‘Al mijn zuurverdiende geld was in één klap weg’

“Hoe is het mogelijk dat ik, een intelligente vrouw, me zo in de luren heb laten leggen door een ordinaire oplichter? Hoe kan ik hier ingetrapt zijn? Dat dacht ik toen ik erachter kwam dat ik bedrogen was. Een enorme schaamte kwam naar boven borrelen. Ik was naïef, geloofde dat iemand het beste met me voor had. Maar hij luisde me erin, en ik trapte hier met open ogen in. Het begon met een nieuws-bericht dat op mijn telefoon voorbijkwam: een krant schreef enthousiast over een nieuwe manier van investeren in crypto via een financieel platform, waardoor mensen in korte tijd rijk werden. Een nepartikel, bleek later. Ik sloeg erop aan omdat ik al een paar jaar in bitcoins handelde en dat ging goed. Het geeft een kick als je je vermogen ziet groeien, zonder dat je hier iets voor hoeft te doen. Het geld had ik niet eens echt nodig. Ik heb een succesvol bedrijf als lifecoach, ben schrijfster, geef trainingen en heb vier medewerkers in dienst. Ik heb het goed, en toch lonkte meer. Want hoe geweldig zou het zijn om een huis in Spanje te kopen? Ik houd van de mensen daar, het klimaat, de zee… Daar een huis kopen is mijn ultieme droom.”

Vierhonderd euro rijker

“Je wilt niet achteraf denken: wat jammer dat ik toen niet ben ingestapt. Voor de zekerheid googelde ik het platform, maar ik kon geen negatieve berichten vinden. Een account aanmaken met een startkapitaal kostte 250 euro, dat kon ik best missen om het uit te proberen. Nadat ik het account had aangemaakt, werd ik opgebeld door iemand van het bedrijf. Hij stelde zich voor als Martin Reid en sprak Engels. Hij zei dat hij mijn personal broker was, mijn persoonlijke makelaar, en me zou helpen bij het handelen door me elke dag te bellen met advies. Ik zat eigenlijk helemaal niet op zulke telefoontjes te wachten. Maar Martin drong aan en zei dat ik veel geld kon verdienen door één kort telefoontje per dag. Zelf zou Martin commissie ontvangen op mijn saldo. Dus hoe meer geld ik verdiende, hoe meer hij zou ontvangen.”

“Het klonk me allemaal vrij logisch in de oren. De zogenaamde signalen zouden helpen bij het handelen. Af en toe was er een klein verschil tussen de bitcoinmarkt in New York en Tokio, legde Martin me uit. Als de prijs van een coin in Tokio omhoogging, dan zou die in New York ook omhoog moeten gaan. Maar soms zaten daar een paar seconden tussen, een signaal dat het team van Martin doorgaf. Zo kreeg ik precies te horen wanneer ik welke coins moest kopen en wanneer ik moest klikken op de verkoopknop. De eerste drie signalen kreeg ik cadeau, zodat ik het een beetje kon ontdekken. Dat wekte vertrouwen. De eerste keer dat ik met zo’n signaal werkte, was ik meteen vierhonderd euro rijker. Ik zag de teller op mijn beeldscherm oplopen en voelde een gelukshot mijn brein inschieten. Niet veel later testte ik of ik het geld ook daadwerkelijk kon opnemen. Dat ging zonder problemen. Weer een teken dat ik deze Martin kon vertrouwen.”

