Marion: ‘’s Zomers vinden we het leuk om buiten seks te hebben’

“Op een decemberochtend in 2007 werd mijn man Quirijn tijdens het ontbijt gebeld. Ik wist niet wie het was, maar zijn reactie en de manier waarop hij ons jongste kind subiet van zijn schoot af zette was zó raar. Toen hij onder de douche stond, heb ik in zijn telefoon gekeken. Het was zijn veel jongere collega over wie hij het weleens had gehad en ik wist meteen dat het niet pluis was. Ik confronteerde hem ermee, maar hij ontkende een affaire met haar te hebben. Wel gaf hij toe dat hij haar heel leuk vond en niet meer zo gelukkig was met mij. Hij had bedenktijd nodig.”

Klaar

“De grond zakte onder mijn voeten weg. Eigenlijk was dat de eerste keer dat hij zijn onvrede over onze relatie onder woorden bracht. Quirijn leed aan sombere, zwijgzame periodes en we hadden eerder flinke dips in onze relatie gehad. Ook relatietherapie kwam weleens ter sprake, maar we leken er telkens toch samen weer uit te komen. We waren altijd heel hecht geweest, dol op elkaar, de seks was prima, we konden heel erg met elkaar lachen en we claimden elkaar niet. Een goede relatie vond ik. Achteraf denk ik dat hij van mening was dat ik te veel moeder was geworden, al heb ik dat zelf nooit zo ervaren. Na drie slopende maanden, ik viel vijftien kilo af, nam Quirijn de beslissing, op Moederdag nota bene: ‘Ik ben hier ook wel klaar,’ zei hij. Die woorden sneden echt door mijn ziel.”

Verdrietig en jaloers

“Twee jaar later is Quirijn met die collega getrouwd, dat vond ik erg moeilijk. Op hun trouwdag heb ik een paar vriendinnen uitge­nodigd en hebben we heel veel wijn gedronken. Dat hij een andere vrouw zó leuk vond dat hij de stap nog een keer waagde, maakte me verdrietig en jaloers. Ik voelde me buitengesloten, verlaten en boos omdat hij de veilige basis van mijn kinderen onderuit had gehaald.”

Kunstenaars

“Toen ze zeven jaar later samen een kind kregen, vond ik dat niet meer erg: op je 52ste nog een kind krijgen? Ik wenste hem vooral een prettige wedstrijd.

Na mijn scheiding ben ik een paar jaar helemaal losgegaan qua vriendjes en minnaars. Wat ik altijd belangrijk heb gevonden, en nog steeds, is een goed seksleven. Intimiteit met iemand die ik vertrouw, iemand die mij mooi en aantrekkelijk vindt, daar kan ik echt van genieten en krijg ik zelfvertrouwen van. Ik vrij het liefst met iemand van wie ik houd en die mijn lijf goed kent. Dan kan het een vluggertje zijn of de halve nacht duren, dat maakt mij niet uit.”

Drank

“Op een gegeven moment kreeg ik een vrij lange relatie met een kunstenaar, absoluut geen gezinsman en dus een lastige combinatie met drie kinderen. De druppel was zijn excessieve alcoholgebruik. Hij was vaak narrig en zocht ruzie, zijn hele dag draaide om drank, en ons seksleven kwam op een heel laag pitje te staan. Nadat we uit elkaar zijn gegaan, heeft hij zich laten opnemen in een verslavingskliniek.

Inmiddels is er weer iemand in mijn leven, wéér een kunstenaar, wéér een lastige situatie. Hij is veel jonger dan ik, is gescheiden maar woont vanwege geldgebrek nog bij zijn ex-vrouw in huis. Zij is de eigenaar van het huis, is jaloers en schopt hem eruit als ze er lucht van krijgt dat hij amoureuze betrekkingen heeft.”

Buiten seks

“We zien elkaar dus wel, maar het moet allemaal in het geniep plaatsvinden: het is net alsof ik iets met een getrouwde man heb. Waarom ik hem toch blijf zien, weet ik soms zelf ook niet. Ik houd van zijn aandacht, hij is heel geestig en die onbereikbaarheid maakt het spannend. We bellen elkaar vaak, we houden allebei van literatuur en films en we hebben een aantal gezamenlijke vrienden. De seks is fijn, maar hebben we sporadisch omdat we elkaar weinig kunnen zien. In de zomer vinden we het allebei leuk om buiten seks te hebben, bijvoorbeeld in een maisveld. De zon, de buitenlucht, de geluiden; ze wegen wat mij betreft op tegen de angst om betrapt te worden die ik wél voel, hij helemaal niet.

Er zit geen toekomst in deze relatie, dat weet ik inmiddels wel. Soms denk ik: ik ga op Tinder of Bumble, maar omdat ik evengoed gek op mijn kunstenaar ben en ik datingsites toch een soort sollicitatieprocedures vind, heb ik die stap vooralsnog niet genomen.”

De namen in deze tekst zijn vanwege privacyredenen gefingeerd. Ook (anoniem) een geheim delen? Er wordt integer en vertrouwelijk met je bericht omgegaan. Mail naar redactie@margriet.nl.

Dit artikel komt uit het Digitale Magazine van Margriet. Benieuwd wat er nog meer in staat? Klik hier.