Gina besloot niet te wachten tot haar pensioen en vertrok naar Italië

“Ik werkte met hart en ziel als onderwijsvernieuwer voor ministeriële projecten. Maar de uitdaging was weg; zonder nadenken wist ik al wat ik op vragen moest antwoorden. Steeds vaker dacht ik: ik wil niet wachten tot mijn pensioen voordat ik werk maak van mijn passie voor wijn en voor Italië. Toen in korte tijd veel mensen in onze omgeving overleden, waren mijn man en ik het erover eens: ‘morgen’ was vandaag geworden. We wilden ons voor langere tijd onderdompelen in de Italiaanse taal en cultuur en huurden een huis in Toscane. Ik wilde daarnaast meer leren over Italiaanse wijnen en in de wijngaarden werken. In onze propvolle auto met de koffers op het dak reden we naar Italië; ik word nóg blij en emotioneel als ik daaraan denk. Na veertig jaar huwelijk samen weer aan het begin van iets nieuws staan: fantastisch! We voelden ons weer helemaal jong.”

Een van hen

“Uiteindelijk hebben we veertien maanden in Italië gewoond. Het eerste jaar mocht ik ­alleen meekijken op de wijngaarden. Pas toen ze me als ‘een van hen’ zagen, mocht ik ook daadwerkelijk meehelpen. Ik weet nog zó goed het moment dat ik me ook zelf een local voelde – al ben en blijf ik Arubaanse. Gearmd liep ik met een vriendin op de markt met onze manden vol groente en fruit, waarna we met vrienden op een terras zaten terwijl we zwaaiden naar kennissen die voorbij liepen. We waren onderdeel geworden van het schouwspel waar we eerst als vreemden tussen zaten.”

Terug voor de kinderen en kleinkinderen

“Een groot deel van me wilde in Italië blijven, maar een groter deel wilde in de buurt van mijn drie dochters wonen en mijn eerste kleinkind zien opgroeien. Terug in Nederland begon ik vol plezier met het opbouwen van ‘La Botta wijnavonturen’. Ik handel in Italiaanse wijnen van inheemse druiven­rassen én geef proeverijen op maat. De ­coronatijd was zwaar, want al ons spaargeld hadden we uitgegeven aan ons avontuur in Italië. Maar ook al moet ik nu tien keer ­nadenken voordat ik iets koop, ik heb geen dag spijt gehad van dit avontuur! Ik zie het als een verrijking dat we zo lang in Italië hebben gewoond. Ik heb mezelf herontdekt en we hebben nu vrienden in Aruba, Nederland én Italië. Hoe heerlijk is het dat je op verschillende plekken in de wereld kunt ­landen en dan een thuis hebt.”