PREMIUM
Ria (60): ‘Met z’n tweeën zeilden we helemaal naar Engeland’
Het Markermeer vond ze eigenlijk al eng genoeg, maar door het enthousiasme en optimisme van haar man werd Ria overgehaald om een nog veel spannendere zeiltocht te maken.
“Toen we elkaar net kenden, zeilden mijn man Rob en ik weleens. Daarna kwam het er niet meer van. Toen Rob zeven jaar geleden op het idee kwam een opfriscursus te doen, dacht ik: leuk, ik doe mee. Via een schoolvriendin kon ik goedkoop een oude zeilboot overnemen. Een klein ding, maar leuk om mee te zeilen op de Randmeren. Dat beviel zó goed, dat we na een jaar een grotere zeilboot kochten. Rob zeilde ondertussen met een stel vrienden naar Engeland en zei bij terugkomst: ‘Dat kunnen wij ook, met z’n tweeën op onze eigen boot.’”
Zin in een nieuw avontuur
“Ik was nog nooit op zee geweest met de zeilboot, alleen op het Markermeer. Het hele idee om naar Engeland te varen vond ik spannend, maar Rob wuifde mijn bezwaren weg: ‘Joh, de boot kan het prima aan, we zijn goed op elkaar ingespeeld.’ In het verleden hebben we van alles samen ondernomen, van duiken op de gekste plekken tot vliegen in een Cesna. Ik had eigenlijk ook wel zin in een nieuw avontuur en was benieuwd hoe het zou zijn om met onze bescheiden boot langs gigantische containerschepen en immense windmolenparken te zeilen.”
“In de nacht van ons vertrek werd het ineens windkracht zes met vreselijk hoge golven. Na vier uur ploeteren zijn we omgedraaid, het was te ruig om door te zetten. De volgende dag was het beter weer en besloten we de oversteek vanuit IJmuiden alsnog te maken. ‘Het komt goed,’ bleef Rob zeggen, waardoor ik er ook weer vertrouwen in kreeg. De zee was nog steeds redelijk wild en we gingen onderweg door allerlei drukke vaarroutes, waarbij we soms rakelings grote tankers passeerden. Dat was zo’n bijzondere ervaring, iets wat ik nooit eerder had meegemaakt. Ik voelde me heel nietig, alsof ik de wereld vanuit een heel ander perspectief bekeek.”
Verbaasde reacties
“In twintig uur tijd hebben we 110 mijl afgelegd, waarbij we elkaar afwisselden achter het roer. Eenmaal in het Engelse Lowestoft aangekomen, werden we verbaasd aangekeken: ‘Hebben jullie de oversteek echt maar met z’n tweeën gemaakt?’ Zelfs voor ervaren zeilers is dat blijkbaar best een prestatie, terwijl ik voor het eerst op zee was. We voelden ons heel stoer dat we dit met elkaar hebben geflikt. Onze band wás al sterk, maar door dit avontuur hebben Rob en ik nog meer vertrouwen in elkaar gekregen. Samen kunnen we de hele wereld aan!”