Claire: ‘De eerste keer dat ik een vibrator probeerde, was ik 52’

Claire (64):

“Twee jaar lang heb ik Kaj verzorgd. Hij had een auto-immuunziekte: we waren al jaren getrouwd, maar ik was al een hele tijd zijn geliefde niet meer, ik was zijn verpleegkundige geworden. De intimiteit tussen ons is tijdens zijn ziekte geleidelijk, maar onverbiddelijk, verdwenen. Kaj was een attente en positieve man en we hebben altijd een goed seksleven gehad. Toen hij ziek was knuffelden we nog wel, we sliepen samen, lagen in elkaars armen, maar het feit dat we geen seks meer hadden tastte mijn gevoel van vrouw-zijn aan. We spraken daar wel over en gelukkig kon ik hem vertellen dat ik het miste. Hij miste het ook, maar hij kon het niet meer: zijn lichaam was te zwak.”

Speeltjes

“Toen Kaj overleed, was ik 49 jaar. Al vrij snel leerde ik mijn nieuwe vriend kennen. Hij was eigenaar van twee winkels die vrouwvriendelijke vibrators en andere seksspeeltjes verkochten. O my god, dacht ik in eerste instantie. In mijn huwelijk had ik nooit iets met seksspeeltjes gedaan. Maar door hem ontdekte ik dat die ook kleurrijk en mooi kunnen zijn, elegant zelfs. De eerste keer dat ik een vibrator probeerde, was ik 52. Alles was nieuw. Het was zo veel meer dan seks alleen. Het was met z’n tweeën iets nieuws ontdekken, intiem, romantisch. Ik kreeg orgasmes, die heerlijke kriebels in mijn onderbuik; mijn lichaam functioneerde nog in al zijn glorie en het wakkerde de zin om te vrijen aan.”

“Ik voelde me weer mooi, aantrekkelijk, echt vrouw. Toen wist ik ook dat ik een missie had. Dit zou zo veel vrouwen en stellen kunnen helpen: alleenstaande vrouwen, vrouwen met een zieke partner, zoals ik die had gehad, vrouwen die zelf ziek zijn. Ik had 26 jaar schoenen verkocht en zei tegen mezelf: dan kan ik ook vibrators verkopen. En dat doe ik nog steeds, inmiddels als bedrijfs­leider. Mensen vragen me weleens: ‘Heb je alle speeltjes in de winkel ook zelf uitgeprobeerd?’ ‘Luister,’ zeg ik dan: ‘Denk je dat in alle jaren dat ik schoenen verkocht, ik ál die schoenen heb gepast?’”

Vreemd om alleen te zijn

“Toen ik in de overgang kwam, kreeg ik last van een droge vagina en werd het vrijen pijnlijk. Mijn vriend en ik waren intussen veertien jaar samen en langzaamaan uit elkaar gegroeid. We leefden de laatste periode als broer en zus. Dat hij iemand anders leerde kennen vond ik pijnlijk, maar zo is het leven.
Het is vreemd om alleen te zijn, want dat ben ik sinds mijn twintigste niet meergeweest. Ik ontmoet zo af en toe wel iemand, een oude jeugdliefde, maar hij is bezet. Een ingewikkelde situatie dus. Hij zegt dat hij er spijt van heeft dat we, toen we tieners waren en dolverliefd, niet met elkaar zijn getrouwd, maar zo is het nu eenmaal gelopen.”

Energie

“Ik merk dat hoe ouder ik word, hoe moeilijker het is om een geschikt iemand te vinden. En hoewel ik het liefst niet alleen oud wil worden, denk ik wel: beter gelukkig alleen, dan ongelukkig samen. En voor mijn seksuele genot of ontspanning heb ik mijn speeltjes! Mijn favoriet is de clitorisstimulator, die is fantastisch. Als ik ’s ochtends wakker word en me overspoeld voel door dat wat ik die dag allemaal moet doen, ontspan ik door mijn speeltje te gebruiken en een orgasme te krijgen. Daar krijg ik enorm veel energie van, het werkt voor mij net zo opbeurend als een fitnessprogramma.”

De namen in deze tekst zijn vanwege privacyredenen gefingeerd. Ook (anoniem) een geheim delen? Er wordt integer en vertrouwelijk met je bericht omgegaan. Mail naar redactie@margriet.nl.