Janine (22) is verpleegkundige op een corona-afdeling: ‘Patiënten zijn vaak erg bang’

“Je wil de patiënt het gevoel geven dat het goed komt, maar zelf weet je eigenlijk ook niet of het wel goed zal komen.”

Instagramaccount

Samen met collega’s Marie-Louise en Maaike begon Janine een paar weken geleden een Instagramaccount: Breathtakingnurses. Een idee om via zo’n account mensen een kijkje te geven achter de schermen lag er al even, maar het account maken was nog niet gebeurd. “Nu door de coronacrisis besloten we dat dít belangrijk was om te delen met Nederland. Als we de mensen willen bereiken dan moesten we juist nú een inkijkje geven in de werkzaamheden die we doen.”

In eerste instantie was het vooral om mensen in hun eigen omgeving gerust te stellen: “Het is eigenlijk begonnen voor onze eigen families, omdat die zich heel veel zorgen maakten toen de coronacrisis net begon. Maar al binnen een week werd het veel groter dan we verwacht hadden, en werden we zelfs uitgenodigd op televisie.” Inmiddels heeft het account ruim 24.000 volgens, die vanuit heel Nederland de corona-afdeling in het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein volgen.

Niet bang

“Ik krijg vaak de vaak of ik het eng vind om op deze afdeling te werken. Dat voel ik gelukkig niet zo”, zegt Janine. “We zeggen altijd dat angst een slechte raadgever is. Vanuit onze functie willen we juist uitstralen dat we rustig zijn, en dat we vertrouwen op de expertise van de mensen die in ons ziekenhuis werken.” Bang om tijdens het werken besmet te raken hoeft de verpleegkundige ook niet te zijn. “Wij zijn in onze kleding heel goed beschermd, beter dan de gemiddelde Nederlander die naar de supermarkt gaat. De kans dat ik iets oploop op het werk is dan ook maar klein.”

Toch is het niet echt fijn om in zo’n isolatie-outfit te werken: “Je zit van top tot teen ingepakt, en dat is heel warm en broeierig. Door het kapje krijg je het veel sneller benauwd, en dat doen we nu dus al zeven weken achter elkaar.”

Psychisch zwaarder

Ook psychisch is het absoluut een stuk zwaarder, zegt de verpleegkundige. “Nu zitten we nog in de overlevingsstand en doen we er alles aan om voor mensen te zorgen.” Janine en haar collega’s in het ziekenhuis krijgen hulp van een psychiatrisch team in het ziekenhuis, dat regelmatig langskomt om te checken hoe het gaat. Toch denken zij en de specialisten dat de grootste klap pas later komt. “Als de storm weer een beetje is gaan liggen en je tijd hebt om na te denken, ga je waarschijnlijk pas beseffen wat er allemaal gebeurd is.”

Dat je maar weinig fysiek contact kunt hebben met familie is volgens Janine één van de zwaarste dingen: “Mijn moeder was in het begin wel echt bang, en die belde regelmatig huilend op van ‘Houd je net nog wel vol? Ik maak me zo’n zorgen’. Dan zou je elkaar zo graag even willen zien en een knuffel kunnen geven. In deze periode maak ik heel heftige dingen mee, maar daarmee kan ik niet naar mijn familie toe. Dat is echt heel zwaar, dat gemis van fysiek contact.”

Grillig ziektebeeld

“Patiënten in deze periode zijn vaak erg bang. Het ziektebeeld van het coronavirus is heel onberekenbaar. Je wil naar de patiënt toe wel rust uitstralen, en hem of haar het gevoel geven dat het goed komt, maar zelf weet je eigenlijk ook niet of het wel goed zal komen.” Bij andere ziektebeelden kan Janine vaak wel een inschatting maken van het verloop van de ziekte, maar nu is dat veel lastiger. “Ik weet bij corona gewoon niet of de patiënt in dat bed nog wel beter wordt. En het kan ook maar zo zijn dat ze binnen een half uur op de IC liggen, omdat het echt zo snel gaat. Zo’n grillig ziektebeeld is het, en dat maakt het werk voor mij ook heel anders. Je wil wel eerlijk blijven en je wil rust uitstralen, maar er zijn ook echt momenten waarop ik mezelf afvraag wat er eigenlijk allemaal gebeurt.”

Bezoek

Inmiddels mogen patiënten op deze corona-afdeling weer bezoek ontvangen. Één uur per dag, en er mag dan ook maar één persoon komen. Volgens de verpleegkundige zijn die momenten hartverscheurend, en zijn mensen daarna ontzettend emotioneel. “Je merkt wel dat het ze goed doet, maar ze zijn daarna ook weer heel erg verdrietig. Dan vraagt de patiënt zich ook ineens af of het nog wel goed komt en of hij of zij de afdeling nog wel zal verlaten. Het maakt heel veel emoties los bij mensen, wat natuurlijk begrijpelijk is.”

Intense band

Door de beschermende kleding kunnen patiënten de gezichten van verpleegkundigen ook niet zien, waardoor contact net iets anders verloopt. “Ze zien de hele dag een soort Teletubbies voorbij lopen in die gele pakjes”, lacht Janine. “We zijn onherkenbaar, maar proberen te lachen met onze ogen. Wij zijn beschermd, dus proberen toch dicht bij de patiënt te komen. Het is in deze tijd éxtra belangrijk om even de tijd te nemen om je voor te stellen; om even een praatje te maken. We merken dat dat de patiënten veel rust geeft.” Janine merkt dat ze als verpleegkundige sowieso al snel een intense band heeft met de patiënten. “Het is door de kleding nu lastiger, maar juist ook nóg intiemer. Mensen sterven door het coronavirus soms alleen. Op het moment dat je daar dan bij staat en iemands hand vasthoudt, dat is echt onbeschrijfelijk. Dan heb je echt kippenvel tot je tenen.”

Toekomst

Voorlopig verwacht Janine dat zij nog wel even als verpleegkundige op deze speciale corona-afdeling zal werken. “Ik wou dat ik een glazen bol had waarin ik kon zien hoe de toekomst eruit ziet. Ik ben heel benieuwd of mensen ook met mooi weer het nog vol kunnen houden om binnen te blijven. Zeker als mensen de gevolgen niet direct zien, is het voor sommige gewoon echt heel moeilijk om je daar nog aan te houden. Als we nu volhouden, kunnen we mondjesmaat de maatregelen weer af gaan bouwen hoop ik. Maar dan is het wel belangrijk dat mensen zich nu écht aan de regels houden.”

Het afbouwen van de maatregelen betekent echter niet dat ook voor Janine alles weer zoals normaal wordt. “Ook als de maatschappij weer verder open is, zijn wij er in de ziekenhuizen nog niet klaar mee. Ik verwacht dat wij voorlopig nog wel even in deze situatie zullen blijven werken, zeker als afdeling longgeneeskunde. Maar we zijn een hecht en sterk team, dus ik twijfel er niet aan dat we hier wel doorheen komen.”

Artikelen van Margriet.nl ontvangen in je mailbox?

Schrijf je in op margriet.nl/nieuwsbrief.

Beeld | Breathtaking Nurses op Instagram