Marianne: ‘Mijn zestigste verjaardag wordt extra bijzonder omdat mijn partner en ik gaan trouwen’

Op 1 juli blaast Marianne zestig kaarsjes uit. Ze werkt als leerkracht in het basisonderwijs, woont in Alblasserdam en is verloofd met Ronald (54). Op 1 juli viert ze niet alleen haar verjaardag, maar zal ook in het huwelijksbootje stappen met Ronald. Marianne heeft vier kinderen: Raymon (35), Mandy, Amber (30) en Lenne (20). Mandy was gehandicapt en overleed op haar dertiende aan de gevolgen van epilepsie. Marianne heeft drie kleinkinderen: Kaj (3), Lotte (2) Sep (0).

Hoe ervaar je het om zestig te worden?

“Het voelt voor mij dubbel. Mijn ouders zijn allebei op jonge leeftijd overleden, mijn moeder toen ze 48 was en mijn vader is maar 63 geworden, dus ik vind het fijn dat ik zestig mag worden. Tegelijkertijd besef ik ook dat de tijd die ik nog over heb korter wordt. Ik ben me heel bewust van het verstrijken van de tijd, mede doordat mijn ouders zo jong waren toen ze overleden. Ik vind het lastig om te beseffen dat ik binnenkort, hopelijk, mijn beide ouders zal overleven. Toen ik 48 werd, had ik dat misschien nog wel meer. Mijn moeder was gewoon gezond en is in haar slaap overleden. Mijn zoon was op dat moment vijf maanden, dus ze heeft maar heel kort van haar kleinkind kunnen genieten. Ik heb ondertussen drie kleinkinderen en ben heel dankbaar dat ik dat mee mag maken.”

“Mijn zestigste verjaardag wordt extra bijzonder omdat mijn partner en ik gaan trouwen. We vonden het lastig om een datum te vinden en zaten allebei met 1 juli in ons hoofd. We gaan dus trouwen op mijn verjaardag. Dat klinkt misschien gek, maar voor ons voelt dat goed. Trouwen is iets wat we beiden dolgraag willen en ik denk ook niet: ik ben zestig, dus dingen kunnen niet meer. Integendeel zelfs: ik vind het mooi dat ik nog kan trouwen. En het is natuurlijk ook een leuk feestje voor mijn zestigste verjaardag, al is dat vooral een leuke bijkomstigheid.”

Hoe vind je deze nieuwe levensfase?

“Ik vind alle levensfases hun eigen charme hebben, maar ik kan wel zeggen dat ik dit een heel fijne fase vind. Ik heb meer vrijheid dan toen ik jonger was. De kinderen zijn de deur uit, dus ik kan weer alle kanten op, al pas ik soms wel op de kleinkinderen. Verder heb ik een goede baan en kan ik alles doen wat ik wil. Ik kan wel zeggen dat ik meer uitkijk naar mijn zestigste verjaardag dan naar mijn veertigste verjaardag. Dat was misschien wel de lastigste periode van mijn leven. Mijn vader en dochter zijn kort voor mijn veertigste verjaardag overleden. Dat was een heftige periode.”

Wat weet je nu wat je tien jaar geleden niet wist?

“Ik zou niet zeggen dat ik per se heel verstandig ouder word. Ik doe meestal voordat ik denk en verwacht niet dat dat op korte termijn gaat veranderen. Daarbij lees ik vaak dat je bij het ouder worden rustiger wordt, maar daar merk ik zelf maar weinig van. Ik vind het leven veel te leuk en sta er graag middenin.”

Wat zijn je plannen voor de komende tien jaar?

“Mijn partner en ik zijn allebei dol op reizen, weekendjes weg en leuke dingen doen. Er zijn nog veel landen die we willen bezoeken, dus we hopen nog gezond te blijven zodat we lekker op reis kunnen gaan. Ik voel geen druk om de komende jaren heel veel te gaan doen, alleen maar omdat ik ouder word. Ik heb best wel veel meegemaakt in mijn leven, dus ik wil ook vooral genieten van mijn kinderen, kleinkinderen en mijn baan. Ik hoop dat het vooral blijft zoals het nu is.”

Als je nu naar een jeugdfoto kijkt, wat denk je dan?

“Deze foto roept voor mij meteen een heel vertrouwd gevoel op. Hij is gemaakt in het huis van mijn opa en oma, de ouders van mijn vader. De sfeer van dat huis staat me nog zo goed bij. Ik kwam daar graag en heb er veel gelogeerd. Het veilige gevoel dat ik daar had is me altijd bijgebleven. Maar wat de foto zo bijzonder maakt, is het feit dat ik er met mijn beide ouders op sta. Je kunt de liefde aflezen van hun gezicht, dat maakt deze foto zo mooi. Tegelijkertijd is het ook een soort ode aan mijn ouders. Omdat ze allebei zo jong overleden zijn en dan vooral mijn moeder, die maar zo kort van een kleinkind kon genieten en de zestig bij lange na niet heeft gehaald.”