Margriet logo
null Beeld

Hartsvriendinnen Karin en Diana vonden elkaar na 15 jaar weer terug op Facebook

Karin (47, getrouwd, moeder van twee dochters) en Diana (53, getrouwd, moeder van een zoon en een dochter) werden vriendinnen in de puberteit, maar zagen elkaar daarna vijftien jaar lang niet. Via Facebook vonden ze elkaar terug.  

"Opeens realiseerde ik me hoezeer ik haar miste."

Als zussen

Diana: “Ik kan me nog goed herinneren hoe Karin binnenstapte in de bijouteriewinkel waar ik werkte. Ze was klein en schattig, maar had praatjes genoeg om niet over het hoofd te zien. Hoewel ze een stuk jonger was dan ik, zij vijftien en ik 21, klikte het meteen; alsof we zussen waren. We bezochten samen ons eerste concert, van Gloria Estefan, ze kwam bij me logeren als haar ouders op vakantie waren en ik keurde, als een echte zus, haar vriendjes af. Twaalf jaar lang waren we dikke vriendinnen."

'Opeens realiseerde ik me hoezeer ik haar miste'

"Ik ben nog op haar bruiloft geweest en we hebben elkaars baby’s vastgehouden. Maar toen ik van woonplaats wisselde, verwaterde het contact. Gek, hoe dat zonder mobiele telefoons en social media gewoon kon gebeuren. Zes jaar geleden, ik was mijn kast aan het opruimen, kwam ik een foto van Karin tegen. Opeens realiseerde ik me hoezeer ik haar miste. Ik besloot haar te zoeken via Facebook, maar haar meisjesnaam leverde geen resultaten op. Karins zus vond ik wel, en uiteindelijk scrolde ik zo ook voorbij Karins foto. Haar achternaam zei me niets, maar dit móést haar wel zijn. ‘Volgens mij ben jij die kleine smurf van vroeger’, schreef ik. Ze schreef direct terug en we besloten af te spreken. Die twinkelogen, dat korte koppie; het was meteen alsof we weer in de winkel stonden. En weer klikte het meteen, alsof ik na al die jaren mijn kleine zus weer had gevonden.”

null Beeld

'Onze vriendschap leek er door het leven bij ingeschoten'

Karin: “Een uur na de eerste ontmoeting stonden we samen Diana’s woonkamer om te bouwen. Na vijftien jaar zonder contact gingen we gewoon door waar we gebleven waren. Het was meteen weer zó vertrouwd. Diana voelde vanaf het eerste moment als een grote zus voor me. Onze interesses lagen uiteen, net als onze leeftijden, maar het voelde bij Diana gewoon altijd góéd. Ik vond bij haar een tweede thuis. Maar nadat we allebei een relatie kregen, kinderen en drukke banen, verloren we elkaar uit het oog. Hoe raar het ook is, onze vriendschap leek er door het leven bij ingeschoten."

Nog even vertrouwd

"Vijftien jaar spraken of zagen we elkaar niet. Hoe zou het met haar gaan, dacht ik weleens. Waar zou ze wonen? Mijn hart maakte een klein sprongetje toen ik haar berichtje op Facebook las, zes jaar geleden. Ik ging bij haar langs, we kletsten uren bij en sindsdien zien we elkaar weer maandelijks. Onze levens zijn veranderd, maar wij niet. Diana is nog net zo’n fijn en oprecht mens als vroeger, een heerlijk wijf. Het voelt nog even vertrouwd. En het is zó fijn dat we elkaars verleden kennen. Mijn ouders zijn inmiddels allebei overleden; het doet me goed die van haar weer te zien. We hebben heel wat jaren moeten missen samen, maar door Facebook gelukkig nog veel meer jaren te gaan.”

null Beeld

Dit artikel verscheen in Margriet 2020-13. Je kunt deze editie hier (na)bestellen.

Artikelen van Margriet ontvangen in je mailbox?

Schrijf je in op margriet.nl/nieuwsbrief.

Tekst | Elle Smolders

Fotografie | Marloes Bosch

null Beeld

Wil je iemand verrassen met een leuk cadeau? Ga dan voor een Bladcadeau! Hier doe je iemand weken- of zelfs maandenlang plezier mee en je hebt keuze uit ruim honderd tijdschriften. Extra fijn: t/m 20 april bestel je een Bladcadeau met 15% korting én wordt het gratis bezorgd vanaf € 15,00. Kijk snel op bladcadeau.nl.

Jaimy Boer

Op alle verhalen van Margriet rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven. Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@margriet.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden