‘Na 35 jaar als kinderergotherapeut nam ik ontslag en werd ik zelfstandig coupeuse’

“Op mijn achtste maakte ik al kleding voor mijn barbies van restjes stof die mijn moeder me gaf. In de Burda of Knip keek ik hoe het moest en dan frutselde ik het in elkaar met mijn kindernaaimachine. Vanaf mijn twaalfde maakte ik kleding voor mezelf. Ik overwoog nog even een studie in die richting te kiezen, maar met een gymnasiumdiploma op zak koos ik toch voor een hbo-opleiding. Ik werd ergotherapeut in de kinderrevalidatie. Van mijn eerste salaris kocht ik meteen een goede naaimachine. Ik begon een cursus patroontekenen én haalde in drie jaar tijd mijn coupeusediploma. Soms dook ik met een vriendin een pashokje in een chique winkelstraat in, maakte ik snel een schets en ging ik die jurk namaken.”

Laag pitje

“Met kinderen en een moeder die mantelzorg nodig had, kwam alles een paar jaar op een laag pitje te staan. Maar daarna brak mijn tijd aan! Ik begon bij Leon Klaassen Bos masterclasses voor meestercoupeur te volgen en liep stage bij hem. Vier jaar lang fietste ik elke donderdagochtend naar zijn atelier. Het hoogtepunt van mijn week. Daardoor werd het contrast met mijn vaste baan in een logge organisatie steeds groter. Ik moest in die tijd vaak denken aan een uitspraak van Coco Chanel: ‘Verspil geen tijd aan het slaan op muren in de hoop dat het deuren worden.’”

Zelfstandig coupeuse

“Ik nam een sabbatical van drie maanden en kreeg via Leon mijn eerste opdracht. Van de lege kamer van mijn zoon die net uit huis was gegaan, maakte ik een atelier en zo werd Atelier PJJ geboren. Ik verzamelde moed om echt als zelfstandig coupeuse te beginnen, toen ik een nekhernia kreeg. Ik dacht: wat als dit was gebeurd als ik zzp’er was? Dan zou ik drie maanden geen inkomen hebben gehad. Ik durfde niet meer. Maar terug op het werk was de werkdruk hoog en de waardering laag. Toen ook nog een dierbare collega vertrok om de laatste jaren van haar carrière te doen wat ze écht wilde, durfde ik ook.”

Beste beslissing

“Na 35 jaar als kinderergotherapeut nam ik ontslag. Wel had ik een buffertje opgebouwd om niet meteen op zwart zaad te zitten. Elke dag denk ik: wat is het fijn dat ik deze beslissing heb genomen. Natuurlijk zijn er dingen die tegenvallen, maar het is spannend dat ik nooit precies weet hoeveel werk ik zal hebben. Er kan van alles gebeuren! Laatst heb ik nog een feestjurk voor de veertigste verjaardag van een vrouw gemaakt en voor een heel lange meneer een kasjmieren Sherlock Holmes-jas met handgemaakte knoopsgaten. Zo mooi om te zien hoe iemand straalt in de jas van zijn dromen. Daarnaast geef ik in mijn eigen atelier les aan mensen die beter willen leren naaien of patroontekenen. Ik droom er nu van om mijn eigen trouwjurk te maken. Ik ben 38 jaar samen met mijn man, maar getrouwd zijn we nooit. Ik heb een masterclass ‘korset’ en ‘schuin van draad’ gevolgd om die jurk te kunnen maken, dus ik ben er klaar voor…

atelierpjj.com