Vertrouwen in mijn contactpersoon

“Tijdens de dagelijkse telefoontjes leerden Martin en ik elkaar steeds beter kennen. Hij deed amicaal, was geïnteresseerd en informeerde of ik een leuke dag had gehad. We bouwden een vertrouwensband op en het ging niet meer alleen over het handelen in crypto. Van hem hoorde ik dat hij op Malta woonde, dat hij een Griekse vader en een Maltese moeder had. Na twee weken vroeg Martin me weer geld te investeren. Voor duizend euro kon ik nieuwe signalen kopen. Daar deed Martins bedrijf dan nog eens duizend euro bovenop, als dank voor het vertrouwen. Zo werd ik langzaam meegezogen in het spel en zag ik mijn investering opnieuw groeien. De eerste keer dat Martin voorstelde om tienduizend euro in te leggen, moest ik hier even over nadenken. Hij vroeg me wat ik met het geld wilde doen en ik vertelde hem over mijn droomhuis in Spanje. ‘Als jij doorgaat, dan heb je in no time een huis dat zo veel groter is dan dat je nu zou kunnen bedenken,’ zei Martin. Ik was om, en maakte de tienduizend euro over. ’s Nachts lag ik er wakker van: was dit wel verstandig? Het was zéker verstandig, want algauw was ik al bijna tweeduizend euro rijker. Mijn man Marcel bekeek dit allemaal met argusogen. Hij vindt crypto en bitcoins onzin en is veel nuchterder dan ik, zelfs wat achterdochtig. Terwijl ik liever in het goede van de mens geloof. En als hij straks kon meegenieten van ons nieuw huis in Spanje, zou hij het wel begrijpen…”

“Toen ging het mis. Martin gaf me de opdracht om de coin APE te kopen. Ik klikte braaf, toen hij opeens begon te schreeuwen: ‘Mahatma wat doe je?! Je hebt op AMP geklikt in plaats van op APE. Nu staat je account onder water!’ Ik schrok enorm van zijn reactie. Aan de andere kant wekten zijn emoties ook vertrouwen. Blijkbaar ging dit hem écht aan het hart. Na overleg met zijn leidinggevende meldde Martin dat ik deze fout kon oplossen door twintigduizend euro in te leggen. Anders zou ik al mijn eerder ingelegde geld kwijt zijn. Ik schrok opnieuw, want twintigduizend is echt veel geld. Zet je emoties opzij, adviseerde Martin. Alleen als ik het geld betaalde, konden we het verlies inlopen. Nadat ik het geld overmaakte, kreeg Martin gelijk: de achterstand werd weggewerkt.”

Al mijn spaargeld geïnvesteerd

“Natuurlijk zijn er achteraf tekenen geweest dat dit zaakje niet klopte. Bijvoorbeeld toen ik tijdens een telefoongesprek muziek en rinkelende glazen op de achtergrond hoorde. Een feestje op de zaak, zei Martin. Maar hij zat waarschijnlijk gewoon in de kroeg. Of die keer dat Martin me vroeg om geld via mijn andere crypto-account over te maken. Dit weigerden ze, omdat ze het niet vertrouwden. ‘Ze zijn jaloers,’ reageerde Martin. Toch lag ik soms wakker ervan: was dit de stress waard? Maar ik besloot om door te gaan. Inmiddels had ik zestigduizend euro geïnvesteerd, al mijn spaargeld, en stond mijn saldo op 72.000 euro, dus twaalfduizend winst. Het huis in Spanje lonkte…”

“Er stond me een grote klapper te wachten, vertelde Martin op een dag. Er zou een nieuwe coin komen en als ik nú instapte en in totaal honderdduizend euro inlegde, zou mijn kapitaal in een maand verviervoudigen. Maar dan moest ik nu wel twintigduizend euro inleggen. Het duizelde me. Ik hád helemaal geen twintigduizend euro. Tenzij ik het geld zou gebruiken dat ik apart had gelegd om de belasting te betalen… Uiteindelijk zwichtte ik, nadat Martin me verzekerde dat ik over een maand die vier ton zou hebben. Vervolgens begon het handelen. Martin gaf me instructies, ik drukte op de verkoopknop. Maar het systeem liep zogenaamd vast. Wanhopig klikte ik op de verkoopknop, maar er gebeurde niks. Behalve dat ik bakken met geld verloor, vertelde Martin, uiteindelijk stond ik zelfs twintigduizend in de min. Er zat maar één ding op, aldus Martin: vijftienduizend euro inleggen om de fout te herstellen. Ik zei hem dat ik niks meer had, maar hij bleef pushen. ‘Vraag het je man Marcel,’ klonk het dwingend. ‘Als je niet betaalt, ben je álles kwijt. Je móét betalen. Zorg dat je het geld bij elkaar krijgt, het kan me niet schelen hoe.’ De stress die ik op dat moment voelde was verschrikkelijk, ik word er weer emotioneel van. Het gevoel dat je op het punt staat om al je geld kwijt te raken, en dat je je man moet vragen om geld om dit op te lossen is afschuwelijk. Ik gaf de telefoon aan mijn man. En het onvoorstelbare gebeurde: in het begin was Marcel boos, afwijzend. Maar langzaamaan zag ik hoe de praatjes van Martin grip op hem kregen. Hierna probeerde Marcel het geld over te maken, maar het lukte niet. Een geluk bij een ongeluk. We besloten het na het weekend weer te proberen.”

Opgelicht

“Die maandagochtend werd ik gebeld. Niet door Martin, maar door de fraude-afdeling van mijn bank. Ze zagen dat er grote bedragen werden overgeboekt naar een onbetrouwbare partij. Ik vertelde over mijn investeringen, waarop de dame aan de telefoon me onderbrak: ‘Ach mevrouw wat spijt mij dit. U bent opgelicht.’ Het voelde alsof er een mes door mijn hart ging. Het verschrikkelijkste scenario was uitgekomen: al mijn zuurverdiende geld was in één klap weg. Er was geen hoop meer, het was voorbij. Marcel had meegeluisterd met het gesprek en hield me erna stevig vast terwijl we allebei vanuit onze tenen stonden te huilen. Toch heb ik me hooguit een halve dag echt slecht gevoeld. Schuld, schaamte, verdriet, mezelf afwijzen, al deze emoties kwamen voorbij. Maar daarna had ik algauw compassie voor mezelf. Jezelf afkeuren heeft geen enkele zin, dat is een les die ik anderen leer tijdens mijn trainingen en coaching. Nu moest ik mijn lessen op mezelf toepassen. Ik kan door deze gebeurtenis getekend door het leven gaan en het vertrouwen in mensen verliezen. Maar daar kies ik niet voor. Ik kies ervoor om hier sterker uit te komen.”

“De dame van de fraudedesk adviseerde me om niet op te nemen als Martin zou bellen. Eigenwijs als ik ben, kon ik dit niet laten en nam ik toch op. Met het hart in de keel zei ik dat ik meer geld zou inleggen, als hij me eerst een deel van het geld zou uitkeren. Daar reageerde hij niet goed op, dus ik dacht: stop, klaar. Toen gingen anderen me bellen, en dat gebeurt nog steeds. Ik krijg telefoontjes en appjes uit Denemarken, Engeland, Zweden en Duitsland… Mensen die zeggen dat ik mijn geld kan terughalen. Of zogenaamde juristen die hoorden dat ik was opgelicht en me wilden helpen. Heel even was ik bang dat ze naar mijn huis zouden komen. Maar na één slapeloze nacht bedacht ik dat ze waarschijnlijk alweer druk waren met het oplichten van anderen. Ik heb aangifte gedaan, maar verwacht hier niet zo veel van.”

Alleen maar liefdevolle reacties

“Ik ben open over wat ik heb meegemaakt, ook al was dat in het begin erg spannend. Zouden mensen me een sukkel vinden, dat ik hierin ben getrapt? Gelukkig heb ik van mijn naasten alleen maar liefdevolle reacties gehad. Ik deel mijn verhaal ook in mijn nieuwste boek Foekerdefoek, opgelicht! Om anderen te waarschuwen en om mild te zijn als het hun overkomt. Mijn geld is op, maar deze ervaring heeft nog meer de schijnwerper gezet op wat ik wél heb: een liefdevolle man, een geweldige baan, lieve familie en vrienden die me steunen. Dat koester ik. Waarom zou ik dan nog een huis in Spanje willen? Ik waardeer meer wat ik heb. Maar een financieel avontuur zal ik niet meer zo snel aangaan.”