De geluksmomenten van Noraly Beyer
Oud-nieuwslezeres Noraly Beyer (70) is juryvoorzitter van de Woutertje Pieterse Prijs voor het beste kinderboek, die 8 april wordt uitgereikt. De winnaar staat daarna op woutertjepieterseprijs.nl.
Vader
“Ik ben op Curaçao geboren uit Surinaamse ouders. Mijn vader is overleden toen ik tien jaar was, maar gelukkig heb ik dierbare herinneringen aan de tijd met hem. Ik weet nog goed dat hij op zondag altijd heerlijke taarten bakte en we daarna in gestreken kleren een stukje met de auto gingen rijden. Dat noemden wij ‘wandelen met de auto’. Dan reden we naar vrienden van hem of naar kantoorgebouwen met veel trappen waar we op konden spelen.”
Tuin
“Op mijn twaalfde ging ik naar een katholieke kostschool in Roermond. In vrije weekenden mocht ik weleens met een vriendin mee naar huis in Belfeld. Ze hadden een groot huis met uitzicht op de Maas en een tuin waarin aardbeien groeiden. Op Curaçao had je die alleen ingeblikt. Ik vond het geweldig dat je ze zomaar uit de tuin kon eten.”
Tropen
“Ik vind het heerlijk om in de tropen te zijn, waar je zonder jas de nacht in kan. Als ik in Suriname ben, waar ik lang heb gewoond, vind ik het fijn om in een hangmat te luieren, liefst met uitzicht over een kreek. Dat is geluk!”
Anansi
“Zolang ik me kan herinneren, lees ik veel en graag. Als juryvoorzitter van de Woutertje Pieterse Prijs mag ik heel veel mooie kinderboeken lezen. Een van de fijnste boeken die ik ken, is Het grote Anansiboek. Met verhalen over de beroemde spin Anansi van Johan Ferrier, de eerste president van Suriname, en illustraties van Noni Lichtveld. Een boek om te koesteren.”
Kleinkinderen
“Ik vind het ontroerend om te zien hoe mijn kleinzoon van zestien zich door de puberteit worstelt en mij vertelt dat hij een vriendinnetje heeft. Mijn kleindochter van twee woont in Spanje, maar ik krijg elke dag foto’s en video’s waarop ik haar zie lopen en zingen. Daar word ik blij van.”
Werk
“Als ik terugkijk op mijn carrière bij het NOS Journaal, voel ik me een geluksvogel. Na mijn afscheid ben ik in het theater terechtgekomen als researcher. Ik mocht theatermakers helpen om hun toneelstukken diepte te geven door thema’s verder te onderzoeken. Fascinerend werk. Ik heb ook meegedaan met de WijkSafari in de Bijlmer, een project van Adelheid Roosen. Daaraan heb ik onvergetelijke herinneringen.”
Interview | Bas Maliepaard
Foto | Hollandse Hoogte
Dit is afkomstig uit Margriet 2017-15.
Ook leuk om te lezen
- De geluksmomenten van Quinty Trustfull
- De geluksmomenten van Stientje van Veldhoven
- De geluksmomenten van oud-profvoetballer Hans Kraay junior
Artikelen van Margriet.nl ontvangen in je mailbox? Schrijf je in op Margriet.nl/nieuwsbrief