Ilona doet aan vogelspotten: ‘Geduld is het sleutelwoord’

Vogelspotten

Vorig jaar, tijdens de eerste lockdown, ontdekten steeds meer mensen dat het wel wat had, die natuur. Het werd hoe langer hoe drukker op ‘mijn’ vaste wandelroute en dus verbreedde ik mijn horizon. Ook (audio)visueel, want zonder koptelefoon met podcast op m’n hoofd hoorde ik toch opeens wel heel veel vogelgeluiden. En zág ik ook vogels die ik nog nooit eerder had gezien. Of in elk geval nog nooit eerder bewúst had gezien. Van het een kwam het ander en voor ik het wist, werden mijn wandelrondjes steeds groter (gemiddeld een kilometer of twaalf) en behoorde mijn digitale camera tot mijn vaste wandeluitrusting. Met die camera binnen handbereik ontdekte ik al snel dat vogels spotten – hoewel je die term officieel niet mag gebruiken, geloof ik – één is, maar vogels vástleggen van een heel andere categorie. Tegen de tijd dat ik het ding in gereedheid had gebracht, was mijn gevederde model vaak al gevlogen. Letterlijk.

Hele collectie rietgorsfoto’s

Ik had al snel een favoriet: de rietgors, op de voet gevolgd door het puttertje. Een schattig vogeltje, die rietgors, die bovendien niet te beroerd was om uitgebreid te poseren, zodat ik met al mijn amateuristische enthousiasme rustig de tijd had om hem/haar mooi in beeld te krijgen. In no time had ik een aardige collectie rietgorsfoto’s. Allemaal even leuk en lief, maar met favoriete vogels blijkt het dus net zo te zijn als met lievelingseten: op een gegeven moment wil je toch wel een keer iets anders. Natuurlijk, er waren de eenden, de zwanen, de nijlganzen, de Canadese ganzen (ik geef toe: die heb ik thuis even moeten opzoeken), de meerkoetjes, de halsbandparkieten, de koolmeesjes en de roodborstjes (een all time favourite), maar eerlijk gezegd was het doorgaans toch een stuk lastiger om die níét te zien dan wel.

Lees ook:

Experts waarschuwen voor het gevaar van (wegwerp)mondkapjes voor vogels

Wensvogels en geluksmomenten

En toen kwam mijn eerste ‘vogelspotgeluksmoment’. Ergens in de zomer, zomaar vanaf mijn balkon. Ik keek wat voor me uit, keek nog eens goed en zag… twee grote bonte spechten! Gewoon bij een boom bij mij voor de deur! Ze waren in alle rust aan het scharrelen en dus kon ik ook in alle rust wat – fraaie, al zeg ik het zelf – plaatjes schieten. Op die ene keer na heb ik dit duo nooit meer gezien, dus de vogelgoden waren duidelijk met mij die dag. Net als vlak voor kerst, toen ik eindelijk mijn eerste staartmeesje zag én kon fotograferen. Stiekem had die de rietgors inmiddels verdrongen van de nummer 1-positie van mijn favorietenlijstje. En dat alles door het boekje Wensvogels van cabaretier en vogelliefhebber Hans Dorrestijn. In dat boekje stond zó’n extreem schattige illustratie van de staartmees, dat dat vanaf dat moment dus míjn wensvogel was. Oké, het beestje hield zich ietwat schuil achter een tak, maar hé, ik had ’m. En daar werd ik toch eigenlijk best heel erg blij van.

Blauwe waas

Inmiddels begin ik mijn nieuwe hobby steeds professioneler aan te pakken. Zo heb ik een nieuwe camera gekocht. Eentje die een stuk beter inzoomt en geschikter is voor ‘bewegende objecten’. Want vogels hóren, blijkt echt simpeler dan ze een beetje duidelijk op de foto zetten. De apparatuur is dus dik in orde. Nu moeten die beestjes alleen nog een beetje meewerken. Ik vond het ook heus tof om laatst een soort blauwe waas voorbij te zien vliegen en me te realiseren dat dat een ijsvogel was. Maar nou wil ik natuurlijk ook een foto van die ijsvogel. Ik heb al eens overwogen om ze te lokken met hun eigen geluid – op de site van de Vogelbescherming staan, heel handig, talloze fragmenten met vogelgeluiden – maar dat vind ik toch ook wel iets gemeens hebben. Alsof iemand je een dikke worst/stuk chocolade/punt appeltaart voorhoudt en dat uiteindelijk hartstikke nep blijkt te zijn. Nee, geduld is het sleutelwoord als het gaat om vogels fotograferen. Geduld en een dosis geluk. Vogels spotten is dus eigenlijk het leven in het klein. Soms zit het mee en soms zit het tegen.

Tekst | Ilona Oerlemans

Beeld | Ilona Oerlemans

Artikelen van Margriet.nl ontvangen in je mailbox?

Schrijf je in op margriet.nl/nieuwsbrief.