Wat een gewone zakenreis had moeten zijn, ontaardde voor de gescheiden Michelle (43) onverwacht in een seksueel avontuur. En dat was net wat ze nodig had.
“Vier jaar geleden bleek mijn toenmalige man een affaire te hebben met een ondergeschikte. De liefde was zo groot dat hij er zijn werk en ons huwelijk voor opgaf. Ik bleef achter met twee kinderen in de puberleeftijd en een geknakt zelfvertrouwen. Het was een pikzwarte periode met veel tranen. De enige momenten waarop ik me redelijk voelde, was ik op mijn werk. Ik ben inkoper voor een kledingwinkelketen, waarvoor ik geregeld op reis moet. Alleen als ik weg was, kon ik al mijn zorgen even vergeten: over dat ik naar een kleiner huis moest verhuizen bijvoorbeeld, en dat mijn dochter was blijven zitten door de stress rondom de scheiding. Zelfs het feit dat ik het verschrikkelijk vond om altijd maar alleen in bed te liggen en vreesde dat ik nooit meer een ander zou vinden, verdween dan naar de achtergrond. Ik genoot van de beurzen die ik bezocht en de soms zeer luxe diners die ik had met klanten. Als die succesvol waren, voelde ik me weer even een vrouw van de wereld. Die ene avond in Parijs dat ik met een zakenrelatie zou gaan eten, zat ik dan ook lekker in mijn vel. Ik had me mooi aangekleed en opgemaakt. Toen ik mijn kamer verliet, lachte ik naar mezelf in de spiegel. Ik zou er een leuke avond van maken. Dat is zeker gelukt. Maar hoe, dat had ik op dat moment onmogelijk kunnen verzinnen.”
‘Het ging me niet om het geld, maar om het avontuur’
Is vijfhonderd genoeg?
“Het was een geslaagde ontmoeting. Ik at kreeft, wat mij altijd een ongekend gevoel van luxe geeft. En we dronken goede wijn. Toen mijn gezelschap na het sluiten van een goede deal afscheid nam, had ik zin in koffie met iets erbij. Ik besloot dat aan de bar te drinken. Daar, op een kruk, verheugde ik me op het warme bad dat ik zo zou nemen. Maar het was nog vroeg, ik had geen haast. Ik nipte gelukzalig aan een glaasje amaretto. Opeens stond er een man naast me. Hij vroeg, in het Frans, of hij op de kruk naast me mocht zitten. Door alle drank reageerde ik toeschietelijker dan ik normaal zou doen. We raakten in gesprek. Toen hij me nog een amaretto aanbood, zei ik geen nee. Ik vond het een leuke man, die boeiend kon vertellen en zeker niet onknap was. Maar ik was hem niet aan het versieren; ik wist niet eens meer hoe dat moest na al mijn jaren huwelijk. Kennelijk maakte ik toch een andere indruk. Want opeens boog de man zich naar mij toe. ‘Ik wil straks graag met je mee,’ zei hij. ‘Mag dat?’ Ik was zo overvallen door zijn directheid dat ik niets kon uitbrengen. Mijn gedachten ratelden. ‘Néé natuurlijk niet,’ zei een stem in mijn hoofd. Een andere stem zei: ‘Doe eens gek! Het is best een leuke man. En wordt het niet weer eens tijd?!’ Terwijl ik nog zocht naar een antwoord, vulde hij de stilte. ‘Vijfhonderd, is dat genoeg? Voor een hele nacht?’ Achteraf verbaast het me dat ik niet van mijn kruk viel van schrik. Zijn eerste vraag had ik al totaal niet verwacht, maar zijn aanvulling nog minder. Hij dacht dat ik een escort was! Dat ik hier aan de bar zat om klanten op te pikken. Eigenlijk had ik boos moeten worden – maar ik vond het hilarisch. Ik moest op mijn lip bijten om niet te lachen. Ik opende mijn mond om te zeggen dat hij zich vergiste. Maar toen hoorde ik mezelf zeggen: ‘Ja, dat is akkoord.’ Toen stond ik op om naar het toilet te gaan. Daar stond ik te trillen van de zenuwen. Deze man wilde de nacht met mij doorbrengen. Voor geld. En ik had toegestemd! Wat nu? Hoe kwam ik hier ooit nog weg zonder dat hij mij zou zien? Ik haalde heel diep adem. En langzaam werd ik rustiger. Opnieuw keek ik naar mezelf in de spiegel. Ik zag een mooie vrouw staan. Een vrouw die een heel moeilijke tijd achter de rug had. Die was bedonderd door haar man. En die nodig eens iets heel raars moest doen om te voelen dat ze nog wel degelijk meetelde. Het ging me niet om het geld, maar om het avontuur.”
In zijn armen
“Eén drankje hebben we nog gedronken. Toen zij we naar mijn kamer gegaan. In de lift stonden we al te zoenen. En eenmaal binnen ging alles vanzelf. Het was niet anders dan enkele onenightstands die ik voor mijn huwelijk heb gehad. Ik ben altijd een pleaser geweest in bed en dat was dit keer niet anders. Maar de man deed ook zijn best om mij te plezieren. Het kan zijn dat hij dacht dat ik fakete, maar ik genoot er ontzettend van: voor het eerst weer handen op mijn lichaam, handen die mij écht wilden. Het was een openbaring. Tegen vieren ben ik in slaap gevallen. In zijn armen. Dat was misschien nog wel het fijnst van alles. Om zeven uur maakte hij me wakker. Hij gaf me een laatste zoen. Zei dat ik geweldig was geweest. En overhandigde me vijfhonderd euro cash. Of ik heb overwogen om het geld niet aan te nemen? Absoluut niet! Ik wilde het nu ook helemaal in mijn rol afmaken. Toen hij de deur achter zich dicht had geslagen, heb ik liggen gieren van het lachen. Daarna ben ik opnieuw in slaap gevallen – en miste daardoor bijna mijn vliegtuig. Stralend kwam ik aan op Schiphol. Mijn moeder, die me met de kinderen stond op te wachten, was verbaasd. ‘Goede deals gesloten,’ verklaarde ik. En ik grinnikte weer in mezelf. Ze moest eens weten wat voor deal! Deze ervaring is belangrijk voor mij geweest. Ik vond er een stukje zelfvertrouwen door terug. Dat heeft me de veerkracht gegeven om de scheiding te boven te komen. En om opnieuw op zoek te gaan naar een man. Ik woon nu alweer twee jaar samen. Mijn vriend weet niets van mijn ‘escortavontuur,’ ik weet ook niet of hij het zou begrijpen. Maar ik kijk er met plezier op terug. Geweldig dat ik dit heb meegemaakt!”
Interview: Lydia van der Weide
De namen in deze tekst zijn vanwege privacyredenen gefingeerd.