ook nodig. Ik ben wel echt kapot na een avond Moltalk, vooral na die eerste keer. Er kwamen allemaal mensen naar ons toe om ons te feliciteren, maar ik had geen idee wat ik had gedaan.”

Marlijn: “Ik had hetzelfde. Ik presenteerde het, maar daarna was het een soort blinde vlek.”

Jullie volgden Chris en Margiet op. Bracht dat ook extra druk mee?

Rop: “Voor mij wel. Ook omdat zij het zo geweldig hadden gedaan, zo goed op elkaar waren ingespeeld.”

Marlijn: “Je zag de vriendschap tussen die twee.”

Rop: “Mijn angst was dus dat we van anderhalf miljoen kijkers naar tweehonderdduizend zouden kelderen. Dat mensen zouden denken: naar die losers gaan we echt niet kijken, haha.”

Marlijn: “Ik las in het begin ook de reacties op social media. Dat mensen boos waren, dat ze Chris en Margriet terug wilden.”

Rop: “Dat doe ik dus echt niet.”

Marlijn: “Het is inderdaad een soort zelfkastijding, maar ik was toch ook benieuwd. En vervolgens moet je het loslaten en je het programma eigen maken. Wij zijn anders, wij zijn nieuw en wij doen het op onze eigen manier. En je kunt eigenlijk niks verkeerd doen… We hebben altijd leuke gasten en een geweldig team dat ons gewoon onze gang laat gaan. Moltalk is de leukste speeltuin ever.”

Rop: “En mensen krijgen er maar geen genoeg van.”

Waar ligt dat aan?

Marlijn: “Het mysterie. Dat is ook het succes van zo’n programma als The Masked Singer. Wie is het, wie is die mol? Mensen willen met elkaar op zoektocht. Het is bijna een soort nationaal goed geworden, het is hét gesprek bij de koffieautomaat op maandagochtend. En los daarvan leer je BN’ers op een leuke manier kennen, het is ook een personalityshow.”

Rop: “Het is bovendien een van de weinige programma’s waar mensen nog met hele gezin naar kijken. Zoals ik vroeger met mijn ouders op de bank naar Avro’s Wie-kent-kwis keek – met een bakje chips. Het is een verbindend programma.”

Marlijn: “Kinderen kijken ook totaal anders dan volwassenen. Een vijfjarige dochter van een vriendin van mij zei dat het toch echt Tygo Gernandt moest zijn, omdat die zulke vreemde gebaren maakte, haha. Als volwassene kijk je toch meer naar de sociale processen in die groep: hoe gaan die mensen met elkaar om, wie voert er druk uit, wie kruipt er juist in een hoekje? Heerlijk.”

Je telt als BN’er ook niet echt mee als je niet voor Wie is de Mol? bent gevraagd.

Rop: “Het is inderdaad wel een beetje de eredivisie van programma’s waar je als BN’er aan kunt meedoen. Ik ben elk jaar toch benieuwd wie er nu weer tot die A-garnituur behoren, haha.”

Marlijn: “Je kunt jezelf er ook mee op de kaart zetten. Als mensen je alleen maar als sportjournalist kennen, kun je door Wie is de Mol? meer van jezelf laten zien.”

Rop: “Ja, je neuroses bijvoorbeeld, haha. Maar het is waar, het maakt je menselijker.”

Hoe verliep het presenteren van Moltalk tijdens de coronacrisis?

Rop: “Die laatste paar afleveringen, helemaal zonder publiek, daar moest ik echt aan wennen. Dan kruipt de werkelijkheid wel even binnen.”

Marlijn: “Met publiek voel je toch meer spanning. Dat geroezemoes, het gevoel van: nu gaan we live. Als je het met z’n tweeën en drie gasten moet doen, vraag je je weleens af of er daadwerkelijk mensen kijken. Er waren camera’s, maar het voelde soms vooral als een gesprek aan de keukentafel.”

Rop: “Wat ergens ook het idee van Moltalk is, dus eigenlijk kwam het het programma gek genoeg wel ten goede. Het was vooral jammer dat de beruchte nazit niet kon doorgaan. Moltalk was in wezen een soort opzetje voor de rest van de avond, haha.”

Marlijn: “Normaal stonden we aan die volle bar met oud-kandidaten, werd iedereen gezellig dronken met elkaar. Nu was er niks. Vreselijk.”

Rop: “Na de laatste uitzending twijfelden we of we nog illegaal een flesje wijn moesten gaan drinken op de parkeerplaats, maar dat vonden we toch echt te treurig. We zijn gewoon afgedropen om elf uur. Aan de andere kant: wij hadden allebei tenminste nog werk, in tegenstelling tot veel van onze collega’s. De opnames van De Luizenmoeder-film gingen gewoon door, andere series ook. Maar toch mis ik vooral het samen in een busje zitten, naar een of ander theater in een uithoek van Nederland. Ik droomde er laatst zelfs van.”

Marlijn: “Ik mis dat ook. Zo verdrietig dat dat niet meer kan, ondanks dat je het kon vervloeken als je weer eens ergens in een file stond.”

Rop: “Ja, maar nu weet je dat dat soort dingen dus een functie heeft, dat je die tijd gebruikt om elkaar weer even te spreken, om je op te laden. Dat busje, het spelen, het drankje achteraf en dan weer terug: dat is zo’n heerlijk bestaan.”

Waren jullie relaties een beetje coronaproof?

Marlijn: “Nou, je ziet het, ik ben zwanger, haha. Maar ik vond het vooral de eerste drie maanden heel spannend, omdat mijn vriend Paul en ik toen allebei nul werk hadden. Wat als het twee jaar zou duren, hoe zouden we het gaan uitzingen? De stress lag dus vooral op het financiële vlak. Voor de rest bracht het ons juist dichter bij elkaar; ik weet dat we onderaan de streep heel veel aankunnen. Wij kunnen samen een oorlogje aan. En jij?”

Rop: “Jurrian en ik hebben de test ook doorstaan. Jur werkte gewoon door, via Zoom, en ik zat werkloos de huisvrouw te spelen. Dus ik haalde alle kookboeken weer eens van stal, ben lekker gaan koken. En ik wandelde veel: ik heb alle parken en mooie plekken van Amsterdam gezien.”

Jij en Jurrian zijn al 26 jaar bij elkaar. Wat is jullie geheim?

Rop: “Ik ging vanuit een klein dorp naar Amsterdam en dacht: nu ga ik feestvieren. Ik was net uit de kast en ging alle mannen grijpen die ik kon. Maar na een paar maanden op de toneelschool kwam ik Jur tegen. We hebben natuurlijk heel veel moeite gedaan om van elkaar af te komen, maar we zijn toch bij elkaar gebleven, haha.”

Marlijn: “Heb jij Jur versierd of hij jou?”

Rop: “Ik zat in de punkscene en die is nogal aseksueel, dat gaat helemaal niet over versieren. Dus Jur is op mij afgestapt. En nu zijn we al 26 jaar samen, wat volgens mij vooral te danken is aan het feit dat we een soort kinderlijkheid in onze relatie weten te houden, een bepaalde mate van onvolwassenheid. ‘We doen maar wat’, dat gevoel. Dat houdt het fris.”

De punker die jij vroeger was, zit dus nog steeds in je.

Rop: “Ja. Hij houdt nu meer van rust en eenvoud, maar hij is er nog wel, inderdaad. Kijk maar naar mijn haar, haha. Mensen zeggen geregeld dat ik nou eindelijk eens een ander kapsel moet nemen. ‘Je bent 45, Rop, hou op.’ Nee, sorry, maar ik blijf daar eeuwig aan vasthouden. Ook omdat ik het oprecht leuk vind. Ik had het daar laatst over met een psycholoog. Zij zei dat mijn haar eigenlijk vooral een soort relikwie is uit een tijd dat het leven nog overzichtelijk was. Iets wat staat voor een veilige tijd waarvan ik geen afscheid wil nemen. Ik denk dat ze gelijk heeft. Als ik in de spiegel kijk, denk ik: dat is er gelukkig nog. Ik ben altijd op zoek naar geborgenheid, veiligheid; iets wat ik het meest voelde in mijn jeugd.”

Marlijn: “Jij bent ook heel trouw aan de mensen die goed voor je zijn. Jij koestert je vrienden en familie.”

Rop: “Dat zal ook te maken hebben met dat ik mijn vader op jonge leeftijd al ben verloren: ik weet wat het is als alles om je heen instort, ik weet dat het allemaal zo afgelopen kan zijn. Dus ben ik zuinig op de mensen om me heen.”

Meer over Marlijn en Rop

Marlijn Weerdenburg werd op 1 april 1983 geboren in Schiedam. Ze studeerde aan het Brabants Conservatorium en de Toneelschool Amsterdam. Marlijn is bekend als presentatrice van Moltalk en van de programma’s Danni Lowinski, De dolende dertiger en De nieuwe lekkerbek. In 2020 bracht ze een album uit dat haar naam draagt. Marlijn woont met Paul en zoon Teun in Amsterdam, een tweede kind is op komst.

Rop Verheijen werd op 24 december 1974 geboren in Winssen. Hij studeerde aan de Toneelschool Amsterdam. Rop is bekend als presentator van Moltalk, van de programma’s De luizenmoeder en Familie Kruys en van de film All you need is love. Verder stond hij in het theater met rollen in Spuitsneeuw, Toon de Musical en We want more. Rop woont met Jurrian in Amsterdam.

Tekst | Marcel Langedijk

Fotografie | Ester Gebuis

Dit artikel verscheen eerder in Margriet 2021 - 04. Dit nummer nabestellen kan via Magazine.nl.