Margriet logo
null Beeld Getty Images
Beeld Getty Images

Nog nooit verteld: ‘Niemand weet van mijn ooglidcorrectie’

Hoewel haar omgeving dacht dat ze gewoon op vakantie was, ging Carla (49) samen met een vriendin naar Turkije voor een ooglidcorrectie.

“Altijd als ik mijn vriendin Mirjam zie, roepen we naar elkaar: ‘Wat zie jij er goed uit!’ Na nog wat - welgemeende, maar ook overdreven - complimentjes over en weer, beginnen we te lachen. Wanneer er andere mensen bij zijn, kijken die ons vaak een beetje vreemd aan. We trekken ons daar niets van aan en grinniken om deze sketch, die verwijst naar een gedeeld geheimpje. Dat vast nooit zal uitkomen."

Gouden match

"Mirjam en ik hebben elkaar ontmoet op het consultatiebureau. Sindsdien hebben we alles gedeeld: ups en downs van het moederschap, werkissues en relatieperikelen. We zijn rond dezelfde tijd gescheiden. Het is dat we toch echt op mannen vallen, anders waren wij een gouden match geweest. Zij begrijpt me als geen ander, wat er ook aan de hand is. Mirjam is opnieuw getrouwd, ik heb nu een latrelatie."

Hangende oogleden

"Twee jaar geleden gingen mijn kinderen uit huis. Dat vond ik lastig. Ik moest mezelf echt opnieuw uitvinden. Maar hoe? Ik switchte van baan, dat bracht gelukkig voldoening. Ik ging vaker naar mijn lief, ook fijn. Maar als ik in de spiegel keek, kreeg ik een ongemakkelijk gevoel: wie was de vrouw die ik daar zag, van middelbare leeftijd? Ik ging sporten en dat deed me goed, ik viel er wat van af. Een nieuw kapsel maakte mijn nieuwe look af."

"Nou ja, bijna dan. Want ik stoorde me aan mijn hangende oogleden, die me een vermoeide, bedrukte uitstraling gaven. Bij mijn partner hoefde ik daar niet mee aan te komen. Dus klaagde ik bij Mirjam, die met hetzelfde euvel kampte. Ook zij baalde daarvan."

Ooglidcorrectie

"We zeiden wel eens tegen elkaar: zullen we een ooglidcorrectie laten doen? Maar dat bleef bij woorden. Zo’n operatie is prijzig, en je zit met blauwe plekken en zwellingen voordat het resultaat zichtbaar wordt. We waren bang om daar veel commentaar op te krijgen, niet alleen van ons thuisfront, maar ook van anderen. Dus nee, we dachten nooit serieus na over een ooglidcorrectie."

"Tot ik iets las over cosmetische ingrepen in Turkije. En dat klinieken daar samenwerken met betrouwbare Nederlandse klinieken, zodat je hier de intake en ook de nacontroles kunt doen. Kijk, zomaar naar het buitenland om daar in mij te laten snijden, op hoop van zegen, dat zou ik nooit doen. Maar dít durfde ik wel aan. Met Mirjam, natuurlijk. En als we er dan een vakantie aan zouden vastplakken om in alle rust te herstellen, hoefde niemand ervan te weten."

Artikelen van Margriet.nl ontvangen in je mailbox?

Schrijf je in via margriet.nl/nieuwsbrief.

Intakegesprek

"Mirjam reageerde enthousiast. En hoe meer we ons erin verdiepten, hoe sterker het begon te kriebelen om daadwerkelijk voor die ooglidcorrectie te gaan. We waren wel vaker met z’n tweeën op vakantie geweest. Financieel konden we het ons ook permitteren. En het was niet zo dat we iets heel heftigs gingen doen, er kwam geen narcose bij kijken of zo. Dat moest toch kunnen? We besloten een vrijblijvende intake te gaan doen hier in Nederland. Gewoon om wat informatie te verzamelen. Bij dat gesprek waren we om, we tekenden meteen de behandelovereenkomst."

Strandvakantie van 15 dagen

"Twee maanden later zaten we in het vliegtuig, voor een strandvakantie van 15 dagen in Turkije. Dat we op dag twee in een Turkse kliniek onder het mes zouden gaan voor een bovenooglidcorrectie, wist niemand. Nee, ik had het ook niet tegen mijn partner gezegd. Dat vond ik moeilijk, want we hebben een goede en eerlijke relatie. Maar ik wist dat hij zwaar tegen zou zijn. Hij vindt al die uiterlijke franje onzin. Ik had gewoon geen zin in lastige gesprekken. Bovendien wilde ik solidair aan Mirjam zijn en zij vertelde ook niets tegen haar man. Als hij het later ziet, is het vroeg genoeg, vond zij laconiek."

Ooglidcorrectie viel tegen

"De kliniek waar we kwamen was superdeluxe, ik heb nog nooit zoiets gezien. Ik voelde me in goede handen, al viel de ingreep tegen. De verdovingsprikken waren gemeen en ik vond al dat gefrunnik aan mijn ogen erg naar. Ook de dagen daarna heb ik nog wel eens gedacht: waar zijn we aan begonnen? Mijn ogen zaten helemaal dicht, zo dik waren ze. Als ik naar mezelf keek in de spiegel dacht ik: komt dit ooit goed? Maar na een paar dagen ging het beter. En toen Mirjam en ik met grote, hippe zonnebrillen op aan het zwembad zaten met een cocktail in onze hand, voelde dat heerlijk."

"Ik heb het nog wel even benauwd gehad toen een van mijn oogleden op dag zes een beetje pijn begon te doen. Mirjam zag er alweer redelijk goed uit; het zou toch niet zo zijn dat ik straks met een superdik, ontstoken oog het vliegtuig in moest? Maar volgens de dokter was het niets en toen de hechtingen eruit mochten zag ik dat het ook bij mij heel mooi werd."

Verrukkelijke vakantie

"Al met al was het een verrukkelijke vakantie. Niets dan lof over de artsen daar en de plek waar we herstelden was een waar paradijs. Natuurlijk hing er een prijskaartje aan, maar omdat de ooglidoperatie maar de helft kostte van de gangbare prijs in Nederland, was het toch geen dure vakantie. En zoals voorspeld waren onze zonnebrillen allang niet meer nodig toen we weer naar Nederland vlogen. Wat waren we benieuwd naar de reacties van thuis. Ik had aangedrongen dat we bij het minste vermoeden alles zouden toegeven, in ieder geval aan onze geliefden. ‘Verrassing!’, zouden wij dan roepen. En het commentaar voor lief nemen."

Niets gemerkt of gezien

"Maar hoe is het mogelijk: ze hebben niets gezien. En niets gevraagd. Mirjams man niet en ook mijn partner niet. Het enige dat hij heeft gezegd is: ‘Je kunt zien dat de vakantie je goed gedaan heeft.’ Dat was het. Ik heb nog lang verwacht dat hij het nog wel zou gaan zien, maar kennelijk valt het verschil hem niet duidelijk op."

"En dat geldt ook voor andere mensen. Ik heb wel regelmatig opmerkingen gekregen als: ‘Wat zie je er goed uit, wat heb je een frisse uitstraling.’ Maar er is nooit iemand die een vermoeden had hoe dat kwam. Ze verwachten het gewoon niet. Bizar hè? Het is ook maar een subtiel verschil, maar voor mij wel cruciaal. Ik ben er echt heel blij mee dat ik dit heb laten doen. Als ik in de spiegel kijk zie ik een frisse oogopslag. Ik ben weer blij met mezelf!"

De namen in deze tekst zijn vanwege privacyredenen gefingeerd.

Jouw geheim delen

Ook (anoniem) een geheim delen? Er wordt integer en vertrouwelijk met je bericht omgegaan. Mail naar Lydia van der Weide op redactie@margriet.nl o.v.v. ‘Nog nooit verteld’.

Tekst | Lydia van der Weide

Beeld |Getty Images

Redactie MargrietGetty Images

Op alle verhalen van Margriet rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven. Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@margriet.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden