PREMIUM
Oek de Jong: ‘Mijn persoonlijke bibliotheek is een inspirerende plek’
Als gelauwerd auteur Oek de Jong (70) besluit op latere leeftijd alsnog rijlessen te nemen, is dat de aanleiding tot een terugblik op zijn leven: zijn ouders, zijn eerste jaren in Amsterdam, reizen zonder auto en het schrijversleven. Afgelopen najaar verscheen zijn memoir Man zonder rijbewijs (Atlas Contact).
1. Fietsen
“Mijn vrouw Jeanne en ik hebben een huis in Noord-Frankrijk, waar we vier maanden per jaar wonen. Een van mijn grootste genoegens daar is fietsen door de heuvels. Ik heb een aantal vaste parcours die ik door en door ken, en die elk seizoen anders zijn. Vooral van het klimmen geniet ik, door het zwoegen maak ik mijn hoofd leeg.”
2. Binnenstad
“Al bijna vijftig jaar woon ik nu in de Amsterdamse binnenstad. Toch zie ik steeds weer nieuwe dingen. Zoals nu de grote winkelpanden die rond 1890 -1900 werden gebouwd aan het Spui en de Nieuwedijk. Ze waren er altijd al, maar ineens valt mijn oog erop en realiseer ik me opnieuw hoe mooi de stad is.”
3. Bibliotheek
“De grote, hoge kamer van het achterhuis waarin ik woon, staat vol boekenkasten, met zeker vierduizend boeken. Deze persoonlijke bibliotheek is een inspirerende plek. Ik schrijf in een andere, kleinere ruimte. Hier voer ik gesprekken, kom ik op ideeën en voel ik me omringd door de schrijvers met wie ik al vele jaren leef.”
4. Erik Andriesse
“Zo’n twaalf jaar geleden stelde ik een tentoonstelling samen van het werk van de jong gestorven en door mij bewonderde kunstenaar Erik Andriesse. Na afloop mocht ik een werk uitzoeken. Het werd een krijttekening van een stierenschedel waaraan ik inmiddels zeer ben gehecht.”
5. Café
“Om de hoek bij mijn huis in Amsterdam ligt café-restaurant De Reiger. Het in art deco en jugendstil ontworpen interieur is zo’n fijne plek. Het eten is er heerlijk, de mensen zijn vriendelijk. Ik kom er al dertig jaar en heb er al met zo veel vrienden gegeten.”
6. Nieuw boek
“Ik kan helemaal opgaan in de euforie die ik voel als een nieuw boek is verschenen. Zoals nu met Man zonder rijbewijs. Het is spannend, want hoe wordt zo’n boek ontvangen? Door de reacties weet je pas echt wat voor een boek je hebt geschreven. Als het dan wordt gewaardeerd geeft dat zo veel opluchting, en natuurlijk voldoening.”