PREMIUM
Nathalie (55) besloot dat ze nu eindelijk met dieren wilde gaan werken
Altijd al was Nathalie van der Spek gek op dieren. Toen corona kwam en zij tijd had om eens goed na te denken over het leven, kwam de droom die altijd al sluimerend aanwezig was in één keer naar boven. Ze wilde met dieren werken! Inmiddels heeft Nathalie haar eigen hondenuitlaatservice.
“Al vanaf mijn achttiende werk ik. Ik heb de meao (middelbaar economisch en administratief onderwijs) gedaan en heb verschillende banen gehad, onder andere als intercedente, projectleider en office manager. Ook gaf ik trainingen aan jongeren en volwassenen. Eerst in loondienst, later als zelfstandige. Ik heb altijd graag gewerkt, maar in coronatijd voelde ik heel sterk dat ik iets miste. Alles ging digitaal. Dat was niks voor mij. Ik houd van persoonlijk contact en verbinding, wil gedrag zíén en daarop anticiperen. Het thuiszitten gaf me bovendien de ruimte voor zelfonderzoek. Zo kwam mijn droom om te werken met dieren weer naar boven. Altijd al heb ik veel met dieren gehad. Thuis hadden we katten en cavia’s. Later kwam teckel Lex, nu elf jaar, op mijn pad.”
Dit wilde ik blijven doen
“Mijn eerste plan was om een bed and breakfast te beginnen, waar ook honden welkom zouden zijn. Maar daar had ik een startbedrag voor nodig en dat had ik niet. Toen attendeerde mijn moeder me op een hondenuitlaatservice op Facebook. Daar zochten ze iemand die wilde meedraaien. Twee maanden heb ik dat gedaan en ik werd er zó blij van, dat ik dacht: dit wil ik blíjven doen. In het voorjaar van 2021 ruilde ik mijn Kia in voor een bus die ik samen met een goede vriend ‘hondenklaar’ maakte. Ik ben gewoon gestart. Ondertussen volgde ik cursussen: hondengedrag, EHBO en wat te doen als honden vechten? Gelukkig is alles tot nu toe altijd heel voorspoedig gegaan. Ik let wel goed op welke hondjes ik aanneem. Ze moeten wel sociaal zijn en in de roedel passen. Veiligheid staat bovenaan.”
Hondjes maken me blij
“Het is hard werken: in de ochtend de bus inrichten, de juiste lijnen pakken, hondjes halen, uitlaten, al die doerakken in de gaten houden, terugbrengen, bus schoonmaken en handdoeken wassen. Ik doe het met plezier, want de hondjes maken me blij. Dieren spelen geen rol en zijn zo puur. Als ik de deur opendoe om een hondje op te halen, is een slecht humeur meteen voorbij. In de bus voel ik vervolgens een soort rust over me komen. En als ik ze zie hollen en donderjagen, heerlijk! Hoe blij en dankbaar kan een mens zijn? Ik heb geen kinderen, maar ben een echte hondenmoeder geworden.”
