Mijn verhaal: ‘Door zijn Asperger heeft hij veel minder remmingen dan ik’
Joetta (68): “Ik wist niet wat ik zag toen er een chatberichtje van Jay via mijn Facebookaccount binnenkwam. Dus tóch! Ik had zijn naam al eens voorbij zien komen, maar in zijn foto herkende ik niet de Jay van veertig jaar terug.
Zo lang geleden was het dat we elkaar voor het laatst zagen na een intense relatie die twee jaar duurde.
Nog steeds een klik?
In de tussenliggende tijd was hij, net als ikzelf natuurlijk, ouder geworden. Kaal vooral, wat hem echt een andere uitstraling gaf. Daardoor voelde het niet meteen zo vertrouwd, maar wél leuk. Ik werd nieuwsgierig door zijn berichtje: wat had hij in al die jaren meegemaakt en gedaan? Zou het nog steeds klikken tussen ons? En wat hadden we elkaar nog te vertellen?
Als snel ging het verder
De privéberichtjes vlogen over en weer. In eerste instantie om elkaar af te tasten, te verkennen. Maar al snel ging de conversatie verder dan dat. Hij vertelde over zijn huwelijk van twintig jaar, waarin hij als psychotherapeut vooral hulpverlener was geweest voor zijn vrouw die leed aan borderline. Er was geen liefde, geen intimiteit en hij dacht zijn kansen op dat gebied inmiddels wel te hebben verspeeld.
Ik had na die tweejarige relatie van ons rond mijn 24ste op liefdesgebied überhaupt niets noemenswaardigs meer meegemaakt. Ik heb een zoon gekregen dankzij een zaaddonor en ben – ondanks mijn kwakkelende gezondheid – altijd heel zelfstandig geweest.
Asperger
Wat ons contact extra interessant maakte en nog steeds maakt, is zijn kijk op de wereld als volwassen man met het syndroom van Asperger, een vorm van autisme. Lastig daaraan is dat hij mij met al mijn gevoelens soms niet kan volgen. Heel leuk is dat hij overal mogelijkheden ziet en veel minder remmingen heeft.
Met die insteek, en natuurlijk ook met zijn ervaring als psychotherapeut, heeft hij mij tot dingen gekregen die ik door mijn evenwichtsstoornis niet meer durfde: een bioscoopje pakken, een concert bijwonen, op vakantie gaan. Ik moet nog steeds doseren, maar de rust die hij op mij afstraalt heeft duidelijk een positief effect.
'Eerste' echte ontmoeting
De eerste keer dat we elkaar ontmoetten, na die online berichtenstroom, was spannend. Maar sindsdien weten we dat we samen verder willen. Wie had dat gedacht op onze leeftijd en met onze ervaringen in de liefde? Al die gezamenlijke interesses, zo veel om over te praten en na al die jaren weer net zo genieten van seks als toen.
Ik wist al dat ik goed alleen kan zijn, maar heb nu ontdekt dat samenleven een stuk leuker is. Ook al heb je allebei gaandeweg je rugzak gevuld en ook al hoeft dat samenleven voor mij niet meer onder één dak te zijn.”
Artikelen van Margriet.nl ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in via margriet.nl/nieuwsbrief
Meer lezen?
Dit artikel verscheen eerder in Margriet 34, 2019.
Het hele nummer lezen? Dat kan!
