De geluksmomenten van Hella van der Wijst
Bekende Nederlanders geven elke week een kijkje in hun geluksmomenten. Deze week Hella van der Wijst (51). Zij is één van de presentatoren van Geloof en een Hoop Liefde, dagelijks te zien om 17.50 uur op NPO 2. Dit najaar is ze ook terug met een nieuw seizoen Bakkie Troost.
Moestuin
“Vroeger hadden wij een grote moestuin bij de boerderij van mijn peettante. In het oogstseizoen kwamen we daar elke week en keerden we huiswaarts met tassen vol fruit en groenten. Ik herinner me dat mijn broer, zus en ik onze ouders hielpen met erwten doppen en bonen rengen. Heerlijke momenten. De liefde voor groenten van eigen kweek heb ik nog steeds: ik heb een volkstuin én een moestuintje aan huis en eet dus lekker van eigen land.”
Motor
“Op mijn motor door het platteland rijden als de boeren net hebben gemaaid: dat is geluk. Het geeft me een groot gevoel van vrijheid en het is heel fijn dat je op een motor veel meer dan in een auto in contact staat met je omgeving. Je voelt de wind en ruikt de natuur.”
Breien
“Mijn moeder was vroeger altijd wat aan het doen, zelfs als ze uitrustte op de bank of tv keek, zat ze te handwerken. Het geluid van de tikkende breinaalden gaf mij altijd een heel veilig, gelukkig gevoel. Het bracht me tot rust, zeker in mijn puberteit, toen het nog wel eens kon woelen in mij. Ik kan zelf ook breien. Mijn moeder heeft me veel handige huishoudelijke vaardigheden geleerd.”
'Heerlijk, op de motor over het platteland als de boeren net hebben gemaaid'
Liedjes
“Ook aan mijn vader heb ik gelukkige herinneringen. Hij nam me vaak op de schouders als hij me naar bed bracht en zong dan zelfverzonnen liedjes: Ouwe taaie laat je broek maar waaien, want er zit geen elastiek meer in… Hij heeft ze eens voor me opgeschreven en dat briefje vol hanenpoten is me extra dierbaar sinds hij in september vorig jaar is overleden.”
Boekpresentatie
“De presentatie van mijn wandelboek Hella’s voetsporen in 2006 is met terugwerkende kracht een nog groter geluksmoment geworden dan het al was, omdat het zo compleet voelde. Dierbare kijkers van mijn tv-programma’s waren erbij en de mensen die heel belangrijk voor me waren, leefden toen nog: mijn beste vriendin, die een jaar later overleed, mijn ouders en schoonouders, die inmiddels ook zijn gestorven.
Ontmoetingen
“In Geloof en een Hoop Liefde heb ik elke week mooie, spontane ontmoetingen. Zoals onlangs met een vrouw die haar moeder wilde bedanken voor het jarenlang oppassen op haar twee dochters. Na een hersenbloeding kon deze oma dat niet meer. De kleindochters gaven haar een prachtige boodschap van dank: een geluksmoment voor oma en voor ons als makers.”
fotografie: ruben timman
Dit komt uit Margriet 38-2016, je kunt editie 38-2016 bestellen via Tijdschrift365.nl.
Artikelen van Margriet.nl ontvangen in je mailbox? Schrijf je in op Margriet.nl/nieuwsbrief
