Prinses Margriet & Mr. Pieter van Vollenhoven naderen hun vijftigjarig huwelijksjubileum

Het is inmiddels een lange traditie in Huis Het Loo: elk jaar nodigen prinses Margriet (73) en prof. mr. Pieter van Vollenhoven (77) op hun trouwdag het bruidspersoneel uit dat hen in 1967 begeleidde. En elk jaar trekt de prinses bij het diner haar trouwjurk aan, die ze slechts één keer heeft moeten laten innemen, en Van Vollenhoven zijn uniform van de Koninklijke Luchtmacht. Bij bijzondere jubilea zijn ook hun zoons, de prinsen Maurits, Bernhard jr., Pieter-Christiaan en Floris, met hun gezinnen van de partij. Bijzonder is de huwelijksverjaardag dit jaar zeker, want de prinses en Van Vollenhoven zijn vijftig jaar getrouwd. Daarmee zijn ze na koningin Juliana en prins Bernhard (67 jaar gehuwd) het Oranje-paar dat het langst bij elkaar is.

Ze geven niet vaak gezamenlijk interviews, maar met deze aanleiding stemden de prinses en haar man erin toe ‘onze’ Anita Witzier te ontvangen in de zitkamer van hun huis, die uitzicht biedt op een groot gazon dat zich uitstrekt tot aan de bosrand. De sfeer is meteen ontspannen als Van Vollenhoven als eerste, gevolgd door twee kleine honden, binnenkomt. “Wat attent,” zegt Anita, “u heeft een das om met margrietjes erop.” “Heel goed,” lacht Van Vollenhoven, “u ziet alles.”

Als ook de prinses er is, nemen ze na een korte fotosessie plaats rond een salontafel en raken geanimeerd in gesprek. Van Vollenhoven praat honderduit en maakt geestige opmerkingen, de prinses lacht hartelijk en geeft bescheiden antwoorden.

Hoe heeft u elkaar leren kennen?

Prinses Margriet: “De eerste ontmoeting was een toevallige, tijdens een feest bij mensen thuis, toen wij beiden in Leiden studeerden. Er was meteen een klik. Daarna hebben we elkaar beter leren kennen op een lustrumfeest van het Wagenings Studenten Corps, waar we samen waren. Om hem te bedanken dat hij me had meegenomen, nodigde ik onder anderen hem uit voor een diner. Dat hoorde erbij in die tijd.”

Van Vollenhoven: “En toen kwam ik met de inmiddels beroemde chocoladedoos, waar geen bonbons in zaten maar een muis. Dat was een list, want ik wilde de prinses na het diner graag nog eens terugzien, maar had geen enkel alibi. Nu kon ik nog eens terugkomen om te vragen hoe het met de muis ging.”

Prinses Margriet: ‘Mij trok zijn humor aan, de gekkigheid. Die deed de vonk overslaan’

Zag u al een toekomstige echtgenote in haar?

Van Vollenhoven: “Nee, nee, zo ver dachten we allebei niet. We zaten midden in onze studententijd! En bovendien, heeft u dat ooit zo snel bij een man gedacht: met deze ga ik trouwen?”

Nee, maar je kunt wel serieuze interesse in iemand hebben en vlinders voelen.

Van Vollenhoven: “Vandaar die muis. Ik vond de prinses een ontzettend hartelijk en spontaan mens. Ze was opvallend opgewekt en aardig.”

Prinses Margriet: “Mij trok zijn humor aan, de gekkigheid. Die deed de vonk overslaan. Mijn man doet alles net even anders dan de anderen.”

Ik vind die muis geen onaardige zet. Het heeft tot een fantastisch resultaat geleid. Maar u moest eerst nog wel een slim spel spelen om elkaar te kunnen blijven zien.

Van Vollenhoven: “Als we uitgingen, was dat heel spannend, want dan moest de prinses zich onherkenbaar verkleden. Ze had vele pruiken, in alle kleuren, heel geestig. Zo gingen we dan naar de film en niemand had door dat zij het was. Toen men in haar familiekring begon te ontdekken dat wij elkaar aardig vonden, werd men enigszins zenuwachtig, omdat ik een burger was. Er werd gezegd: ‘Luister eens, u moet eerst afstuderen, in militaire dienst en een baan zoeken.’ Ze dachten natuurlijk: dat gaat zo lang duren, dan is die verliefdheid wel over…”

Prinses Margriet: “Tegelijkertijd was het toen ook normaal dat je als man pas trouwde als je een baan had. Mijn ouders dachten daar net zo over: je moest samen wel zekerheid en een toekomst hebben, niet zomaar in het huwelijksbootje stappen.”

Van Vollenhoven: “Aanvankelijk was een verloving er nog niet bij, dus hebben we ons ingesteld op een lange aanlooptijd. We mochten elkaar niet zomaar meer zien. Alleen op zondag onder toezicht theedrinken. Zo heb ik leren ‘praten’. Ik was van huis uit niet zo gewend om te communiceren.”

Prinses Margriet: “Achteraf is die periode een heel goede basis voor ons huwelijk geweest. Dat we het onder die omstandigheden volhielden, had te maken met onze verliefdheid. We waren ervan overtuigd dat we met elkaar wilden trouwen en hadden daar alles voor over.”

Uiteindelijk werd er toch een verloving aangekondigd, omdat het Leidsch Dagblad over uw relatie wilde gaan publiceren. Voelde u zich onder druk gezet?

Prinses Margriet: “Ja, want op die publicatie waren we helemaal niet voorbereid, dus moest er snel worden gehandeld. Mijn zuster Irene had daarvoor een problematische verloving gehad, dus men wilde de geruchten niet eerst ontkennen en daarna toch bevestigen. Er moest een officiële stap worden gezet.”

Wil jij het gouden paar een gelukswens sturen? Laat dan hieronder een berichtje achter!

interview: anita witzier

tekst: bas maliepaard

fotografie: ester gebuis

Dit is een gedeelte uit het interview met Prinses Margriet en mr. Pieter van Vollenhoven. Het volledige interview lees je in Margriet 02-2017. Dit nummer nabestellen? Dat kan via Tijdschrift365.nl. Je kunt het hele interview ook online lezen via Blendle.

Lees ook:

• Isa Hoes en Medina Schuurman: ‘Pak het leven, ga erin staan met hart, ziel en zaligheid’
• Martijn Fischer: ‘Ik zie er best stoer uit, maar heb een hart van peperkoek’
• Kim Kötters baby had een ALTE: ‘Hij ademde niet meer en werd steeds grauwer’

Artikelen van Margriet.nl ontvangen in je mailbox? Schrijf je in op Margriet.nl/nieuwsbrief