‘Hij van’ actrice Johanna ter Steege: ‘Ik voel dagelijks hoeveel ik van haar houd’
Hoe is het om de partner van een bekende Nederlander te zijn? Deze week: impresario Matthijs Bongertman (60), partner van actrice Johanna ter Steege (60).
“Uiteraard kende ik Johanna van naam, maar ik leerde haar pas kennen nadat Huub Stapel tegen me zei dat hij met haar in een stuk wilde spelen.”
Een leuk gesprek
“Ik moet eerlijk bekennen dat ik op dat moment nog nooit een film of toneelstuk met haar had gezien. In het voorjaar van 2013 kwam het tot een afspraak met haar en Huub Stapel om over dat stuk te praten. Dat werd een leuk gesprek. Ik was op dat moment gescheiden. Als vader van vier kinderen kon ik mezelf prima redden. Ik ben geen man die zonder vrouw hulpeloos thuis zit en nog geen ei kan bakken. Mijn moeder heeft me zo opgevoed, dat huishoudelijke taken voor mij de normaalste zaak van de wereld zijn.”
‘Ze is zo’n bijzondere vrouw’
“In diezelfde periode vroeg een vriend aan me hoe of ik mijn toekomst zag. Hij zei: ‘Je hebt vast wel een vrouw in je hoofd van wie je denkt: met haar zou ik…’ Die opmerking riep bij mij meteen de gedachte aan Johanna op. Ze is zo’n bijzondere vrouw. ‘Kom op Matthijs, ga eropaf!’ zei die vriend. Die aansporing was dus niet tegen dovemansoren. Dat is inmiddels een dikke acht jaar geleden. Ik vind Johanna sowieso een uitermate aantrekkelijke vrouw om te zien, maar was met name getroffen door haar buitengewone openheid en eerlijkheid.
‘Ze kan goed luisteren’
” Nog steeds ben ik onder de indruk van het gemak waarmee ze contact maakt met mensen. En dan bezit ze nog een onweerstaanbare eigenschap: ze kan goed luisteren. Het belang daarvan heb ik echt van haar geleerd. Als ik kijk naar hoe ik met mijn kinderen omga, dan is daar toch wel iets in veranderd sinds Johanna in mijn leven is. Ik zeg niet dat de band met mijn kinderen beter is geworden, want die was al goed, maar onze gesprekken hebben aan diepgang gewonnen. Dat komt door mezelf, maar wel dankzij de invloed van Johanna. Ik probeer tegenwoordig niet meteen zelf te gaan praten en adviezen te geven, maar eerst aandachtig te luisteren. Althans, die benadering óók in te zetten.”
‘Gewoon dóén’
“Ik ben een vrij energieke, dynamische figuur met de levenshouding van: niet te lang nadenken, gewoon dóén. Een mens schiet niks op met belemmerende gedachten over wat er wellicht allemaal mis kan gaan. Gewoon aan de slag gaan en er het beste van maken. Zo zit ik in elkaar. Johanna heeft daar op haar beurt ook wat aan gehad, zo vertelde ze in een interview. Overigens is die houding door corona natuurlijk ernstig op de proef gesteld. Jarenlang zit je in een flow waarmee je met voldoening je werk doet en dan staat ineens alles stil.”
Achter de schermen
“Al op het gymnasium wist ik dat ik later de theaterwereld in wilde. Dankzij een aantal docenten die veel aan toneel deden, kreeg ik de smaak te pakken. In mijn middelbareschooltijd heb ik veelvuldig als acteur op het podium gestaan. Ik was niet slecht, maar zag wel dat sommige anderen beter waren. Dat maakte voor mij duidelijk dat mijn plek in de theaterwereld eerder achter de schermen lag. Daarom ben ik Nederlands, theaterwetenschap en rechten gaan studeren. Dat laatste voor het geval het niet zou lukken in de theaterwereld.”
‘Momenten samen waren schaars’
“Maar na mijn afstuderen had ik al snel een baan bij het impresariaat van Jacques Senf. Ik voelde me er van meet af aan op mijn plek. Johanna en ik hadden vóór corona een druk leven. Momenten samen waren schaars. Na lange tijd latten is ze in 2019 bij me ingetrokken in Rotterdam. Johanna’s dochter was al uitgevlogen, drie van mijn kinderen ook, maar mijn jongste zoon woont nog thuis. De liefde die Johanna voor hem en mijn andere kinderen opbrengt, kan me ontroeren. Wat niet wegneemt dat ik een samengesteld gezin met alle verbindingen en loyaliteiten nog best een uitdaging vind.”
Een kort lontje
“Toen corona in volle omvang toesloeg, woonden we dus nog niet zo lang onder één dak. Voor ons allebei was en is het frustrerend als je je werk, waar je normaal je ziel en zaligheid in legt, niet kunt doen. Als je je rot voelt, is het contact met elkaar het lastigst. Normaal ben ik positief ingesteld, maar nu had ik af en toe een kort lontje. In reactie daarop keerde Johanna in zichzelf. We hebben het niet elke dag leuk gehad. Al was er zeker het besef dat we de onvrede over de situatie niet op elkaar moesten afreageren.”
Op andere manieren stoom afblazen
“In plaats van ruzie te maken, zochten we andere manieren om stoom af te blazen. Even een rondje rennen of even afstand van elkaar nemen door allebei een paar uur iets anders te gaan doen, werkt ook. Tegelijkertijd heeft corona onze relatie verdiept. Nooit eerder trokken we zo intensief met elkaar op. Dat heeft ons dichter bij elkaar gebracht. Ik durf aan Johanna nu wat meer kwetsbaarheid te laten zien dan voor die periode.”
‘Kleding kopen met haar een feest’
“Per saldo heeft de liefde er zeker niet onder geleden, want ik voel dagelijks hoeveel ik van haar houd. Als ze ’s ochtends wakker wordt, als we samen zitten te praten, als we een wandeling maken of als ze op het toneel staat. Maar ook als ze uit een paskamer tevoorschijn komt in een nieuwe creatie. Kleding kopen met haar vind ik een feest. Het staat haar vrijwel altijd prachtig.”
Tekst | Mieke van Wijk
Beeld | Marloes Bosch, Iris Planting
Dit artikel verscheen eerder in Margriet 01 – 2021. Deze editie nabestellen kan via lossebladen.nl.
