Tien kinderen deden een rondedans onder het zingen van het liedje ‘ban ban pas un rondu’, en ‘la reina Juliana’ en prins Bernhard deden mee

De dagen van Paleis Soestdijk herleven in de tentoonstelling De eeuw van Juliana in De Nieuwe Kerk Amsterdam. Er is een prachtige maquette van het paleis, het interieur komt in alle weelde tot ons en we krijgen een zo goed als compleet overzicht van het leven van Juliana, gespiegeld aan historische gebeurtenissen tijdens haar koningschap. Ik had het genoegen om met meneer J. aanwezig te zijn bij de officiële opening van de tentoonstelling door prinses Beatrix.

Met open armen

Tijdens de rondleiding liep zij ook door haar eigen leven op Soestdijk. Ze stopte bij een aantal voorwerpen. Zoals bij de uitstalling van foto’s, objecten en belangrijke documenten over Suriname en de Nederlandse Antillen. Samen met Kathleen Ferrier mocht ik de prinses daar opwachten voor een gesprek. Kathleen is de dochter van Johan Ferrier, de vroegere president van Suriname. Ze kwam als jong meisje met haar ouders op bezoek in paleis Soestdijk. Ze speelde dan in de tuin met de kleinkinderen van Juliana onder wie onze huidige koning Willem-Alexander. Toen de prinses Kathleen zag, kwam ze haar met open armen tegemoet. Ze begroetten elkaar met een omhelzing en een zoen. Ik stond ernaast en hoefde niet alleen maar te kijken, want ook ik werd hartelijk omarmd met een zoen erbij.

Loper

Kathleen vertelde over de angisa’s, de Surinaamse hoofddoeken, die in een kast geëtaleerd waren en als loper hadden gediend voor Juliana tijdens haar bezoek aan Suriname. Het is een eer die alleen een hooggewaardeerd iemand toekomt. Daarom worden de doeken direct weggehaald als de persoon in kwestie erover heeft gelopen. Tot hilariteit van de omstanders en nu ook van prinses Beatrix, die het tijdens haar eigen koningschap ook had meegemaakt.

La reina

Kathleen en ik zijn zelf ook te zien op de tentoonstelling. Ik was 9 jaar toen koningin Juliana en prins Bernhard een bezoek brachten aan Curaçao, het eiland waar ik geboren ben. Op een Polygoonfilmpje zie je dat er op de tweede dag van dat bezoek 7500 kinderen verzameld waren op de binnenplaats van Fort Amsterdam. Ze hadden allemaal een rood-wit-blauw vlaggetje in de hand en ze waren in het wit gekleed, de meisjes met een oranje strik in het haar. Koningin en prins stonden op het bordes van het gouvernementspaleis en namen de aubade in ontvangst. Tien kinderen deden een rondedans onder het zingen van het liedje ban ban pas un rondu, waarbij je iemand kiest die met je mee mag draaien in de kring. In dit geval was dat natuurlijk ‘la reina’, de koningin. Toen ze dat hoorden kwamen koningin en prins naar beneden. Ze voegden zich in de kring, waarvan ik een van de tien uitverkorenen was.

Zoen

De prinses, Kathleen en ik kijken ingespannen naar dat filmpje. Ik probeer mezelf eruit te pikken maar daarvoor stond de camera helaas net te ver weg. Bij het afscheid krijgen Kathleen en ik weer een zoen. Tot vreugde van meneer J. die vindt dat hij nu via mij maar twee zoenen verwijderd is van een prinses.

Over Noraly Beyer

Noraly Beyer is geboren in Willemstad, Curaçao en woonde in de jaren zeventig en tachtig in Suriname. Ze werkte als nieuwslezeres bij NOS, schrijft columns, werkt in het theater en zit in verschillende jury’s en commissies. Ze leest graag en houdt van de tuin. Noraly heeft een latrelatie met Joost Prinsen, heeft een volwassen zoon en dochter. Ze is oma van twee kleinkinderen en een heel stel bonus kleinkinderen. Wil je Noraly volgen? Tweewekelijks lees je haar nieuwste column op margriet.nl/noraly of volg haar op Twitter: @norabey