Chimène van Oosterhout over het empty nest syndroom: ‘Ik wist niet zo goed waar ik om huilde’

Als je kinderen uit huis gaan, verandert thuiskomen van binnen vallen in een levendige bedoening in binnenstappen in een stil huis. Veel vrouwen vallen dan in een gat.

Uitvliegende kinderen

Chimène van Oosterhout is alleenstaande moeder van een zoon die een jaar geleden het huis uitging. Het was een roerige periode waarin ze zelf de diagnose borstkanker kreeg en haar vader terminaal ziek was. “Ik heb hem vorig jaar geholpen met verhuizen en heb het droog kunnen houden. Dat was best pittig. Het enige wat ik probeerde te onthouden is: het is gezond, ik kan hem loslaten.” Toch had ze niet verwacht dat het loslaatproces zo heftig zou zijn. “Ik wist niet zo goed waar ik om huilde. Huilde ik om mijn eigen ziekte? Huilde ik om mijn vader die terminaal was? Huilde ik om mijn kind die het huis uit ging? Of juist allemaal?”

In deze aflevering van de podcast Kaarten op tafel met Margriet interviewt Tanja Jess ook coach Ashkaine Hora Adema, moeder van drie kinderen. “Je zou denken dat het rustiger wordt wanneer alle kinderen de deur uit zijn, maar ik vind het nu juist lastiger om alles te plannen,” geeft ze toe. “Toen ze jong waren was het heel duidelijk wanneer er beroep op mij werd gedaan en dat kon ik heel strak plannen, maar nu valt me op dat altijd wanneer ik net een feestje heb of een andere afspraak, er iets met de kinderen is. Voor hen laat ik dan alles vallen.”

Empty nest syndroom

Zowel Chimène als Ashkaine zijn niet meer samen met de vader van hun kinderen. Waar beiden als alleenstaand moeder mee worstelen, is hun grenzen aangeven bij de kinderen. Wanneer mag je als moeder tegen je kinderen zeggen dat je even niet beschikbaar bent? Dat speelt ook nog als de kinderen uit huis zijn gegaan. Tegelijkertijd komen ze als ze het huis verlaten in een fase waarin het natuurlijk is om afstand te nemen van de ouders. Dit kan het empty nest syndroom veroorzaken, dat kan aanvoelen als een depressie.

Uit onderzoek blijkt dat de vrouwen die het grootste risico lopen op het empty nest syndroom de thuisblijfmoeders zijn, beschermende moeders en moeders die graag controle hebben. Tanja Jess’ kinderen wonen nog thuis, maar ze kan zich voorstellen dat ze gevoelig is voor het lege nest syndroom. “Ik heb best wel verlatingsangst. Toen ik kinderen kreeg kwam er een soort rust over me heen, omdat ik het gevoel had dat ik nooit meer alleen zou zijn. Zonder er over na te denken dat die op een gegeven moment gaan uitvliegen.”

Meer weten? Beluister hier de aflevering:

Benieuwd naar alle afleveringen van de podcast? Hier kun je alle afleveringen van Kaarten op tafel bij Margriet beluisteren.