Erica (68) verzamelt al twintig jaar hoeden: ‘Een hoofddeksel is een toevoeging aan mijn stijl’
Erica Pach (68) is gepensioneerd. Ze woont sinds kort samen met Hein en verzamelt hoeden en petten.
Wanneer begon je verzamelwoede?
“Ergens begin 2000, rond de tijd dat ik begon als imagocoach. Ik was op een beelden- en hoedententoonstelling en zag een mooi glanzend mutsje liggen; niet te ingewikkeld, niet te opvallend. Gewoon een leuk donkerblauw exemplaar met zilverdraad. Pik in, dacht ik, en kocht het. Ik was al veel langer gek op hoofddeksels. Toen ik in de dertig was, droeg ik ze een tijdje, maar voelde me toch ongemakkelijk. Gelukkig heb ik dat niet meer. Sterker nog: laat ze maar kijken, dat vind ik nog leuk ook.”
Waarom hoeden?
“Ik zie een hoofddeksel als een toevoeging aan mijn stijl. Het hoort bij wat ik wil uitstralen. Ik draag elke dag een hoed, behalve in de zomer als het heel warm is. Mijn kleding is kleurrijk en daar pas ik mijn hoofddeksel op aan. Maar het gebeurt ook dat ik ’s morgens denk: ik heb zin om dat bepaalde sieraad te dragen, en dan combineer ik van daaruit verder. Of ik neem mijn kousen als basis, je kunt het zo gek niet bedenken.”
Hoeveel heb je er nu?
“Zeker wel tachtig. In allerlei soorten en maten, van kleine vintage exemplaren uit de jaren veertig tot lappen die ik in elkaar moet draaien. Ik heb een uitgebreide collectie aan kleuren en modellen en ik word elke keer blij als ik de juiste hoed bij een outfit vind. Wat een heerlijk gevoel dat ik uit zo veel hoofddeksels kan kiezen.”
Wat vindt Hein van je verzameling?
“Hij vindt het geweldig. Zelfs zó geweldig dat hij een eigen verzameling is begonnen.”
Waar koop je ze?
“Overal en nergens. Ik struin vaak in tweedehandswinkels, en van Deventer via Marché aux Puces (Parijs’ grootste rommel- en antiekmarkt, red.) naar New York. Ik heb enkele stuks gekocht bij Mirjam Nuver Hats in Amsterdam. En ik kom ook graag bij House of Hats in Den Haag, waar Hein en ik dan beiden slagen.”
Doe je weleens een miskoop?
“In Parijs kocht ik een prachtig hoedje met zwarte voile. Maar eenmaal thuis viel me op dat het enorm stonk. Ik denk dat het een begrafenishoed was. Ik draag ’m niet, maar als ik hem in mijn kast zie liggen, kijk ik er toch met veel plezier naar.”
Wat is je duurste exemplaar?
“Ik heb wel een paar dure hoeden gekocht van een hoedenmaakster die ermee stopte, maar dan betaal ik een fractie van de originele prijs. Ik koop geen dure exemplaren. Ben ook veel hoeden kwijtgeraakt. Dan doe ik hem binnen af en laat ’m vervolgens liggen. Dat gebeurt me niet meer, want tegenwoordig houd ik ze continu op.”
Koop je ook weleens hoeden op Koningsdag?
“Ik ga altijd kijken, maar er zit zelden iets bijzonders tussen. Wel draag ik op Koningsdag mijn oranje petje.”
Tekst | Els Meyer
Fotografie | Anouk de Kleermaker studio 309
Artikelen van Margriet.nl ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in op margriet.nl/nieuwsbrief.
Dit artikel is eerder verschenen in Margriet 14– 2020 Dit nummer terug lezen? Ga dan naar Magazine.nl.