PREMIUM
Joan Nederlof in podcast over het zijn van mantelzorger: ‘Ze ziet soms dingen die er niet zijn’
In deze aflevering van de podcast Kaarten op tafel bij Margriet schuift zangeres en actrice Lucretia van der Vloot samen met actrice en scenarioschrijfster Joan Nederlof aan bij Tanja Jess. De twee vertellen over hun ervaringen als mantelzorger voor hun moeder en het traject daarnaartoe. “Het is heel heftig om dat van zo dichtbij mee te maken.”
Ruim 35 procent van alle zestien plussers is momenteel mantelzorger. 16 procent daarvan doet dat voor meer dan acht uur per week. Vanwege de vergrijzing zullen we in 2040 ongeveer 1,6 miljoen tachtig plussers hebben, twee keer zoveel als nu, waardoor steeds minder jongeren mantelzorg kunnen verlenen aan ouderen.
Dementerende ouders
Lucretia vertelt dat ze samen met haar zussen mantelzorger is voor haar dementerende moeder en dat ze daar eigenlijk geleidelijk is ingerold. “In eerste instantie wist ik helemaal niet dat mijn moeder dementerende was. Mijn moeder was altijd een hele stoere, rustige vrouw en ik merkte aan haar dat ze veranderde,” legt ze uit. “Ze werd onrustig, begon steeds meer te vergeten en had steeds vaker mijn hulp nodig. Ze raakte de weg kwijt. Dingen die zij ooit zelf kon doen, neem ik over.”
De eerste keer dat Joan merkte dat haar moeder vergeetachtig werd had zij een soort waan. “Ze ziet soms dingen die er niet zijn, dan heeft ze een delier.” Zowel Joan als Lucreatia heeft het gevoel dat iemand met dementie twee kanten heeft. “Aan de ene kant zijn ze zwaar dement, maar aan de andere kant ook ineens weer glashelder, verbaal sterk en willen ze alles zelf doen,” vertelt Joan.
Ook Tanja heeft ervaring met mantelzorg. Haar vader heeft tijdens de opname van de podcast uitgezaaide prostaatkanker (hij is inmiddels overleden) en haar stiefmoeder neemt alle zorg voor hem op zich. Ze ziet dat haar stiefmoeder geen kant op kan. “Dat vind ik bewonderenswaardig, maar dat is behoorlijk zwaar. Het is heel heftig om dat van zo dichtbij mee te maken,” licht ze toe.
Voor iedereen anders
Ondanks dat Joan en Lucretia in een soortgelijke situatie zitten, is het voor iedereen een ander proces. “Sommigen steken het liefst kun kop in het zand, dat heeft een van mijn zussen. Dan komt het allemaal op mij of mijn andere zus terecht. Als je het met zijn allen kan doen, dan kun je een soort zorgplan opstellen. Dat zou iedereen ontlasten, maar je kunt ook niet van iedereen verwachten dat ze een deel van hun leven opgeven,” vertelt Lucretia.
Veel moeite mee
Met een brok in haar keel biecht Tanja op dat ze het lastig vindt om te merken dat haar ouders bepaalde dingen niet meer kunnen. Volgens Tanja betekent dat dat er sprake is van verval. “We weten allemaal één ding zeker: we gaan dood, maar dat idee willen we zo ver mogelijk voor ons uitschuiven dat dat gaat gebeuren.”
Benieuwd naar dit emotionele gesprek en welke tip de dames willen geven aan iemand die net begint met mantelzorgen? Beluister hier de aflevering:
Alle andere afleveringen van de podcast kun je hier beluisteren.
