PREMIUM
Frans de Waal: ‘Mijn vrouw en ik zijn omringd door coyotes, wasberen, herten, slangen en vogels’
Frans de Waal (73) is een van de meest vooraanstaande primatologen ter wereld. Hij schrijft op een toegankelijke manier over het sociale gedrag van mensapen. Zijn boek Anders - Gender door de ogen van een primatoloog gaat over verschillen in sekse en gender bij de mens en andere dieren (Atlas Contact).
1. Aquarium
“Als klein kind was ik al gefascineerd door vissen. Ik heb voor zover ik me herinner altijd aquaria gehad. In mijn huidige huis heb ik twee heel grote, waarvan er een zit ingebouwd in de muur van mijn woonkamer. Ik kijk er graag naar. Dieren observeren, ook vissen, geeft mij veel plezier en verveelt nooit.”
2. Vleugel
“Op mijn achtste ben ik begonnen met pianoles, en ik ben altijd blijven spelen. Van Bach tot Einaudi, er is zo veel prachtigs. Sinds vier jaar heb ik een halve vleugel. Ik ben verrast door het rijke geluid, het stimuleert me om nog meer te spelen.”
3. Muziek
“Ik luister ook heel graag naar muziek. Naast klassiek ook naar popmuziek uit de tijd dat ik jonger was, zoals The Beatles en de Rolling Stones. Alleen met jazz heb ik niets, daar word ik nerveus van. Ik heb vrijwel altijd muziek op staan, ook als ik aan het werk ben; als achtergrondgeluid.”
4. Vogels
“We zijn niet alleen omringd door bomen, maar ook door tal van dieren. Coyotes, wasberen, herten, slangen, en veel vogels. Ik vind het fascinerend om naar ze te kijken. Nu zijn bijvoorbeeld buizerds bezig een enorm nest te bouwen.”
5. Bos
“Mijn vrouw en ik wonen in Atlanta. Onze tuin is een bos met wel honderd grote bomen, en we wonen vlak bij Stone Mountain Park, waar we graag wandelen. Sinds covid meer dan ooit. We genieten enorm van alle wilde planten en bloemen die elk seizoen weer anders zijn. En we krijgen tegelijkertijd veel lichaamsbeweging.”
6. Zakmes
“Een zakmes is handig voor van alles, ik draag het altijd bij me. Ik dacht een Laguiole te hebben, een Frans zakmes van hoge kwaliteit. Maar de familie van mijn vrouw, een Française, maakte mij erop attent dat het een namaak was. Op mijn verjaardag gaven ze mij een echte, met mijn naam erin gegraveerd.”
