Nog nooit verteld: Ellens nieuwe vriend vertelde dat hij weleens prostituees bezocht

“Mijn vriendin reageerde met nog meer afschuw dan ik. En ze zei: ‘Dat soort mannen stoppen er nooit mee, dus als het straks niet zo spannend meer is tussen jullie, gaat hij vast weer.’ De tranen schoten me in de ogen: bij die mogelijkheid had ik nog niet stilgestaan. Nu worstel ik er nog meer mee. En ik was juist zo gelukkig met Stefan. Dat mag ik toch niet laten verpesten door een bekentenis over zijn jaren als vrijgezel? Toen de tweede lockdown vorig jaar herfst van start ging, was ik terneergeslagen. Sinds mijn scheiding had ik mijn leven goed op orde weten te krijgen. Ik had het fijn met mijn twee zoons en als zij bij hun vader waren, ondernam ik dingen met vriendinnen. Ik had een druk en gezellig leven. Al bij de eerste lockdown was dat opeens voorbij, zat ik continu thuis. Maar toen was de schrik en de angst voor corona sterker dan mijn eenzaamheid. En in de zomer kon gelukkig weer veel. Maar toen alles opnieuw op slot ging, voelde ik me erg sip. ‘Ga dan daten mam,’ zeiden mijn zoons."

"Ze hielpen me voortvarend met een profiel op Tinder. De vier dates die ik heb gehad, keurig op afstand, waren gezellig, maar niet voor herhaling vatbaar. En toen was daar Stefan. Het voelde meteen goed. Het praten ging ons zó gemakkelijk af, dat het wel leek alsof we elkaar al heel lang kenden. Drie keer hebben we ons aan de anderhalve meter gehouden, toen volgde een zoen en kregen we verkering, zoals we het lachend noemden. Dat de wereld stilstond door corona was voor ons heel fijn: nu hadden we alle tijd voor elkaar. Al na twee maanden ontmoetten we elkaars kinderen. Ik was zo blij dat ik de liefde weer gevonden had. Het ging perfect. Tót ik in zijn verleden begon te wroeten.”

Geen scharrels

“Voordat hij mij ontmoette, was Stefan zes jaar vrijgezel. Ik vond dat lang, voor een man zoals hij. Hij ziet er leuk uit, valt in de smaak bij vrouwen. En hij is ook nog eens dol op seks. Toch beweerde hij dat hij in al die jaren nooit een vriendin had gehad, zelfs geen scharrel. Ik geloofde dat niet helemaal. In plaats van dat ik dacht: ik gun hem zijn privacy, bleef ik het ter sprake brengen, vaak vermomd als grapje. Zo van: ‘Geef maar toe, je was zo’n foute man die wegsloop bij onenightstands.’ Dan lachte hij wat, maar zei verder niets. Tot we vorige maand een weekend aan het strand logeerden. We lagen ’s avonds na een vrijpartij tevreden tegen elkaar aan. En weer kon ik het niet laten. ‘Hoe kan het nou toch dat jij hier zes jaar zonder kon?’ plaagde ik. Hij ging overeind zitten en zei: ‘Vooruit, laat ik het dan maar vertellen.’ Ik schoot omhoog. Yes, ik had hem zover!"

"Had ik maar nooit zo aangedrongen. Want wat hij opbiechtte, vond ik afschuwelijk. Hij vertelde dat hij na zijn vechtscheiding helemaal klaar was met vrouwen. Hij wilde niets anders dan zijn kinderen een rustige jeugd geven en was te bang weer in iets negatiefs verstrikt te raken. Daarom hield hij alle vrouwen op afstand. Maar inderdaad: hij had wel zijn seksuele behoeftes gehad, dat had ik goed aangevoeld. En vooruit, hij wilde het eerlijk met me delen: hij had geregeld prostituees bezocht. De eerste keer moest hij een hoge drempel over. Maar daarna had hij het opwindend gevonden, die seks met een totaal onbekende, telkens weer iets nieuws en geen gedoe verder, alleen maar genot. Misschien vond ik het raar, maar hij had het prima gevonden om op die manier aan zijn trekken te komen. Al moest hij toegeven dat de seks met mij natuurlijk heel veel leuker was, omdat er liefde bij kwam kijken.”

Lees ook:

Nog nooit verteld: ‘Het voelde ongelofelijk fout en tegelijk heel erg lekker’

Viezerik

“Terwijl ik naar hem luisterde voelde ik de grond onder me vandaan zakken. Ik heb altijd neergekeken op prostitueebezoek. Mannen die dat doen, vond ik viezeriken die vrouwen uitbuiten en behandelen als ‘ding’. Ik begreep ook niet hoe het mogelijk is van seks te genieten als je bedpartner het alleen voor het geld doet. En nu vertelde de man op wie ik zo verliefd was, met wie ik dacht een nieuwe levensfase in te gaan, zo’n ‘viezerik’ te zijn. Ik was boos en verdrietig tegelijk en sloeg zó dicht, dat ik niet meer wilde praten. Stefan schrok daar erg van. Die nacht hebben we beiden geen oog dichtgedaan. We zijn nu vele gesprekken verder. Zo van slag als eerst ben ik niet meer. Ik zie echt wel in dat dit Stefan niet tot een slecht mens maakt; er gaan zo veel mannen naar prostituees. Toch blijf ik er moeite mee hebben. Het strookt zó niet met het lieve, romantische beeld dat ik had van Stefan. Hij kan zo teder zijn in bed: hoe kan diezelfde man dan afstandelijke seks met een prostituee hebben gehad?"

"Hij beweert dat dat óók teder kan zijn, maar dat maakt het er absoluut niet beter op. Ik heb continu beelden op mijn netvlies van hoe het moet zijn gegaan en krijgt daar een erg akelig gevoel van. En nu heeft mijn vriendin het vuurtje nog wat aangewakkerd met de woorden: ‘Eens een hoerenloper, altijd een hoerenloper.’ Stefan was diep gekwetst toen ik dit aan hem vertelde. Hij zegt dat dat onzin is en dat hij spijt heeft dat hij dit überhaupt aan mij heeft verteld. Hij is teleurgesteld dat ik hem zo veroordeel. ‘Ik voelde me veilig bij je en dacht dat ik alles met jou kon delen,’ zegt hij – en dat doet mij weer pijn. Ik vrees dat we hier niet uit gaan komen zonder hulp. Erg toch, we zijn nog maar zo kort samen. Maar ja, als iemand ons weer nader tot elkaar kan brengen, wil ik het zeker proberen.”

Tekst | Lydia van der Weide

Beeld | Getty Images