Ilona op huizenjacht: ‘Het gaat allemaal zó voorspoedig, dat ik me afvraag wanneer dat addertje opduikt...’
In Ilona op huizenjacht neemt Margriets Ilona Oerlemans ons mee in, jawel, de zoektocht naar een nieuw huis. Een zoektocht die in de huidige tijd nogal wat voeten in aarde kan hebben. In haar maandelijkse column houdt ze ons op de hoogte van alle frustraties en teleurstellingen die haar zoektocht met zich meebrengt, wachtend op dat ene moment waarop ze het perfecte, zoals ze het zelf noemt, ‘grotemensenhuis’ heeft gevonden.
Vorige maand bleek dat er flink was geboden op Ilona’s appartement. Flink óverboden ook. Na een telefoontje van de makelaar kan ze haar oren eigenlijk niet geloven.
Spannende periode
Oké, mijn appartement is dus verkocht. En niet zómaar verkocht. Los van het belachelijk hoge bod is er ook nog eens geboden zonder voorbehoud van financiering. Precies zoals ik in míjn zoektocht op een gegeven moment ook ben gaan doen om überhaupt kans te maken. Natuurlijk had ik toen wel mijn huiswerk gedaan en wist ik exact tot hoever ik kon gaan, qua (over)bieden. Ik ga er maar van uit dat deze koopster ook zo goed is voorbereid. De periode die volgt vind ik desalniettemin best spannend. Er kan immers nog van alles gebeuren. En dan bedoel ik met ‘van alles’ vooral dat de potentiële koopster zich terugtrekt.
Dagen radiostilte
Exact een week na haar winnende bod teken ik het voorlopig koopcontract. Online, wegens coronamaatregelen. Ik ga ervan uit dat de koopster ook nog die dag haar digitale handtekening zet, maar er gebeurt niks aan de andere kant van de lijn. Zaterdag en zondag is er, uiteraard, ook radiostilte. En maandag óók. Gezien de wettelijke bedenktermijn van drie werkdagen zou het dan dinsdag zo onderhand wel moeten gebeuren.
Dinsdagochtend probeer ik de kalmte te bewaren, maar evengoed hang ik al anderhalve minuut na openingstijd van het kantoor aan de telefoon met mijn verkoopmakelaar. Zij gaat het notariskantoor bellen. Ergens na het middaguur krijg ik eindelijk de verlossende bevestiging: het voorlopig koopcontract is ook door de andere partij (a.k.a. de koopster) ondertekend!
Eerste kennismaking
Nu het zo goed als definitief is, besluit ik de koopster te mailen met de vraag of ze vóór de officiële overdracht misschien nog eens wil langskomen om wat dingen op te meten en te bekijken. Als je bij een bezichtiging door je potentiële nieuwe stulpje wordt gejaagd, krijg je daar namelijk niet echt de tijd voor. En zo gebeurt het dat ik op een zondagochtend voor het eerst zie wie de nieuwe bewoonster wordt van mijn appartement. Ik heb meteen respect voor haar. Ooit kocht ik, in mijn eentje, mijn eerste appartement in Amsterdam en nu doet deze dame dat ook. Met het verschil dat ze pas vier jaar in Nederland woont. Dan heb je het toch best aardig voor elkaar, op je dertigste. Petje af.
Geen vertraging, niks
Datzelfde petje neem ik ook zeker af voor mijn aannemer Koen en zijn topteam. Terwijl ik in mijn appartement druk bezig ben met het inpakken van verhuisdozen zijn zij al vanaf de dag van de sleuteloverdracht druk bezig in mijn nieuwe huis. Met wat cosmetische ingrepen – denk: het oude bouwbehang verwijderen en alles strak stucen en de vloerbedekking boven vervangen door pvc in visgraatmotief – wordt dat straks nóg meer mijn droomhuis. En nu we toch bezig zijn en ik, zoals ze dat in die woonprogramma’s altijd formuleren, wat extra budget heb, laat ik ook meteen de badkamer uitbouwen en naar mijn smaak inrichten en de beide wc’s moderniseren.
Het gaat allemaal erg snel en voorspoedig. Geen verkeerd geleverde materialen, geen vertraging, niks. Het gaat allemaal zó snel en voorspoedig, dat ik me afvraag wanneer dat addertje nou eindelijk eens onder het gras vandaan komt…
Margriet.nl genomineerd voor Website van het Jaar
Margriet is genomineerd in de categorie Lifestyle en die prijs willen we dolgraag winnen. Stemmen doe je hier (vergeet niet om de stem te activeren via de mail die je binnenkrijgt).
