Marjan: ‘Er is nog maar één onderwerp in dit huis: poep’
“Nee, hartstikke stevig! En drie keer!” Dit soort boodschappen geef ik sinds twee weken aan Jan. En Jan kan mij stralend meedelen: “Ze rende naar de overkant en hoppa! We moeten meer zakjes bestellen.” Sinds de komst van Marie, labradorpup van inmiddels twaalf weken oud, is er nog maar één onderwerp in dit huis: poep.
Hoe vaak, hoeveel en, niet heel onbelangrijk, waar. Dat was tot op heden nog maar twee keer op het witte kleed in de kamer, dus wij mogen daarover niet klagen, vinden wij eensgezind. Dat zeggen we dan ook weer een aantal keren tegen elkaar. “Wat doet ze het goed, hè?” "Nou!”
Pup en poep
Om ons heen staat de wereld in brand. Er wordt gemoord, geplunderd, gerouwd. Verder stop ik maar met verdrietige werkwoorden verzinnen. We hebben het er niet over. We hebben het over pup en poep. Die laatste staat op eenzame hoogte in de gespreksranglijst. Daarna volgen er nog heel wat pupgerelateerde onderwerpen. Zoals de kwaliteit van hondenpoepzakjes, waar ik laatst tijdens het rapen met mijn nagels doorheen scheurde en geloof me, dat is heel onprettig. Of de kleine voerbak die Marie door het huis sleept. Dus krijgt zij ook een standaard, net als Bente en de logeerhondjes.
En we geven logeerhond Bo een extra knuffel, want die stapt gedienstig achteruit als Marie haar bak leeg heeft en de bak van Bo aanvalt. Dan houden we de bak vast voor Bo, die hem schrokkerig leegeet, uit angst voor dat kleine zwarte mormel dat klaarstaat om eruit te likken wat nog over is. En dan is er de koelmat die we kochten omdat pup graag op de koude tegels in de bijkeuken ligt. En we houden die deur liever dicht, want daar staat ook het hondenvoer. Maar pup begon meteen aan de koelmat te knagen. Dat zijn nog eens onderwerpen.
Lees ook:
Marjan: ‘Als je geen verdriet in huis wilt halen, moet je je afsluiten voor liefde’
Andere onderwerpen
“Wij moeten het binnenkort toch eens ergens anders over gaan hebben,” vinden wij eensgezind. Er zijn boeken te bespreken, kabinetsformaties te beschouwen, virusmutaties te behandelen. En wij hebben het maar over pup en poep. Gelukkig is er visite. Kraamvisite voor pup. Ze krijgen beschuit met roze muisjes, verbazen zich over de griezelig scherpe tandjes van de baby en bewonderen de buitenbox die ik van de buren leende om kleinkind van een jaar en pup tegen elkaar te beschermen.
'Pup poept!' wijzen ze
“Pup poept!” wijzen ze. En daar hebben we het oorspronkelijke onderwerp weer te pakken. Maar daar komt kleinste kleinkind. Dat leidt af! Er dient zich ineens een keur van andere onderwerpen aan, zoals mijn voorspelling dat ze later Denker des Vaderlands zal worden, vanwege haar bedachtzame glimlach. Hoewel. Het blijkt een hardnekkig thema. Haar mama snuffelt en vraagt haar dochter: “Heb jij gepoept? Mam! Ruik jij eens!”
Deze column van Marjan staat ook in Margriet 41 - 2021. Dit nummer nabestellen kan via lossebladen.nl.
