PREMIUM
‘Nederland mag als progressief bekendstaan, maar in de praktijk is het niet altijd rozengeur en maneschijn’
Tieneke is één van de vrouwen voor wie Angela Groothuizen grote bewondering heeft. Tieneke Sumter (60) is ambassadeur voor Pride Amsterdam, werkt bij COC Nederland en is voorzitter van stichting Survibes die opkomt voor de Surinaamse LGBTQ+-belangen.
Angela: “Tieneke Sumter is een bijzondere vrouw die ambassadeur is van de gaypride. Het is belangrijk juist dit soort grondwerkers, die het harde werk doen om de positie van vrouwen en LGBTQ+ te verbeteren, te laten zien. De soldaten aan het front, zogezegd.”
Seksuele geaardheid
“Laatst sprak ik een vrouw die mij toonde hoe ze was mishandeld, haar lichaam toegetakeld met een strijkijzer, vanwege haar geaardheid. Vrijuit kunnen praten over je seksuele geaardheid is de zaak waar ik mij sterk voor maak. Mijn eigen coming-out was een peulenschil, zou je kunnen zeggen. Mijn moeder, zelf een lesbische vrouw, had het snel in de gaten, ik liet wel erg vaak een vriendin slapen. Ze telde één en één bij elkaar op en dat was dat. Wel was ze bang dat ik veel tegenstand zou ervaren in mijn leven, dat had ze namelijk zelf ook ervaren toen zij open was over haar geaardheid. Ze maakte me weerbaar. Van zowel mijn moeder als mijn oma, de vrouwelijke lijnen binnen ons Creoolse gezin, kreeg ik mee dat onrecht iets is waartegen ik moest strijden.”
Uitkomen voor je geaardheid
“Op mijn zesde verhuisden we in de jaren zestig naar Nederland. Het waren de flowerpowerjaren. De maatschappelijke betrokkenheid die mij met de paplepel was ingegeven, floreerde. Op mijn achttiende ging ik naar de sociale academie en werd mijn activisme verder aangewakkerd. Sinds twee jaar ben ik ambassadeur voor de Amsterdamse Pride met als grootste focuspunt: LGBTQ+-ouderen van kleur en gelovige queer mensen meer zichtbaarheid geven. We gaan in gesprek en geven workshops, onder andere over hoe je als queer trots kunt zijn op je geloof. Nederland mag als progressief bekendstaan, maar in de praktijk is het niet altijd rozengeur en maneschijn. In Amsterdam voelen queer mensen zich weer meer onveilig om te knuffelen of zoenen op straat. De stad is keihard uit de toptien met wereldse steden geknikkerd waar het goed was gesteld met de homo-emancipatie. ‘Niets blijft, alles stroomt’, Angela Groothuizen zingt het zo mooi in haar lied Niets blijft. Ik hoop op z’n minst een rimpeling in de stroom te kunnen zijn. Zodat eenieder durft uit te komen voor zijn of haar geaardheid.”
